Kjarninn - 20.02.2014, Blaðsíða 65

02/03 álit
atvinnutækifæra í dreifbýlinu og bættum launakjörum.
Þéttbýlið verði að taka þátt í að lagfæra hina slöku félagslegu
stöðu dreifbýlisins. Erfitt er að skilja þessi rök því að um
áratugaskeið hefur á Íslandi verið mesta misvægi atkvæða
sem þekkist. Þrátt fyrir það blasir við að mesta atvinnuleysið
og um leið slakasta félagsleg staða hérlendis er í úthverfum
höfuðborgarsvæðisins.
ungt fólk sættir sig ekki við kjörin
Í könnunum undanfarin misseri kemur endurtekið fram að
85% ungs fólks sætta sig ekki við þau kjör sem í boði eru á
Íslandi, við erum að dragast aftur úr nágrannalöndunum.
Fólk er ekki að flýja dreifbýlið, það er á leið
úr landi, stundum með stuttri viðkomu á
suðvesturhorninu. Flestir þeirra sem eru að
fara úr landi eru vel menntað fólk í góðum
störfum; við ákvörðun um brottflutning
ráða allt önnur sjónarmið en dreifbýlingar
halda fram og þingmenn nota til þess að
koma sér undan því að ræða stöðu Íslands.
Vægi atkvæða hefur ekkert með atvinnu- eða
kjaramál að gera. Allt önnur atriði ráða því
hvar fólk velur sér búsetu og hvert fyrirtækin leita þegar þau
skoða hvar þau eigi að koma sér fyrir.
Þegar leitað er að þingmannsefnum fyrir dreifbýlið eru
oftar en ekki sóttir einstaklingar sem búa í þéttbýlinu. Lið-
lega helmingur svokallaðra dreifbýlisþingmanna er og hefur
verið búsettur á höfuðborgarsvæðinu. Sé litið til ummæla
forsætisráðherra virðist hann vera þingmaður dreifbýlis en
telja sig ekki vera talsmaður þess. Hvernig á annars að skilja
ummæli hans?
Þingræðið þarf að efla
Sé litið til stjórnsýslunnar hér á landi er það þingræðið sem
þarf að efla. Hér hefur ríkt ráðherra- og flokksræði, en þing-
menn eru ákaflega valdalitlir. Í því kosningakerfi sem við
búum við í dag er liðlega helmingur þingmanna sjálfkjörinn,
„ Fólk er ekki að
flýja dreifbýlið,
það er á leið úr
landi, stundum með
stuttri viðkomu á
suðvesturhorninu.“