Boðberi K.Þ. - 13.12.1950, Page 2

Boðberi K.Þ.
'WfSI
I {■ 'Ht- spp* ‘**s| mw» KTOHfK ont K3Vf vi''fnms?v«« •• WiíBf. «f ÍT »i.UK<»n*wf' m m«mv
- 2 - XVIII.
kertnl.jon a kasfja við hlóðirnar,en hlaðan var bæði bur og eldhú«j.í suð-
veetar horni hlööunn^.r voru dyr til baðstofu. Þar inni var sungið full-
um h&lsi "Heime um boljheler eru jól".Við gengum^á hljóðið. Hn við dyrn-
ar beið mamma(imeðan eóíraurinn var nuneúnn ut. Mer ^barninu ^farjnst birta
og hlynn. i hlöðunni við ao hlusta a s’óng görnlu hjonanna,husraðendanna
sem þ^rna bjuggu. Og ekki dvinaði birtan þegar hurðin var opnuð og heim
ilisfólki heilsað. Birt.a og gleði ljómaðití augum gönjlu hjonanria, hand-
takio vt^r hlýtt og innilegt. Þao leyndi ser ekki að 1 slikum salarkynn-
um sat anægj^n 1 öndvegi. f f
Eg sagði þer áðan lesari goour að dyr hefðu legið ur hlöðunni^til bað'
stofu. Baðstofan var ekkert; annað en pf^rtur af ^nnari f jarhuskronni,
garðinn j^uminn burt innst 1 húsinu og 1 hinu kroarhorninu var kyrin,
Tjalda^ a mill\ b^Öetofu^og fjóss með etriga. Torfveggur hlaðinn þvert
y£ir^húsið. Fjárhusið sjalft svo fr&man við,sem geyradi 13 kindur. Tveir
rumhc.lkar voru í baðstofu og hey í undirsængum 1 stað duns. Tvær breið-
&r fjalir voru festar íveggínn milli rumanna,undir litlum glugga a,suð-
urvegg.^Það var baðstófuborðið. Eftir ^ð huslestri( var lokið,sera mer
famst akafle;; a langu^;,var boriö inn jolakaffi. Tvö koffort voru sett
hlið viö hlið milli rumanna. Vlð þetta borð^var svo drukkið.^Eg^var J&*
iip krjúpa framan við borðið,en fulloröna folkið n ... _ sat á rúmunum.
Mer varö kalt á hnjánum úr moldargolfinu, Tveir diskar með^brauði voru
bcruír inn með kaffinu, Á öðrura vora kleinur og lummur^en á hinum stor
hlaði _.af sutíiktu^brauöj;,blandaö rúgrajöli ,og steikt i l^si. Bollarnir
voru f.kuflega stórir. Eg var lengi ao Ijuka ur minum,merfannst það ramm'
það hcfir likiuga verið vel sterkt, En þaö efast eg um að mer hafi þott
nokkurt brn.uð á nokkrum jólum eins sætt oét þetta. t? hefi kannski líka
svr/nprur. En það fullyrði eg að glaðara fólk yfir jólaborði hefi
eg^ldrei litið.
Vér er enn^i fersku minni margt af því sem talað var yfir þessu jóla"
borðl, Þau sögðu mömmu frá því að aldrei hefðu þau átt svona mikið af
goou kaffibrauði á jolura,fyrr en nú,enda. hefðu þau byrjað þessi jól með
þvi að þakka guði fvrir allar hans grjafir ser til handa, Skyldi nútíma-
manninum hafa fundint mikið að þakka? C,t þau toldu þa.ð dásamlegt og
o.ldroi gTitu þau fullþa.kkað gutði það hvað n.fallalaust þeim hefði tekist
rö sia'ln lífafleyi sínu fr^m á þónna.n da.ff. En yið höfðum lika innan bori
bjartar vonir 1 stafni og astine, fyrir kjölfestu. f
^Kyrin á ,bak við striga.nn truflnði þessar umrsjður. HÚn ,þerf lika, að
fr. sinn jólcnat sagði gnm'li maðurinn og stóð upp. Að því búnu voru spil-
in tekin fram. Spiíaborðið var fi'ól sem níjði miili rumstokkanna. 3pil-
uð var "Gamla. vist" og eefin 13 í^einu. Helt((sú skemmtun afram með mikl-
u fjörí lanr.t fram a nótt. Mör.r sólóin,sem sogð var ,hæpin, enda oft töp-
uo i fyrsta slr.g, Hkki var lr.nsjt liðið á kvöldið þegar litli gesturinn
vp.r sofnaður undir heitu og mjuku sjali mömmu sinnar. Eans fyrsta jola-
boð var liðið,en líklegr. þaö sem hann raan lengst og bezt.
Þu sem lest þesear línur,ef-ast kaneki ura sannleiksgildi þeirra. En
frásöan þesai er eins sönn, eins og þaö er satt aö á þessum jólum hefi
eg lifað 57 jól. ,
Ef til víIj. ert þu afkomandi þessara heiðurs og soma hjona^og mattu
telja þi ■ meiri mann af en ella. Og ef þú hefir innan borðs í þínu lifs-
fleyi jafn ne.uðsynlegan og dýrmætan farm og þau höfðu nfi þinn og ammat(_
eða lan„r.fi þinn og Iangarama,bjartar vonir í stafni oej astina fyrir kjo.
festu,o.g oakkar Þaðijafn innilega og af heilura hug, þa er >sr borgið,
Fjjrir löngu eru leiöi þeirra gróin og ; leymd. En minu.ingin um þau^er
í mínum huga eins og tilhugalif elskenda,sem l.ifa saman í eilifri jola-
gleði. J f
Gleöileg jol
Helgi Kristjánsson
Um looavinslu á vegum K.Þ,
Á þessu ári hafa Kembivelar K.Þ, verið mjög mikið endurbættarNv
kembi hafa verið sett í bær ásamt fleiru sem eðlilee:a((var mjön: ur ser
gengiö í svo aömlum velum, 3tóðu því vonir til að afköst jykust sem
og vbrugæði, oo: þarmeð yrði betur fullnævt kröfum heimilanna. En þeerar
buið^er s.ð kosta. þeseu^til meö bað'fyrir augum, að enn teldu heim'ilin
ser omisspndi þessa hjá.lp,til hess að nota ullina heíma,ha kom hað sorg-