Boðberi K.Þ. - 29.06.1959, Blaðsíða 13
13.
Boðberi Kjp>.
#eoooooo»««#
Veturinn 1882=3 var Sigxxrgeir á unglingaskéla á Laufási
hjá hinum ágæta lýðháskálamannis Guðmundi Hjaltasynio Þar
heyrði hann í fyrsta sinn í orgeli? sem þá var komið í
kirkjuna. Organisti ?ar Sigurður Gunnarsson hálf'bráðir
Þdröar 1 Höfða. Og læt ég nú Sigurgeir segja fráí
” Við drengirnir férum einu sinni litlu eftir að skál=
inn byrjaði út á kirkjuloft með Sigurði til að heyra í
orgelinu, og er már sú stund úgleymanleg á meðan ág lifi -
samhljámarnir í orgelinu hrifu mig svo, að ág gleymdi öllu
öðru. Þaö var himnesk hrifni, sem gagnták mig. ðskir og
þrár brutust fram í sálu minni; Þetta vil ég læra, á orgel
skal ég spila. Eg var naumast mönnum sinnandi, ág festi
ekki hugann við skálalærdáminn, það greip mig áyndi, már
fannst ág ekki geta verið annars staðar en úti á kirkju-
lofti hjá orgelinu og spila. Lg reyndi og komst fljátt upp
á. að spila þríraddað eitt lag, sem ég kunni allar raddir
við, eftir eyranu = lagiðs Sæti Jesú sjá oss hér.”
Nú hefði mátt ætla, aö allir vegir stæðu opnir fyrir
þ_essum unga bándasyni og hann fengi áskir sínar uppfylltar
fljátt og vei. Foreldrar hans vora ein besst efnuð hján í
sýslunni, vinnukraftur mikill á heimllinu, stárt; bú og
Ifeiklar tekjur á þeirra tíma mælic En svo fár þá ekki.
Tvö ár Xiðu, þá fár loks Sigurgeir út í Yztafell til
þess að æfa orgelleik. Þar var þá ung stúlka, Þoríður
Þorsteinsdáttir, sýstir Jáns skálds á Arnarvatni. Hún áfcti
orgel og hefur víst lært að spila á þaö hjá Helga á Grsna-
vatni. Það var eina orgelið í Ljásavatnshreppi gamla. Ekki
mun Sigurgeir hafa notið beinnar tilsagnar, en hafði orgel-
skála. og æfði hann af kappi auk sálmalaga og Jánasarheft-
arnia0 Þegar hann hafði verlð 3 til 4 vikur á Yztafelli
fár hann heim og fékk orgelið lánað með sér. Er- ekki laust
við að manni detti í hug lamb fátæka mannsins9 þegar minnst
er hins stára og vel stæða heimilis á Stáruvöílum. Ekki
hafði Sigurgeir orgelið nema einn til tvo mánuði.
Næsta vetur þar á eftir, aðþllkindum 188? - 88, fára
þeir Stáruvellingar með ull til kembingar að Halldársstöðum
í Laxárdal og áku á sleöa en gengu sjálfir fyrir sleöanum.
Þeir biðu svo á meðan ullin var kem'bd, ýmist á Halldársstöð»
im eða Þverá. 4 báöum bæjum var orgel og gerði Sigurgeir
ekkert nema að'spila, á meðan beðið var. Þegar þair Stáru=
vallamenn kvöddu á Þverá, sagði Sigurgeir viö Báíiedikt
frænda sinn, síöar kenndan við Auðnir; " Nú krv£ ég fyrir
að koma heim og hafa ekkert orgel til að spila Má ég
ekki fara með orgelið með mér og hafa það um t£aa.?" ”Jú9
farðu bara með þaö", sagði Benedikt. .
Þverárkirkja átti :,rgelið, sem nú var tekiö búið um
á milli ullarpokanna á sleðanum og ekið niður í Bár >ardal.
Fyrir sleöanum gengu: Sigurgeir, Páll Helgi, síðar ðáni í