Baldur - 18.04.1945, Síða 2

38
B A L D U R
Bærinn og nágrennið
I Skammtað úr skrínunni,
Odduiti
sýslunefndar Vestur-lsaf j arð-
arsýslu hefur skrifað bæj-
arstjórn og tilkynnt að
sýslunefndin hafi á fundi sín-
um samþykkt þakklæti til bæj-
arstjórnar Isafjarðar fyrir orð-
sendingu uin væntanlegt Elli-
heimili á Isafirði, og ennfrem-
ur látið i ljós, að hún óski að
fylgjast með málinu og vilji
gjarnan eiga itök og athvarf á
hinu væntanlega Elliheimili.
Kvenfélagið Hlíf
hefur afhent bæjarstjóra kr.
2000,00 að gjöf til húsgagna-
kaupa í hið fyrirhugaða Elli-
heimili hér í bænum og jafn-
framt heitið frekari stuðningi
í þessu skyni.
Bæjarstjórn
samþykkti á fundi sínum 11.
þ. m. að veita Karladeild Slysa-
varnafélagsins á lsafirði
1000,00 króna styrk úr bæjar-
sjóði slysavarnamálum til
framdráttar hér í bænum. 1
sambandi við þetta mál sam-
þykkti bæjarstjórn ennfremur
svohljóðandi tillögu frá bæjar-
fulltrúunum Haraldi Guð-
mundssyni og Högna Gunnars-
syni:
„Bæj arstj órn lítur svo á, að
Landsímanum beri að starf-
rækja talstöð hér á líkan hátt
og gert er á Siglufirði og i
Reykjavík, og skorar jafn-
framt fastlega á stjórn Land-
símans að starfrækja talstöð
hér allan sólarhringinn og á
þann hátt, að full not séu að“.
Tillaga þessi er fram komin
vegna þess, að það er sjálfsagt
að Landsíminn kosti allan
rekstur slíkrar stöðvar hér
eins og annar staðar, og engin
ástæða til þess að slysavarnafé-
lögin leggi fram fé til þeirra
hluta, þau hafa næg verkefni
önnur.
Stjórn Björgunarskútusjóðs
Slysavarnafélags Isafjarðar,
Karladeildin, liefur sótt um
leyfi bæj arstj órnar til að rcisa
í Stórurð hirgðaskemmu, sem
stjórn sjóðsins getur fengið
keypta hjá setuliðinu. Skemmu
þessa, sem er all stór, er ætl-
unin að nota fyrir veitinga-
skála og fleira í sambandi við
útiskemmtanir, sem slysa-
varnafélögin koma til með að
halda til ágóða fyrir Björgun-
arskútusjóð og aðra starfsemi
sína.
Mál þetta kom fyrir seinasta
bæjarstjórnarfund. Byggingar-
nefnd og bæjarráð vísuðu til
fyrri samþykkti bæjarstjórnar
um að leyfa ekki byggingu her-
mannaskála innan lögsagnar-
umdæmis bæj arins og töldu að
beiðnin kæmi í bága við þá
samþykkt. Engin ákvörðun var
tekin á fundinum, og er málið
óafgreitt.
Nokkurs misskilnings virðist
gæta í afstöðu byggingarnefnd-
ar og bæjarráðs til þessarar
beiðni. Hér er alls ekki um að
ræða hermannaskála, sem, eins
og kunnugt er, eru með boga-
myndaðar hliðar og þak, held-
ur hús með lárétta veggi og
venjulegt ris. Það virðist því
vera talsverður munur á því,
hvort leyft verður að reisa slík-
an skála eða venjulegan her-
mannaskála. Og þegar athug-
aðar eru ýmsar byggingar, sem
blasa við augum hér fyrir ofan
bæinn, þá sj'nist það einkenni-
legt að leyfa ekki að reisa hús,
eins og hér um ræðir, i Stórurð,
þar'sem auðvelt er að koma
því þannig fyrir, að til engrar
óprýði verði á þeim stað.
Hlutir
á skipum h/f. Njarðar voru
frá 1. janúar til 31. marz:
Ásdís 4278,19 kr. Legur alls 36.
Bryndís 6229,18 kr. Legur alls 40.
Hjördís 4028,84 kr. Legur alls 34.
Jódís 5968,39 kr. Legur alls 38.
Sædís 6215,55 kr. Legur alls 33.
Valdís 4328,80 kr. Legur alls 35.
Á skipum h/f. Munins:
Pólstjarnan kr. 5049,23.
Dagstjarnan kr. 4821,15.
Morgunstjarnan kr. 4641,11.
Trúlofun
sína opinberuðu nýlega ungfrú
Anna M. Gisladóttir, Stakka-
nesi og Sturlaugur Jóliannsson,
sjómaður hér í bænum.
Margrét Grímsdóttir
fyrverandi ljósmóðir andað-
ist 4. þ. m. á heimili dóttur
sinnar Lovísu Þorláksdóttur og
manns hennar Páls Jónssonar
kaupmanns.
lðnskóla Isafjarðar
var slitið 7. þ. m. Við skóla-
slit hélt félag iðnnema sam-
sæti. Þar var á borðum te og
smurt brauð. Magnús Konráðs-
son, rafvirkjanemi, setti
skemmtunina og stjórnaði
henni. Finnur Finnsson, skipa-
smíðanemi, flutti ræðu, ungar
stúlkur simgmvið gítarundir-
leik, Ingvar Jónasson söng
gamanvísur um iðnaðarmenn i
bænum. Þá var fjöldasöngur
og að lokum dans.
Skólastjóri Iðnskólans, Björn
H. Jónsson, var fjarverandi og
sagði Ólafur kennari, sonur
hans, skólanum slitið.
Ur Iðnskólanum útski'ifuð-
ust að þessu sinni þessir iðn-
nemar: Júlíus Helgason og
Magnús Konráðsson, rafvirkja-
nemar, Finnur Finnsson, skipa-
smíðanemi, Þórarinn Jónsson,
múraranemi, Jón Ivristjánsson
nemi í húsgagnabólstrun, og
Guðnlundur Finnbj örnsson,
málaranemi.
Allir þessir iðnnemar 'enda
námstíma sinn á þessu ári og-
ljúka sveinsprófi. Auk þeirra
„Merk kona“
hér í bænura skrifar bréfkafla í
Skutul 6. þ. m. Tekur hún þar upp
vörn fyrir Björgvin Sighvatsson,
kennara, gegn óréttmætum árásum,
sem liún álítur að liann hafi orðið
fyrir í einu af hæjarblöðunum.
Blaðið nefnir hún ekki, en þar sein
Baldur er eina blaðið hér, sem ú
þennan kennara hefur lítillega
minnzt, er auðskilið að hún á við
það hlað.
Pað er ósköp elskulegt af þessari
„merku konu“ að gerast verndar-
vættur B. S. eða hvers þess, sem hún
álítur að ráðist sé á tilefnislaust.
En í þessu tilfelli var því ekki til
að dreifa.
Þa<5 er
ástæðulaus ótti hjá lienni, að
Baldur hafi ætlað að afflytja þenn-
an kennara við kennslumálaráð-
herra. Blaðið hefur heldur ekkert
sagt, sem gefur tilefni til að halda
slíkt. Ef það telst atvinnurógur að
svara mönnum í stjórnmáladeilum
eða gagnrína opinber störf þeirra,
þá fer að vera vandlifað í'veröld-
inni.
Hinsvegar skal það fúslega viður-
kennt, að Baldur skirrist ekki við
að nefna nöfn í sambandi við slíka
gagnrini, svo að enginn þurfi að
vera í vafa um hvert orðum hans
er beint.
Lúalegar dylgjur.
En þessi „merka kona“ fer öðru-
vísi að. I. bréfkafla sínuin spyr
hún: „Hversvegna heyrist aldrei
styggðaryrði um áliiigalausa dofr-
ingja, sem ekkert gagn er að og
'hanga þó viS opinber störf, áratug
eftir áratug, kennslustörf og hvers-
konarstörf?"
En hún nefnir enga. Þessvegna
verður liún víst ekki sökuð um
„lúaleg pólitísk fantabrögð". Aftur
á móti verður hún annað hvort sök-
uð um lúalegar dylgjur um opin-
bera starfsinenn hér eða fyrir að
hylma yfir ineð „áhugalausum
dofringjum“ í opinberum stöðum.
Hverjir eru þessir^áhugalausu
dofringjar?"
Baldur leyfir sér því að skora á
þessa „merku konu“ að nefna nöfn
þessara „áhugalausu dofringja“,
sem lianga liér við opinberstörf
áratug eftir áratug.
Það er af tveimur ástæðum nauð-
synlegt að hún verði við þessari
áskorun. 1 fyrsta lagi tii þess að
saklausir séu ekki bornir rangri
sök af álmenningi. 1 öðrulagi til
þess að hægt sé að tala svo við
lauk Sigríður Axelsdóttir
sveinsprófi í hárskerá- og rak-
araiðn í marz s. 1., en hún út-
skrifaðist úr Iðnskólanum í
fyrra. Það verða því alls 7 iðn-
nemar, sem Ijúka sveinsprófi
S þessu ári.
Verðlaun í skólanum fengu
þeir Richarð Hallgrímsson,
skipasmíðanemi, hringj ari
skólans, og Júlíus Th. Helga-
son, rafvirkjanemi, sem fékk
verðlaun úr sjóði Hans Ein-
arssonar kennara fyrir beztu
úrlausn í reikningi.
Hjúskaþur.
S. 1. laugardag Voru gefin
saman í hjónaband ungfrú
Kristjana Magnúsdóttir, verzl-
unarmær og Guðmundur
Karlsson, skrifstofumaður.

þessa „áhugalausu dofringja“, að
annað hvort bæti þeir ráð sitt eða
hætti störfum. Við eigum sannar-
lega ekki að liafa slíka menn við
opinberstörf áratug e’ftir áratug.
Þjóósaga um verkfræóing.
Sú saga gengur nú hér í bænum
að Grímur Kristgeirsson, rakari,
hafi verið ráðinn bæjarverkfræð-
ingur fyrir 35 000 króna árslaun.
Fylgir það sögunni að bærinn hafi
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir, ekki
getað fengið verkfræðing nema fyr-
ir minnsta-kosti 60 000 kr. laun á
ári, þetta- hafi að vonum þótt óað-
gengilegt, og Grímur sýnt þann
þegnskap að bjóðast til að taka
þetta starf að sér fyrir mun minna,
hafi hann með þessu ætlað að bjóða
niður kaup verkfræðinga almennt.
Meirihluti bæjarstjórnar hafi þá
strax fundið hvað feitt var á stykk-
inu og tekið þessu kosta boði opn-
um örmum.
Sagan er ekki meS öllu tilefnislaus.
Ekki verður hér sagt, hve mikið
kann að vera satt í þessari sögu,
sennilega er liún að einhverju leyti
venjulegt bæjarslúður, en þó er hún
ekki með öllu tilefnislaus.
Það er öllum kunnugt að bæjar-
stjórn hefur samþykkt að ráða hing-
að verkfræðing, auglýst eftir honum
en ekki getað fengið, bæði af því að
verkfræðingar eru nú ekki á laus-
um kili og svo vilja þeir hafa há
laun, 60 000 krónur á ári að sagt
er.
Þá er það líka vitað að bæjar-
stjórn hefur ráðið Grím Kristgeirs-
son eftirlitsmann og framkvæmd-
arstjóra við tvær byggingar, sem
bærinn ætlar að reisa hér í sumar,
gagnfræðaskóla og húsmæðraskóla,
og auk þess er hann eftirlitsmaður
sundlaugarbyggingarinnar.
Launakjör, verkefni og kunnátta.
Ekki er almenningi ’kunnugt
hvað Grímur hefur í laun fyrir
þessi störf, og ekki heldur frá
hvaða tíma eða hve lengi hann er
ráðinn.
Það hefur heldur ekki verið
upplýst hversu víðtækt starf þessa
verkfræðings er eða hve mikið vald
lionum er fengið, sennilega liefur
honum ekki verijB sett erindisbréf,
frekar en starfsmönnum Rafveit-
unnar. Upplýsingar um kunnáttu
hans í starfinu liggja héldur ekki
fyrir.
ÞaS sem almehningur þykist
viss um.
Skutull hefur sagt, að allur al-
menningur þykist nokkurn veginn
viss um hvert sé tilefni þyss að
sendiherra Islands í Moskvu er
kominn heim, sé það rétt, sem ekki
er að efa fyrst jafn ábyggilegt blað
og Skutull segir það, þá er jafn
víst að allur almenningur þykist
líka viss um, að rakstur og húsa-
byggingar séu harla fjarskildar
iðngreinar. En það skiptir nú
kannske ekki svo miklu þó að mað-
ur, sem á að liafa eftirlit og fram-
kvæmdarstjórn með húsabygging-
um, hafi litla eða enga þekkingu á
slíku, aðeins ef hann er búinn þeim
kostum, sem meirihluti bæjarstjórn-
ar metur öllu öðru framar, og allur
almenningur þykist líka viss um
hverjir þeir kostir þurfi að vera.
ÞaS, sem vitaS er um störf
verkfræSingsins.
Um störf þessa ódýra bæjarverk-
fræðings er það eitt vitað hing-
að til, að Iiann hefur farið til
Reykjavíkur og gert pantanir á
einhverju af efni til fyrirhugaðra
Framhald á 4. síðu.
\