Kjarninn - 30.01.2014, Blaðsíða 9
03/04 Dómsmál
í ljósi niðurstöðu Hæstaréttar, þar sem eignarnáms-
bæturnar runnu til Þorsteins Hjaltested, sem ekki
var réttmætur eigandi jarðarinnar samkvæmt dómi
Hæstaréttar.
tæplega tíu milljarðar
Erfingjar dánarbúsins telja, á grundvelli dóms
Hæstaréttar, að Kópavogsbær skuldi tæplega níu
milljarða króna í eignarnámsbætur vegna upp-
byggingar á Vatnsenda, að viðbættum vöxtum. Sam-
tals nemur upphæðin um tíu milljörðum króna.
Samkvæmt heimildum Kjarnans er fjárhagsstaða
Þorsteins í uppnámi, þar sem hann hefur tapað nær
öllu fé sínu og eignum. Þorsteinn hefur oft verið á
listum yfir ríkustu menn landsins og var hann meðal annars
sá einstaklingur sem var gert að greiða hæst opinber gjöld
árið 2010, 162 milljónir. Nú hefur Sýslumaðurinn í Kópavogi
gert fjárnám upp á ríflega 550 milljónir króna í eignum
„Eignarnámið var
ekki rétt framkvæmt,
í ljósi niðurstöðu
Hæstaréttar, þar sem
eignarnáms bæturnar
runnu til Þorsteins
Hjaltested, sem ekki
var réttmætur eigandi
jarðarinnar samkvæmt
dómi Hæstaréttar.“
Telur KópaVog eiga landið alVeg óHáð deilum erfingja
Kjarninn sendi Ármanni Kr. Ólafssyni,
bæjarstjóra í Kópavogi fyrirspurn
vegna málefna er tengjast Vatnsenda.
Hvernig horfir þetta mál við þér, skuld-
ar Kópavogsbær dánarbúinu milljarða,
og er samkomulag sem bærinn gerði
við Þorstein Hjaltested ekki ólöglegt og
marklaust í ljósi niðurstöðu Hæsta-
réttar í fyrrnefndu ágreiningsmáli?
„Það liggur fyrir að Kópavogsbær hefur tekið
land úr jörðinni Vatnsenda eignarnámi í fjögur
skipti nánar tiltekið árin 1992, 1998, 2000 og 2007.
Jafnframt tók Reykjavíkurborg eignarnámi land úr
jörðinni árið 1988 á grundvelli sérstakra laga frá
Alþingi. Eðli málsins samkvæmt var eignarnáms-
bótum í öllum tilvikum ráðstafað til þinglýsts
eiganda á hverjum tíma. Sveitarfélögin máttu
að sjáfsögðu treysta því að þinglýs-
ingarbók væri rétt um eignarhaldið.
Kópavogs bær vill árétta að bærinn er
eigandi að því landi sem hann hefur
tekið eignarnámi úr Vatnsenda á síð-
ustu tveimur áratugum. Eignarnámin
fóru fram samkvæmt eignarnáms-
heimild ráðherra og beindust að þeim
aðila sem þinglýsingarbók tilgreindi
sem eiganda.
Staðan er vissulega flókin en þó fyrst og fremst
milli erfingja dánarbúsins. Til að mynda liggur ekki
enn fyrir hvernig eignum búsins verður ráðstafað,
þar með talið jörðinni. Lögmenn bæjarins hafa verið
í góðum samskiptum við skiptastjóra dánarbúsins
og legg ég áherslu á að svo verði áfram.“