Kjarninn - 22.05.2014, Blaðsíða 46
09/13 ViðTal
Við erum með ungt landslið sem á enn mikið inni, og svo eru
fleiri strákar að standa sig vel í atvinnumennskunni, til að
mynda í Noregi og annars staðar, sem eru farnir að banka
hressilega á landsliðsdyrnar. Þannig að ég sé ekkert annað
en bjart fram undan hjá landsliðinu.“
gjálífið í atvinnumennskunni heillaði aldrei
Heiðar var rétt liðlega tvítugur þegar hann hélt utan til
Noregs í atvinnumennskuna. Kærastan hans, Eik Gísladótt-
ir, fylgdi honum út og stóð þétt við bakið á honum, bæði á
erfiðum og ánægjulegum tímabilum atvinnumennskunnar.
Þau eiga í dag þrjá syni; Aron, sem er fimmtán ára, Óliver,
sem er þrettán ára og Ómar sem er sjö ára gamall.
„Konan kom með mér út og setti þar með líf sitt svolítið á
ís á meðan hún elti mig í fótboltann. Það var ómetanlegt fyrir
mig að hafa hana með mér þarna úti, því þetta getur verið
rosalega einmanalegur heimur þegar maður ert einn. Mikill
frítími á milli æfinga og leikja og lítið við að vera. Það að
hafa einhvern með sér í þessu, bæði þegar vel gengur og svo
til að hugga mann þegar allt fer til andskotans, var algjörlega
ómetanlegt fyrir mig.“
Einn í heiminum
Það getur verið einmanalegt
að róa á miðin einsamall.
Mynd: Anton Brink