Kjarninn - 20.03.2014, Blaðsíða 40

03/06 Viðtal
því fyrir mér hvernig þetta virkar. Ég er að hugsa um að láta
þetta verða heilræðasöngleik. Svona hvernig á að lifa þetta
af.“ Þarna sló Svavar Knútur viðmælandann ögn út af laginu.
Það blundar greinilega uppvakningaáhugi í ólíklegasta fólki.
Svavar Knútur segist ætla að skoða þetta fyrirbæri frá ólíkum
sjónarhornum og skoða hvers konar lífi uppvakningar lifa,
þannig að persónuleg sjónarmið þeirra muni einnig líta
dagsins ljós. Hann ætlar líka að skoða óttann. Ótta okkar
hinna sem höfum ekki breyst í uppvakninga. „Við erum öll
ólík og nálgumst þennan ótta á mismunandi hátt,“ segir
Svavar Knútur og það er ekki að sjá á
honum að hann sé að gantast. Enda eru
uppvakningar ekkert grín.
ímynd sem segir ekki alla söguna
„Ég hef mjög gaman af ógeðskúltúr en
þá á ég ekki við rómantísku útgáfuna
þar sem allar vampýrur og varúlfar
virðast vera kynþokkafull ungmenni sem gráta silfurtárum.
Ég er meira fyrir gróteskuna og viðbjóðinn. Ég hef alltaf
borið mikla skrímslaást í brjósti. Mikið af því sem ég hef
verið að hugsa og semja um hefur verið skrímslakennt. En
svo tek ég alltaf textann og laga hann til svo hann hættir að
verða skrímslalegur og verður bara svona mannlegur,“ segir
Svavar Knútur og hefur með þessum orðum komið blaða-
manninum ögn á óvart. „Það mun á endanum líka koma frá
mér skrímslaplata,“ segir hann og tæmir fjórða kaffibollann
á um það bil 20 mínútum.
Ég játa fyrir honum að skrímsla- og ógeðsáhuginn komi
mér ögn á óvart og stingi mjög í stúf við ímyndina af hinum
ljúfa og góða ömmustrák og trúbador. Hann hlær og segir
svo að honum þyki líka mjög vænt um þá hlið á sjálfum
sér. „Við erum öll svo margbrotin. Ég hef aldrei getað verið
eitthvað eitt. Oft finn ég það að fólk hefur gengið út frá því
að ég sé bara þessi ljúfi ömmustrákur en ég segi mikið af
ógeðslegum sögum á tónleikum. Svona sögur þar sem ég
hegg af fólki höfuðin og blóðið spýtist út um allt og innyflin
„Ég er bara mjög feiminn, það
getur tekið mig viku að taka upp
símann og hringja í fólk til að
biðja það um að spila með mér.
Þess vegna er ég mikið einn.“