Kjarninn - 16.01.2014, Blaðsíða 45

06/07 Viðtal
Hjúkrunarfræðingarnir sögðu mér alltaf að það væri læknir
væntanlegur en svo leið dagurinn og nóttin. Á þriðjudeginum
var ég orðinn svo kvalinn og lyfjaður að ég gat varla á mér
tekið.“
Svo virðist sem að Hannes hafi fallið á milli stafs og
hurðar á sjúkrahúsinu. Læknar á bráðavaktinni virðast hafa
gleymt honum, enda búið að færa hann yfir á aðra deild, og
læknar á þeirri deild álitu að hann væri í umönnun bráða-
deildarinnar. Heill sólarhringur leið til viðbótar áður en
Hannes fékk viðunandi meðferð. „Konan kom í heimsókn
og furðaði sig á því að ég væri enn svo illa á mig kominn.
Við hringdum á miðvikudagsmorguninn í lækninn minn
í Hannover, sem varð alveg rasandi
og skipaði okkur að pakka saman og
koma yfir til sín þar sem ég færi um-
svifalaust í aðgerð,“ segir Hannes.
Það var þá, þegar starfsfólk
sjúkrahússins varð þess áskynja að
fararsnið væri á Hannesi, að upp
komst um mistökin. Læknir af sjúkrahúsinu kom loksins
og sendi Hannes í bráðaaðgerð án tafar, en þá var Hannes
orðinn afar illa haldinn. Sársaukann mátti rekja til mjög
svæsinnar ígerðar í hægri öxl Hannesar. Öxlin var opnuð,
mikið magn af greftri fjarlægt og meiðslin sem höfðu háð
honum lagfærð. „Eftir aðgerðina kom læknirinn til mín og
spurði mig hvort ég hefði gert mér grein fyrir því hversu
mikilli lífshættu ég hefði verið í. Hann sagði ungan aldur og
gott ástand líkamans hafa orðið mér til happs.“
+RUõUEM¶UWXPDXJXP¡IUDPW­°LQD
Aðgerðin heppnaðist vel en Hannesi var gert að dvelja tólf
daga á sjúkrahúsinu eftir aðgerðina. Nú tekur við ströng
endurhæfing hjá Hannesi. Hann vonast til að geta farið að
spila handbolta að nýju í mars. Það eru gleðifréttir fyrir
liðsfélaga hans sem há mikla baráttu fyrir tilveru sinni í
Bundesligunni, en liðið er sem stendur í fallsæti.
„Núna er bara heilsan númer eitt, tvö og þrjú. Maður vill
„Eftir aðgerðina kom læknirinn til
mín og spurði mig hvort ég hefði
gert mér grein fyrir því hversu
mikilli lífshættu ég hefði verið í.“