Kjarninn - 22.05.2014, Blaðsíða 72

03/04 áliT
nauðsynlegt að breyta sveitarstjórnarlögum til að heimila
beina kosningu borgarstjóra og skilgreina hlutverk hans
og valdamörk, enda er slík vinna innifalinn í stefnumálinu.
Þetta yrði ekki gert í flýti heldur í góðu samráði allra sem
hafa áhuga á að leggja orð í belg. Ef ekki er stemning fyrir
þessu meðal borgarbúa munum við Píratar einfaldlega falla
frá þessu stefnumáli, þar sem við höfum lítinn áhuga á að
keyra eitthvað í gegn sem ekki ríkir góð sátt um. Aðalmálið
er varanleg sátt um reglur lýðræðisins, í kjölfar nauðsyn-
legrar umræðu um þær.
Við sem viljum breyta hinu pólitíska landslagi, þvert á
flokkslínur, erum alveg sammála um að
lýðræðið felur alltaf í sér samræðu og sam-
ræmingu ólíkra sjónarmiða. Megnið af grein
Björns og sýn hans á lýðræðismálin má taka
undir heilshugar.
Ég hafna hins vegar fyrirframgefnum
hugmyndum um að borgarstjóra sé með
þessu ætlað að verða einhver lýðskrums-
einvaldur sem að eigin geðþótta keyrir í
gegn mál í einhvers konar brussugangs-
umboði kjósenda. Slíkt er engan veginn í
anda þess lýðræðis sem við Píratar viljum sjá. Hugmyndir
Besta flokksins um samvinnu allra stjórnmálaflokka voru
vissulega í þágu lýðræðis í borginni. Við ættum öll að standa
saman um að þróa borgarlýðræðið enn frekar og ræða
hvernig við viljum hafa það.
Ég skil þó hreinlega ekki alveg hvaðan þessi neikvæða
sýn á beint kjör borgarstjórans í Reykjavík er komin. Eru
þeir borgarstjórar sem kosnir eru beinni kosningu í borgum
víða erlendis svona? Er New York eða London t.d. stjórnað
af einræðisherrum? Forsetinn, sem er þjóðkjörinn og gegnir
ákveðnu aðhaldshlutverki gagnvart löggjafanum – er hann
einræðisherra?
Sérstaða okkar Pírata í Reykjavík felst í að auk áherslu
á málefnalega umræðu um lýðræðismál leggjum við ríka
áherslu á umbætur á valdakerfi borgarinnar sem festa
„Gegn vilja Reyk-
víkinga afnam
Alþingi þetta fyrir-
komulag með laga-
setningu árið 1929
og hefur það aldrei
verið notað síðan.“