Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 18

14/14 Danmörk
ástæðurnar nokkrar. Í fyrsta lagi þurfi fjármagn og þá dugi
ekki að horfa til skamms tíma heldur áratuga. Í öðru lagi
þurfi að leggja mikla vinnu í að þjálfa handritshöfunda, ef
handritið haldi ekki verði myndaflokkurinn aldrei neitt neitt.
Aðalpersónurnar þurfi líka allar að hafa sína sögu, til hliðar
við aðalatburðarásina, þetta er mjög mikilvægt segir Ingolf
Gabold, því þannig skírskoti þættirnir til mun breiðari hóps.
Ekki er síður mikilvægt að vanda leikaravalið, ef hugsað er
til dæmis til nýjustu þáttaraðarinnar, Arvingerne, skilst vel
hvað við er átt. Þar smellpassa allir leikarar við persónur
verksins. Svo er það tæknihliðin, segir Ingolf Gabold, það
tekur mörg ár að þjálfa upp þá færni sem til þarf. Í stuttu
máli, segir hinn reynslumikli Ingolf Gabold: „Peningar, þolin-
mæði og markviss stefna. Þetta höfum við Danir getað, og
svo má ekki gleyma kynningar- og söluhliðinni. Þar kemur
það líka til góða að margar danskar kvikmyndir hafa náð
alþjóðlegum vinsældum og það skiptir líka máli.“ Höfundur
þessa pistils átti einmitt við hann langt samtal fyrir nokkru
um þessi mál.
Þorgeir Þorgeirson gaf sig ekki út fyrir að vera spá maður.
Í fyrirlestrinum sem minnst var á í upphafi þessa pistils
nefndi hann hvað þyrfti til að komast í fremstu röð við gerð
sjónvarpsefnis. Hann vissi greinilega hvað hann söng.