Innsýn - 01.08.1987, Blaðsíða 11

Hér er stórkostlegt
tækifæri fyrir Evrópska
Aðventæsku að láta gott af
sér leiða í starfi Guðs:
Pakistan. Meirihluti
safnaðarmeðlima okkar í
þessu Múhameðstrúar landi
lifir mjög fábrotnu lífi í
litlum þorpum. Aðal
tekjur þeirra koma frá því
að vinna á ökrum í eigu
múhameðstrúarmanna. Þeir
búa í litlum moldarkofum.
í hverjum kofa er einungis
eitt herbergi, þrengsli
eru mikil. Trúrækni
þeirra er mikil, en þeir
hafa mjög litla möguleika
á að sækja skóla eða lesa
sína eigin Biblíu. Þrátt
fyrir það, styðja þeir
söfnuðinn vel og þrá að
eignast eigin kirkju svo
að áhrif kristindóms og
Aðventista mættu aukast.
Áform okkar er að safna
fjármunun til að fara til
Pakistan í desember 1987
og byggja að minnsta kosti
tvær þorpskirkjur í
Punjab. Við getum ekki
fengið fjárhagslegan styrk
frá söfnuðini_n í Pak-
istan, því að þeirra
fjáhagslega byrði er þegar
yfirþyrmandi. Til að ná
þessu takmarki þurfum við
stuðning ykkar og þúsunda
annarra Aðvent ungmenna
til að safna fjármagni í
þetta sérstæða verkefni.
Þegar við höfum lokið
byggingu, verður líf
þessara Aðventungmenna
aldrei hið sama sem það
áður var. Múhameðstrúar-
menn og Kristnir menn
frétta af þessu og hópast
saman úr margra kílómetra
fjarlægð til að horfa á
okkur vinna. í lok
PAKISTAN
dagsins munu margir koma
til að hlusta á Evrópubúa
syngja og segja sögur um
desú. Þeir munu biðja um
leiðsögn í hreinlæti og
heilbrigðismálum. Þeir
munu biðja okkur að hlúa
að smábörnum sínum og
kenna börnijn þeirra.
Staðreyndin er sú að við
gerum meir en að byggja
hús -við munum gefa
kristilegan kærleika og
siðferðislegan styrk.
Hluti af þessum
undirbúningi er að velja
sjálfboðaliða til farar-
innar.- Við vonum að þú
hafir reynslu og hæfileika
til að vera með í þessum
hóp.
Leyfið mér að segja
ykkur dálítið meira um
þetta verkefni svo að þið
getið íhugað það vel.
Miðstöð okkar verður
skóli okkar sem er í
námunda við Lakose í
Punjab. Skólinn er
nokkurskonar vin í
eyðimörk þar sem við getum
hvílt okkur og endurnærst
á hvíldardögum. Þorpin
okkar tvö eru í um
klukkustundar keyrslu frá
skólanun, og til að spara
tíma og ferðalög munum
við halda til í þorpunum
nokkra daga í einu. Á
báðum stöðum er frátekið
land handa okkur með litlu
húsi handa prestinun. Hér
munum við byggja og búa.
Þorpshöfðingjarnir eru
áfjáðir í að við byggjum,
svo að það verður tekið
vel á móti okkur, og með
einföldum vörniin getum við
tryggt heilsu okkar.
Hver sjálfboðaliði þarf
að skilja undirstöður
*
* *
þjóðfélags múhameðs-
trúarmanna, svo við
áformum að nota tvo fyrstu
dagana til að kynnast
lifnaðarháttum þeirra og
menningu. Það er lífs-
nauðsynlegt að taka tillit
til hefðbundinna lífshátta
staðarmanna, sérstaklega
er það þýðingarmikið í
samskiptum kvenna. Sem
dæmi, verða allar stúlkur
að klæðast indversku
"challis chemise" öllum
stundum. Allir líkams-
hlutar ofan ökla verða að
vera huldir, svo að þetta
er ekki sólbaðsferð.
Sjalið verður að falla
yfir herðar svo það feli
línur, og piltar mega
aldrei, undir neirnjn
kringumstæðum snerta
stúlku á almannafæri.
Aðeins þeir sem eru
reiðubúnir að fylgja
siðferðisstaðli múhameðs-
trúarmanna ættu að koma
með, annars verður
söfnuðurinn á staðnun
fyrir miklum álitshnekki.
Á næstu mánuðum munun
við veita sjálfboðaliðum
nánari upplýsingar um
eftirfarandi atriði:
Vegabréfsáritun
Það þarf góðan tíma til
að ganga frá vegabréfs-
áritun. Líklegt er að
þetta verði ferðamanna
áritun.
Heilsa
Þú munt þurfa sprautur
gegn Kóleru og taugaveiki,
einnig er nauðsynlegt að
taka malaríutöflur.
Þýðingamest er að gæta
hreinlætis og fyrirbyggja
sýkingu í maga frá
► BLS.23
Innsýn 2.-4. tbl. 1987
11