Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 10

08/14 Danmörk
f
yrir tíu til fimmtán árum hefðu fáir trúað því að
sá dagur kæmi að danskir sjónvarpsmyndaflokkar
yrðu verðmæt útflutningsvara og sjónvarpsstöðvar
víða um heim myndu keppast við að tryggja sér
sýningaréttinn. En sá dagur er kominn, reyndar
fyrir nokkru síðan, og DR er orðið stórt nafn á alþjóðlega
sjónvarpsmarkaðnum.
Fyrir rúmum fjörutíu árum sat sá sem hér skrifar fyrir-
lestra hjá Þorgeiri heitnum Þorgeirsyni í Leiklistarskóla SÁL
(eins og hann var kallaður) í kjallaranum á Fríkirkjuvegi 11 í
Reykjavík. Einn fyrirlestra Þorgeirs fjallaði um framleiðslu
sjónvarpsefnis, þar á meðal hina peningalegu hlið. Það er
minnisstætt að Þorgeir talaði sérstaklega um breska ríkis-
útvarpið, BBC, sem þá framleiddi margs konar gæðaefni, þar
á meðal framhalds-
þætti. Þar hafði verið
tekin sú ákvörðun að
setja markið hátt og
framleiða gæðaefni,
allir vita árangur
þeirrar stefnu. Það
situr ekki síður í
minninu að Þorgeir
ræddi um (og nefndi
tölur máli sínu til
stuðnings) hvaða pól Danir hefðu tekið í þessa hæð. „Þeir
eru ekki orðnir mjög góðir enn, sem von er, það tekur tíma,“
sagði Þorgeir og bætti við: „En ef þeir halda þessari stefnu og
setja áfram peninga í slíka framleiðslu mun það skila sér á
næstu áratugum.“
góðir hlutir taka tíma
Þegar Þorgeir lét þessi orð falla var danska sjónvarpið, nú
ætíð kallað DR, enn að slíta barnsskónum. Svæðisbundnar
sjónvarpsútsendingar hófust 1951 en 1960 gátu flestir lands-
menn séð sjónvarpið. Þó var sjónvarpsviðtæki aðeins til á
fjórum heimilum af hverjum tíu. Á árunum frá 1960–70 var
Danmörk
Borgþór Arngrímsson
„En líkt og Róm var ekki byggð á einum degi
var enn langt í það að danskir sjónvarpsmynda-
flokkar næðu verulegri útbreiðslu. Á níunda og
fyrri hluta tíunda áratugarins voru framleiddir
fjöldamargir sjónvarpsmyndaflokkar, margir
prýðilega gerðir, en fæstir þeirra náðu þó
teljandi vinsældum utan danskra landsteina.“