Hagtíðindi - 01.02.1958, Blaðsíða 3

. 1958
HAGTÍÐINDI
15
Hlutfallslcg skipting.
ísland Bretland ■ö tA a > - E m Sr n r- Frakkland eð 5> ■3 n Holland ö •X ■£ ,J2 4) '2 u S8 C Uh Q o1 Noregur «o r° > cn < Ji “ B-J ©
1942 97,2 2,8 100,0
1943 97,6 2,4 - - - - - - - 100,0
1944 97,7 2,3 - - - - - - - 100,0
1945 96,7 3,2 - - — 0,1 - - - 100,0
1946 74,6 16,0 8,7 - 0,6 - - 0,1 - 100,0
1947 76,4 20,7 - 0,5 2,4 - - 0,0 - 100,0
1948 68,1 22,4 7,2 0,5 1,5 0,2 0,1 0,0 0,0 100,0
1949 61,4 22,7 13,7 0,3 1,7 - 0,1 0,0 0,1 100,0
1950 52,4 25,3 19,8 0,0 1,6 0,4 0,3 0,2 0,0 100,0
1951 49,9 24,7 22,1 0,1 2,3 0,1 0,2 0,6 - 100,0
1952 48,7 20,6 25,1 - 2,5 0,1 2,3 0,7 - 100,0
1953 41,9 27,8 25,0 - 2,3 - 2,1 0,9 - 100,0
1954 44,1 26,6 24,2 - 2,3 0,0 1,9 0,9 0,0 100,0
1955 48,5 24,3 20,6 — 3,3 2,4 0,9 ~ 100,0
aftur hér við land árið 1945, en í smáurn stíl. Eftir það hafa þeir sótt veiðar hingað
fastast allra þjóða, en veiði Skotanna hefur ekki vaxið verulega frá því, er var
í stríðinu. Það eitt hamlaði veiði Breta hér við land fyrst eftir stríðið, að fiskifloti
þeirra var þá mjög úr sér genginn, og þótti helzt til þess hœfur, að sækja sjó hið
næsta landinu, á Norðursjó og írlandshafi, en á þau mið var þá mikil fiskigengd,
að tahð var. En þegar þeir á annað borð tóku að sækja veiðar hingað, komu þeir
á kunnar slóðir frá því fyrir stríð. Til þess má scnnilega rekja það, að samkvæmt
skýrslum Alþjóðahafrannsóknarráðsins afla þeir lilutfallslega allra þjóða mest af
góðfiski, þ. e. ýsu, lúðu og kola.
Þjððverjar eru önnur mesta erlenda veiðiþjóðin hér við land síðan stríðinu
lauk. Veiði þeirra er að því leyti ólík veiði Breta, að meiri hluti hennar er ufsi og
karfi, og gætir þó karfaaflans enn meir. Flest árin er karfaafli þeirra meiri en þorsk-
aflinn, en allar þjóðir aðrar veiða hér þorsk mest allra fisktegunda. Afli Þjóðverja
af ufsa og þorski er mörg árin svipaður og stundum meiri af ufsanum. Gagnstætt
því, sem er um aðrar þjóðir, er þeim ufsinn eftirsóknarverður, því að úr honum
gera þeir svo nefndan sjólax, og karfi hefur lengi þótt góður til matar í Þýzkalandi.
— Belgíumenn haga sínum veiðum líkt og Bretar hvað snertir skiptingu á fisk-
tegundir, en hlutfallslega minna er þó af góðfiski hjá þeim.
Árin 1930—1938 var öll þorskveiði hér við land talin nema rúmlega 600 þús.
tonnum á ári rniðað við fisk upp úr sjó. Töldu íslenzkir fiskifræðingar það ofveiði
þá, ef afli fór yfir 600 þús. tonn, og þóttu þess glögg merki um sumar fisktegundir,
að stofninn rýrnaði. Einkum var svo um ýsu og lúðu, og einnig kola síðustu árin,
er tekið var að veiða hann í dragnót til hraðfrystingar. Síðan 1950 hefur veiðin
hér við land verið meiri en 600 þús. tonn ár hvert og alltaf farið vaxandi þangað
til 1955. Verið getur, að miðin hér við land þoli meiri veiði nú en fyrir stríð, bæði
fyrir það, að sjór sé hlýrri og landhelgin stærri, en því fylgir minni ágangur á hrygn-
ingarstöðvar fisksins, og þó einkum á uppeldisstöðvar hans. Hins vegar er veiði
nú orðin það mikil, að hætta er talin á því, að farið sé að ganga á fiskistofninn.
Hér fer á eftir yfirlit yfir heildarveiði helztu Jisktegunda hér við land 1942—55
eftir skýrslum Alþjóðahafrannsóknarráðsins (í tonnum miðað við fisk upp úr sjó):