Hagtíðindi - 01.06.1958, Side 11
1958
HACTlÐIN^DI
67
ráðum og stjórnum stofnana og fyrirtækja, og eigi lieldur til launa fyrir önnur
verk, sem geta ekki talizt aðalstarf. Sömuleiðis skal ekki verða hækkun á auka-
greiðslum til viðbótar aðallaunum, og það þó að þær séu taldar greiðsla fyrir
ákveðin störf. Hins vegar liækka yfirvinnugreiðslur hlutfallslega eftir ákvæðum
laganna.
Til samræmis við liina almennu liækkun launa, er svo ákveðið í lögunum, að
lífeyrir úr lífeyrissjóðum á vegum ríkisins skuli hækka um 5% frá 1. júní 1958,
og sama gildir um greiðslur til einstaklinga á 18. gr. fjárlaga; enn fremur um bóta-
upphæðir þær, sem ákveðnar eru í II. kaíla laga um almannatryggingar og í 37.
og 38. gr. sömu laga.
í hinum nýju lögum um útflutningssjóð er framleiðsluráði landbúnaðarins
heimilað að hœkka verð á mjólk til bœnda frá 1. júní 1958 svarandi til þess, að laun
bónda og verkafólks lians í vcrðlagsgrundvelli landbúnaðarvara fyrir framleiðslu-
árið 1957—58 hækki um 5%. Þessi liækkun á mjólkurverði til bænda er ákveðin
til samræmis við liina almennu hækkun launa samkvæmt ákvæðum laganna, sem
áður er getið, og kom liún til framkvæmda 9. júní s. 1. Þá hækkaði útsöluverð
mjólkur um 20 au. á lítra, en þar af eru 12 au. vegna hækkunar mjólkurverðs til
bænda og 8 au. vegna liækkunar á dreifingarkostnaði. Um leið var ákveðin lilið-
stæð verðhækkun á útsöluverði mjólkurafurða. Hinn 15. júní varð lítils háttar
hækkun á útsöluverði kjöts og kjötafurða, og stafaði hún eingöngu af hækkun
dreifingarkostnaðar. — Að því er snertir verðlagningu landbúnaðarvara haustið 1958,
er það tekið fram í lögunum, að laun bónda og verkafólks hans skuh, er verðlagn-
ing fer fram, ákveðin 5% hærri en þau hefðu orðið, ef ekki hefði verið ákveðin
5% liækkun á launum. Þetta ákvæði felur ekki í sér neina takmörkun á valdsviði
þeirra aðila, er ákveða verð á landbúnaðarvörum til framleiðenda samkvæmt II.
kafla laga nr. 94/1947, um framleiðsluráð landbúnaðarins, og verður verðlagning
landbúnaðarvara liaustið 1958 því með sama hætti og venjulega.
Með gildistöku oftnefndra laga um útflutningssjóð voru felld úr gildi lög nr.
25/1947, um heimild fyrir ríkisstjórnina til þess að lialda niðri dýrtíðarvísitölu
með f járgreiðslum úr ríkissjóði og um áhrif nokkurra landbúnaðarvara í vísitöl-
unni. Aðalatriði þeirra laga gilda þó áfram, þar sem þau eru nú í 49. og 50. gr. laga
um útflutningssjóð. í 1. málsgr. 1. gr. laga nr. 25/1947 var almenn heimild fyrir
ríkisstjórnina til að verja fé úr ríkissjóði til niðurgreiðslu á vöruverði innanlands.
Þetta ákvæði er nú í 49. gr. laga um útflutningssjóð. Þó liefur því verið breytt
þannig, að útflutningssjóður skal frá 1. janúar 1958 standa straum af öllum kostn-
aði við niðurgreiðslu vöruverðs. í 2. málsgr. 1. gr. laga nr. 25/1947 var ákveðið,
að við útreikning á vísitölu framfærslulcostnaðar skyldi reikna með lægra verð-
inu á þeirri vöru, er seld væri á tvenns konar verði (niðurgreiddu og óniðurgreiddu)
vegna niðurgreiðslu, enda væri á boðstólum minnst 25% meira magn á lægra verð-
inu en reiknað væri með í vísitölunni. Þetta ákvæði er nú óbreytt í 50. gr. laga
um útflutningssjóð. Hins vegar er fellt niður ákvæði 2. gr. laganna frá 1947 þess
efnis, að verð á kjöti af sumarslátruðu sauðfé og á sumaruppskeru kartaflna skuh
ekki hafa áhrif á vísitöluna, ef nægilegt magn er á boðstólum af kjöti og kartöflum
á lægra verði.
1 desemberblaði Hagtíðinda 1956 er gerð grein fyrir ákvæðum laga nr. 86/1956,
um útflutningssjóð, um greiðslu verðlagsuppbótar, en þau giltu frá ársbyrjun 1957
og til 1. júní 1958, er ákvæði hinna nýju laga um útflutningssjóð komu til fram-
kvæmda. Vísast til þess.