Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 59

50/51 álit
Mikil ábyrgð felst í því að búa við lýðræði; það þarf að
gangast við henni og mynda sér upplýstar skoðanir. Það þarf
að skoða málið í samhengi, huga að heildarhagsmunum fram
yfir einkahagsmuni og án þess að gengið sé á rétt neins.
Það má segja að við séum í betri aðstöðu nú en oft áður
að nýta okkur lýðræði. Almenningur er meðvitaðri um rétt
sinn, hefur betri aðgang að upplýsingum og er því hæfari
til að taka þátt í ákvörðunum um nærumhverfi sitt. Algjör
forsenda þátttöku íbúa er að þeir hafi aðgang að upplýs-
ingum. Það þarf líka að vanda vel til upplýsingagjafar.
Ótakmarkaður aðgangur er ekki endilega lausnin. Upplýs-
ingarnar þurfa að vera vel framsettar og
skiljanlegar, settar í samhengi. Netið er
frábær vettvangur og tæki til þátttöku og
upplýsingagjafa en ekki nýta sér það allir.
klessukeyrt lýðræði
Æ oftar kemur upp krafa um atkvæða-
greiðslu um umdeild mál en það mætti segja
að atkvæðagreiðsla án upplýstrar umræðu sé
misbeiting á lýðræði. Kostirnir eru þrengdir
við já eða nei, af eða á. Dregnar eru upp of
einfaldaðar myndir og hugmyndirnar fyrir
fram ákveðnar. Betra væri ef hugmyndirnar mótuðust með
víðtæku samráði frá upphafi, byggða á upplýsingagjöf og þar
sem ólíkar raddir heyrast.
Á flugvöllurinn að fara eða vera? Bakvið spurninguna eru
fjölmargar aðrar spurningar. Fara hvert? Og ef hann verður
áfram, hvar á að koma fyrir þeirri uppbyggingu sem er fyrir-
huguð á flugvallasvæðinu? Fjölgun íbúa á höfuðborgarsvæð-
inu er áætluð um 70 þúsund til ársins 2040. Byggingaland er
takmörkuð auðlind. Hvar á þá að koma því fólki fyrir? Það er
að mörgu að huga og það þarf að skoða alla fleti í sanngirni
og sátt. Að smætta svona stórar ákvarðanir niður í tvo póla,
með eða á móti, er atlaga að lýðræðislegum gildum. Hætt-
an er að ákvarðanir mótist af áhuga þeirra sem eru virkir
þáttakendur frekar en af almannahag.
„Reykjavík er í örum
vexti. Húsnæðis-
skortur í borginni
er raunveru legt
vandamál og
þétting byggðar
er eina skynsam-
lega lausnin.“