Kjarninn - 08.05.2014, Blaðsíða 85

72/73 kjaftæði
að ég hóf rekstur á eigin heimili. Ég hafna því að karlmenn
hafi gott vald á því öllum stundum að hitta ofan í klósettskál-
ina og það er ömurlegt að þrífa piss af klósettgólfi. Mér er
tjáð að sitjandi þvaglát hafi aðra kosti, svo sem að það tæmi
blöðruna betur, en ég sel það ekki dýrara en
ég keypti það. En sumir telja þetta ekki vera
karlmannlegt.
Þeir sömu telja það vart karlmanni
sæmandi heldur að ganga um með veski,
en ég fékk mér slíkt um daginn þegar ég
var orðinn þreyttur á að fylla vasana mína
af seðlaveski, lyklum og risastóra símanum
mínum sem jaðrar við að vera spjaldtölva.
Það er nú meiri snilldin, skal ég segja
ykkur. Ég þarf ekki lengur að vera með
neitt í vösunum þannig að mér líður eins og
Bandaríkja forseta, ímynda ég mér, fyrir utan
það að hann er ekki með veski heldur geymir
lyklana og símana hjá undirmönnum sínum.
Það mætti segja að veskið sé tímabundin
lausn þangað til ég hef efni á að ráða mann-
legt veski til að geyma alla hlutina fyrir mig.
Karlmannsveskið mitt vekur oft athygli.
Þetta þykir vera pínulítið óvenjulegt, en það
mótmælir því enginn hvað þetta er þægilegt.
baráttan milli góðs og dólgs
Þegar ég fékk pistil fyrst birtan hér í Kjarn-
anum gerði umbrotsmaður mistök og nefndi
mig Konráð Jónsdóttur í fyrirsögn. Mér
skilst að allt hafi ætlað um koll að keyra hjá ritstjórninni og
allt kapp hafi verið lagt á að lagfæra þessa villu. Ég verð að
viðurkenna að mér fannst þessi villa óþægileg. Síðan þá hef
ég mikið velt því fyrir mér af hverju. Er það niðurlægjandi
fyrir karlmann að vera kallaður kona, eða stafaði vanlíðanin
einfaldlega af því að rangt var farið með nafn mitt? Hvernig
hefði mér liðið ef það hefði staðið „Konráð Hermannsson“?
„Þegar ég fékk pistil
fyrst birtan hér í
kjarnanum gerði
umbrotsmaður mis-
tök og nefndi mig
konráð Jónsdóttur í
fyrirsögn. Mér skilst
að allt hafi ætlað
um koll að keyra hjá
ritstjórninni og allt
kapp hafi verið lagt
á að lagfæra þessa
villu. Ég verð að
viðurkenna að mér
fannst þessi villa
óþægileg. Síðan þá
hef ég mikið velt því
fyrir mér af hverju.“