Innsýn - 01.03.1987, Blaðsíða 20
sérstaklega eftir aðvaran-
ir tryggingarmannsins? Ef
til vill ætti ég að snúa
við og sækja hana. "Nei!"
Afleggjarinn flaug fram
hjá mér. Ég leit á úrið
mitt og andvarpaði, of
seint, ég gat hvort sem er
ekki tekið 90 mínútur í
viðbót til þess að snúa
við og ná í hana.
höggnum trjástofnum,
skaust ég í gegnum lítið
op og kom inn í stórt
rjóður. Rétt til vinstri
sá ég fjallahús sem minnti
helst á skopteikningu.
UPPI í F3ÖLLUNUM
"TREYSTU MÉR!"
Svalt fjallaloftið kom í
stað ágúst mollunnar í
borginni þegar ég kom að
fjallsrótunum þrem tímum
síðar. Það var einkenni-
legt hversu rólegur og
ánægður ég var, í stað
óttans sem áður kvaldi
mig, nú þegar ég beygði af
malbikinu og hélt á 20 km
malartroðninginn upp í
fjallið, sem áður var
notaður af skógarhöggs-
mönnum.
Annar klukkutími leið
er ég skoppaði og hoppaði
og spólaði upp þennan
fjalla troðning. Sið-
menning fannst hér hvergi,
hver sem bjó hér vildi fá
að búa hér í friði. Fyrir
utan nokkra gamla og
óásjálega rafmagnsstaura,
hafði landið ekki breyst
neitt hér síðan Daníel
Boone fór hér um fyrir 200
árum.
Að lokum eftir að hafa
farið yfir glitrandi
fjallalæk á heimagerðri
brú, samsetta af hand-
Ég steig út úr pall-
bílnum og beið nokkrar
sekúndur. "Halló!" hrópaði
ég, "er nokkur heima?"
Ekkert svar.
Þykkur hvítur reykur
steig silalega upp úr
grófum skorsteini og sveif
út yfir rjóðrið, og fyllti
fjallaloftið ilm af bacon
og brauði. Ég fann að
einhver var að horfa á
mig, en augsýnilega vildi
hann ekki að ég sæi hann.
Ég ákvað að hlýða aðvÖr-
unum tryggingarmannsins og
halda beint á brunastað-
inn. Samkvæmt korti mínu
var hann ekki nema tvo
kílómetra í burtu.
Klukkan var orðin tíu
þegar ég loksins komst þar
sem brunarústirnar voru.
Nýtískulegt einbýlishúsið
virtist ekki falla inn í
landslagið. Ég vissi að
minnsta kosti hvers vegna
húsið var tryggt.
Ég fór úr jakkanum og
tók "brunatöskuna" mína úr
bílnum. í töskunni var 35
mm myndavél með þrem
linsum, hamar, lítill
járnkarl, nokkur skrúf-
járn, járnsög, skipti-
lyklar, rörtöng, klippur,
rafmælar, vasaljós, og
tæki til að finna gas-
tegundir, kassettutæki,
vasabók og málband.
íkveikjurannsóknarmaður
er að hluta til rann-
sóknarlögregla og að hluta
til fornleifafræðingur.
Á pallinum á bílnum
voru fleiri verkfæri of
stór fyrir töskuna,
skóflur, kústur, hrífur og
sköfur, tveggja metra
stálstöng, sleggja og 12
tonna tjakkur.
Stundum eru eldsupptök
svo augljós að ég get
fundið sönnunargögn á
20