Boðberi K.Þ. - 29.06.1959, Blaðsíða 14

14„ Boðberi K..Þ.
Stafni og Jðn Armann Amason síðar á Húsavík.
Þegar heim í. Stðravelli kom með orge'lið, fór svo að
þab var notað til fleira en að spila á það„ M voru á Stðru-
völl-um Albert;, bróðir Sigurgeirs og Karl Emil Friðriksson,
síðar bðndi á Hálsi í Kinn og enn síðar kenndur við Mýri.
heir vora báðir þjðöhagá smiðir og Sigurgeir einnig mjög
hagur. Þeir fráttu t-ii þessf að norður í Iíinn hefði maður
nokkur undir höndum f jaörir -ár orgeli. í>eir félagar komnst
yfir fjaörirnar og smíðuðu síðan orgel ef'tir Þverárorgelinu.
I belgina höfðu þeir álúnerað sauðskinn. Nóturnar ~tangetana~
fóðruðu þeir með beini úr stórgriþaleggjum, sem búnir voru
að liggja úti og orðnir hvítir og veðraðir, Annað var úr
völdum smíðaviði.
Með þessu móti eignaöist Sigurgeir loks orgelið. Atti
hann það í nokkur árj, en fákk sér þá annað nýtt og betra og
nokkru síðar píanó.
Því miöur fór það svo, að þetta orgel, sem þeir smíðuðu
Stóruvallameun, var látið burtu úr StáruvölluiQ, eyðilagðisr
og glataðist með öllu.
Ariö 1892 stofnaði Sigurgeir söngflokk í Bárðardal að
nýlu og stýrði honum. Var sá söngflokkur á vegum ungmenna-
fálagsins í dalnum, Var sá. flokkur æfður þar til Sigurgeir
fór til Akureyrar, Söng flokkurinn á öllum samkomum í dalnum
og svo £ kirkjunni og auk þess utan sveitar, t0d. á hinni
frægu samkomu á Helgastaðabökkum 1896, og vakti þar mikinn
fögnuð og hrifningu. Sigurgeir var því orðinn þekktur tón-
listarmað'ur í háraðinu um aldamót.
Þegar 'um 188? - 88 var Sigurgeir fenginn til þess að
koma á aðalfundi K.Þ. og skemmta þar með orgelspili og standa
fyrir söng. Það mun hafa verið Benedikt á Auðnum frændi hans,
sem beitti sár fyrir því, "Sárstaklega man ág eftir einum.
kaupfálagsfundi, sem haldlnn var í Húla," segir Sigurgeir.
"Þar bjó þá Jón Jónsson, sem ávalt síðan var kenndur við
þann stað. Orgel úr Grenjaðarstaðakirkju var fengið. Ég man
hvað ág var hrifinn af þessu orgeli, sem var svo mikið þetra
en ág hafði þá vanist, meö mörgum tökkum og hljóðbreytingum.
Ég bókstaflega skildi ekki við orgelið allan tímann,, sem
fandurinn stóð yfir Þeir bræöur, Jón og Stefán á Öndólfsst.
og Benedikt stóðu fyrir því með mér,, að hvenær, sem hlá varð
£ fundinum, fóru allir að syngja meö orgelinu, sem nokkuð
gátu, hin og önnur lög, sem þá voru ný- af nálinni úr hintan
vinsælu heftuæ Jónasar Helgasonar, og var þ£ sungíð tvf~ og^
þríraddað, Þá þótti már mikill og fagur bassi Jóns í Múla
og bjartur tenór Stefáns á Öndólfsstööum,, Mér er minnisstætt
hvað allir fundarmenn voru hrifnir af þessari nýbreytni -
að hafa, söng á fundunum. Snda heyröi þessi menningarbragur W
kaupfálagsskapnum, sem studdi að menningu og framförum á
öllum sviðum, "Þannig segir Sigurgeir.
Sýslunefnd S.Þing0 ákvað aö beita sár fyrir háraðshátíð