Baldur - 06.09.1945, Blaðsíða 4

r 104
B A L D U R
B ANN.
Vegna skemmda og rupls aðkomumanna, sem lagt hafa bát-
um sínum við bryggju Hesteyrarstöðvarinnar er öllum bannað
að leggja bátum við bryggju stöðvarinnar, eða hafa umgang
um stöðina nema að fengnu leyfi eftirlitsmannsins, Sölva
.Betúelssonar, á Hesteyri.
Isafirði, 28. ágúst 1945.
Jón A. Jónsson,
umboðsmaður.
ar, hann Hagalín, skuli teljast
einn af hluthöfunum í þessu
nýja félagi, og menn spyrja:
Þarna verður víst ekki gengið
hart eftir því, að hlutaféð sé
greitt? Baldur lætur lesendur
sína sjálfráða um hvernig
þeir svara þessari spurningu.
Hann er nú orðinn hluthafi í
Sölumiðstöð sænskra framleiðenda
h. f., segist til skamms tíma liafa
átl i fjórum lilutafélögum öðrum,
en nú í þremur, og hvorki blikna
né blána fyrir þær sakir. Hann
þarf líklega ekki að óttast að fé-
lagsrétlindi hans verði véfengd í
þessu nýja félagi?
En í þessu sambandi er
nauðsynlegt að taka eitt veiga-
mikið atriði með í reikninginn.
Það þarf að verja verknað eins
og þennan á opinberum vett-
vangi. Til þeirra hluta eru
ékki allir hæfir. Þeir, sem það
taka að sér, þurfa að geta var-
ið hvaða mál sem er án allrar
sannfæringar — jafnvel þótt
ekki sé fyrir meiru að vinna en
einum stígvélaskóm. Stefán
Jóhann Stefánsson veit áreið-
anlega hverjum er bezt treyst-
andi til þeirra hluta, og vörn-
in!! er lika byrjuð í Alþýðu-
hjaðinu.
Lokaorð.
Hér verður að láta staðar
numið að sinni. En þetta
hneykslismál verður geymt en
ekki gleymt og margt er enn
ósagt í sambandi við það.
0-------
Bærinn og nágrennið
Framhald af 2. síðu.
Kennaraskipti við gagnfræða-
skólann.
Þeir, Ólafur Björnsson og
Halldór Erlendsson, fimleika-
kennari, hætta kennslu við
gagnfræðaskólann í haust. Ól-
afur hefur sagt lausu starfi
sinu frá 30. september, en
Halldór fær að öllum líkind-
um stöðu við Miðbæjarskólann
í Reykjavík og hefur skýrt
skólastjóra gagnfræðaskólans
frá þeirri fyrirætlun sinni að
hverfa frá starfi sínu hér.
Skólanefnd og bæjarstjórn
hafa mælt með því, að Sigurð-
ur •Ólal'sson, kennari við
barnaskólann, verði fastur
kennari við gagnfræðaskólann
í stað Halldórs Erlendssonar.
Vegna ■ uppsagnar þessara
kennara, og sé gert ráð fyrir
skiptingu í 3 deildir og tillit
tekið til breytinga á launum
fastra kennara og tímakenn-
ara, hefur skólanefnd gert ráð
fyrir að nauðsynlegt verði að
ráða 3 fasta kennara að gagn-
fræðaskólanum i vetur. Sam-
þykkti bæj arstj órnarfundur í
gærkvöldi að fela skólastjóra
gagnfræðaskólans að reyna að
útvega nægá kennslukrafta til
skólans.
Virðist með þessari sam-
þykkt eiga að ganga fram hjá
þeirri sjálfsögðu reglu að aug-
lýsa þessar stöður lausar til
umsóknar. Slíkt nær vitanlega
engri átt, og verður að mót-
mæla þvi harðlega.
Suncllaugarbgggingin.
Á fundi sundlaugarnefndar
5. þ. m. skýrði gjaldkcri frá
því, að gjafir og tillög til sund-
laugarinnar næmu nú alls kr.
319 716,32, af þcirri upphæð
eru frá bæjarsjóði krónur
72 960,40, frá íþráttasjóði rík-
isins kr. 120 000,00, gj afir og
önnur framlög kr. 126 755,92.
*Við fyrgreinda upphæð bæt-
ist vinnuframlög ca. krónur
15 000,00 og ketill frá Elíasi
J. Pálssym kr. 6000,00. Upp-
hæðin verður því samtals kr.
340 716,32.
Nefndin gerir ráð fyrir
að allur stofnkostnaðuf
vcgna sundlaugarhyggingar-
innar verði um eða yfir 400
þús. kr. Vantar því enn um 50
þús kr. svo að byggingin verði
skuldlaus. Hefur nefndin sam-
þykkt að taka allt að 70 þús.
kr. lán til byggingarinnar og
jafnframt að hefja fjársöfnun
i því skyni að sundlaugin verði
skuldlaus, þegar hún tekur til
starfa
Bíó Alþýðuhússins
sýnir:
Laugardag og
Sunnudag kl. 9
GRÁKLÆDDI
MAÐURI N'N
(The Man.in Grey)
Áhrifamikill sjónleik-
ur, eftir skáldsögu eftir
Lacig Eleanor Smith.
Aðalhlutver k :
Margaret Lockwood,
James Mason,
Phyllis Calvert.
Fgrirspurn.
Hvað veldur þessu vatns-
legsi, sem við höfum hér við
að búa ? Hvað er hægt að gera
til úrbóta? Hvað verður gert?
Þeir, sem hezt vita, eru
beðnir um að svara.
Bæjarbúi.
Fyrirspurn þessari vísast
hér með til réttra aðila.
Prentstofan Isrún h.f.
TAMANGO.
13
En Tamango var kyrr og bað nú ákaf-
ar en nokkru sinni fyrr, að konan væri
látin laus.
Undirforingi skipsins tók nú Ledoux
afsiðis og vakti athygli hans á því, hvort
ekki væri rétt að taka Tamango í stað
þeirra þriggja þræla, sem dáið höfðu
þá um nóttina. Hann væri miklu meira
virði en þeir.
Ledoux íhugaði málið. Að vísu var
Tamango minnst þúsund króna virði, en
það rnundi spyrjast illa fyrir, ef það
fréttist að hann hefði svikist að lionum,
er hann kom á hans fund af frjálsum
vilja.
En hvað gerði það i raun og veru til,
ef til vill var þetta síðasta ferðin hans,
og mátti honum ekki á sajna standa
hvaða álit þetta vilta fólk hefði á honum.
Þetta var bráð, sem ekki mátti sleppa.
Enginn maður var sj áanlegur á strönd-
inni. En þá var eftir að handsama
Tamango, sem ekki virtist árennilegur.
Ledoux bað hann nú að fá sér byssuna,
og lét sem hann væri að athuga hvort
hún væri þess virði að láta hina fögru
negrakonu fyrir hana.
14
Á meðan Ledoux athugaði byssuna
hafði undirforingjanum tekist að ná
sverðinu af Tamango, og stóð hann nú
vopnlaus.
Tveir fílefldir sjómenn réðust nú á
Tamango, sem átti sér einskis ills von,
með mikluum erfiðismunum gátu þeir
fellt hann og reyndu að koma honum í
bönd. En strax er haiwi hafði náð sér
eftir undrunina yfir þessari óvæntu árás,
snerist hann til varnar og hristi á svip-
stundu af sér mennina sem héldu honum.
Með villidýrsæði snerist hann nú gegn
undirforingjanum og hugðist að ná aft-
ur sverðinu, en fékk þá högg á höfuðið
og fékk við það allmikið sár.
Við höggið féll hann á þilfarið, og var
þegar fjötraður ramlega. Hann braust
um og öskraði, líkt og villt dýr í snöru,
en eftir að hann sá að öll mótspyrna var
árangurslaus lokaði hann augunum og lá
hreyfingarlaus, aðeins hinn djúpi og
hryglukenndi andardráttur bar þess vott
að lífsmark var með honum.
Túlkurinn, sem daginn áður hafði
bjargað sex þrælum, kom nú til Tam-
angos og batt um sár hans, jafnframt
15
hvíslaði hann að honum hughreystandi
orðum.
Tamango lá hreyfingaríaus. Tveir há-
setar báru liann eins og dauðan hlut nið-
ur í skipið.
I tvo daga neytti hann hvorki matar
né drykkjar og opnaði varla augun.
Þrælarnir, sem skömmu áður höfðu ver-
ið fangar Tamangos, urðu lostnir undr-
un og ótta, er þeir sáu Tamango allt í
einu mitt á meðal Jjeirra.
En svo djúptæk var liræðsla þeirra við
þennan mann, sem var orsök allra hanna
þeirra, að þólt hann væri fjötraður eins
og þeir sjálfir, þoi’ði enginn að láta í
ljós andixð gegn honum.
Vindur var hagstæður og innan
skannns var strönd Afríku úr augsýn.
Ledoux óttaðist nú ekki lengur ensk
eftirlitskip, og allt virtist leika í lyndi.
Heilsufar þrælanna var gott. Aðeins
tólf þeirra höfðu dáið, en það voi’u ein-
göngu þeir veikbyggðustu.
Einu sinni á dag var þi-ælunum leyft
að korna upp á þilfar og anda að sér
hreinu lofti.