Baldur - 23.08.1950, Síða 2

2
B A L D U R
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BALDÚR:
| VIKUBLAÐ
= Ritstjóri or ábyrgðarra.: |
I Halldór Ólafsson frá Gjögri. |
Ritstjórn og afgreiðsla:
Smiðjugötu '3.
| Sími 80. — Póstnolf 124. |
| Árgangur kostar 15 krónur. |
= Lausasöluverð 50 aurar. I
lllllllltllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll1
Skemmdar-
starfsemi.
Með hverjum degi, sent líð-
ur, fjölgar þeim mönnum, sem
gera sér ljóst, að einokunar-
stefna ríkisstjórnarinnar leiðir
til heins ófarnaðar í atvinnu-
og fjármálum þjóðarinnar
mcð því að cyðileggja markaði
og lcoma í veg fyrir sölu ís-
lenzkra afurða fyrir ágætt
verð.
Athyglisverðast í ])essu sam-
handi er álit þeirra manna,
sem fást við framleiðslu sjávar
afurða og þekkja því hezt hvar
einokunarf jötrarnar kreppa
að.
I skýrslu, sem stjórn Sölu-
miðstöðvar hraðfrystihúsanná
birti í byrjun júlímánaðar s.l.
er sýnt fram á að fjárhagsráð
hindraði á s.I. ári sölu ís-
lenzkra sjávaráfurða til Pól-
lands að verðmæti 2.400.000,00
krónur.
I skýrslunni scgir m.a. orð-
rétt: ‘
„Veyna þess, lwernúj fjár-
hagsráð tók á þessu máli, tup-
aðisl salu í Póllandi á 250 smá-
lestum af þorskfilökum og 200
smál. af steinbítsflökum og
nemur það 51750 sterlings-
pundum miðað við cif-verð,
eða mcð núverandi gengi ísl.
kr. ca. 2Jt mitj. Þessi fiskur
liggur enn óseldur í landinu og
cf hanri selsl cnnþá, þá aðeins
fgrir miklum mun minna vcrð
en verðið í Póllandi var, þar
sem þessi fiskur er frá árinu
mo“.
Ennfremur segir í skýrsl-
unni:
„Það er tilgangilausl fgrir
fjárhagsráð að regna að þvo
hendur sýnar í þessu máli. Það
ber ábgrgð á því cið sala þessi
var aldrei framkvæmd og að
þessi fiskur þessvegna liggur
enn óseldur í landinu. Og það
er ekki í fgrsta skipti sem fjár-
hagsráð hefur torveltað eða
komið í veg fgrir hagkvæmur
sölur á frgstum fiski í vöru-
skiptum“.
Nokkru áður en skýrsla þessi
var birt og skémmdarstarfsemi
fjárhagsráðs varð þar með lýð-
Frelsisstríð
Ólíkar orðsendingar.
Þegar hersveitir Soyétríkj-
anna hröktu Japani hurt úr
Kóreu í ágúst 1945 og hernámu
lándið, birtu þær kórösku þjóð
inni eftirfarandi orðsendingu:
„Borgarar í Kóreu: Laml
gkkar hefur verið frelsað, en
það cr aðeins upphafið að sögu
þess.
Eins og aldingarður getur
því aðeins orðið blómskregtlur
og fugur, að við hann sé unnið
og að honum hlúð, þannig kost-
ur það kórösku þjóðina hetju-
lega barátlu og þrotlausa vinnu
að verða hamingjunnar að-
njótandi.
Borgarar í Kór'eu! Munið að
um ljós, krafðist aðalfundur
Sölumiðstöðvar hraðfrystihús-
anna þess, að lnin fengi frjáls-
ar hendur til að selja fram-
leiðslu sína á frjálsum mark-
aði gcgn vöruskiptum. Þeirri
kröfu var ekki sinnt.
Til viðbótar þessat i afhjúpun
stjórnar sölumiðstöðvarinnar á
framfenði fjárhagsráðs, birtir
Finnbogi Guðmundsson út-
vegsmaður í Gerðum, greinar
í Vísi fyrir nokkru, þar sem
hann sannar, að fjárhagsráð
hefur hvað eftir annað komið
í veg fyrir sölur á íslenzkum
afurðum með einokun sinni,
sökum þess að sjónarmið jtess
voru })au ein, að afla þess gjald
eyris sem hcildsalaklíkan vildi.
Allt átti að selja fyrir dollara
og pund og er hrun freðfisks-
markaðsins b'éin alleiðing
])eirrar stefnu. Auk j)ess kom
til gengdarlaus óstjórn og skrif
finnska. Menn hafa ekki feng-
ið svör við umsóknum símun
fyrr en of seint og ofl höfðu
einokunarhérrarnir ekki fyrir
að svara. — Niðurstöður Finn-
boga eru þessar:
„Það cr full áistæða til að lát-
in sé fara fram rannsókn á
allri starfsemi fjárhagsráðs og
viðskiptaráðs, sem ré.ði þessum
málum áður en fjárhagsráð
kom. Eg er ekki í nokkrum
vafa um, að þá mun sannast
fgllilega að rangar aðfarir þess
ara aðiii hafa skaðað þjóðar-
búið um hundruð miljóna kr„
og að þar er að leita að aðal-
ástæðunni á því, hvcrnig hag
okkar er komið“.
Ununæli þessara aðila, sem
hér skrifa af dýrkeyptri
reynslu, ætti að opna augu
þcirra, sem telja það komm-
únistaáróður að nefna einokun
í sambandi við núverandi rík-
isstjórn, og kenna fjárhagsráð
við skemmdarstarfsejni.
Kóreumanna.
þið einir getið trgggt hamingju
gkkar. Þið hafið öðlasl frelsið.
Nú er allt undir gkkur komið.
Sovétherinn hefur trgggt
kórösku þjóðinni möguleika til
að hefja frjálst og skapandi
starf.
Þið verðið sjálfir að vera
gkkar gæfusmiðir“.
Mánuði siðar réðust hersveit-
ir Bandaríkjanna inn í Suður-
Kóreu og hernámu þann hluta
landsins. Hcrshöfðingi þeirra.,
Mac Arthur, birti þá eftirfar-
andi dagskipan:
„I þeim hluta Kóreu, sem
liggur .sunnan 58 breiddar
gráðu, eru öll umsjónarvöld í
mínum höndum. íbúarnir
verða skilgrðislaust að hlgða
þeim fgrirskipunum, sem birt-
ar eru í mínu nafni. Þeim,
sem rísa gegn hernámsliðinu
cða raska friði og reglu, verð-
ur vægðarlaust og grimmilega
licngt.
Meðan hernámið varir vcrð-
ur enska opinbera málið“.
Tvennskonar stjórnar-
far.
Þessar sögulegu lilkynningar
eru gerólíkar og sama er að
segja um framkomu þeirra
stórvelda er gáfu þær út.
I samræmi við tilkynningu
sína, var það fyrsta verk sovél-
hcrsins eftir hernámið að
skapa skilyrði til þcss, að ibúar
Kóreu tækju völdin að fullu og
öllu í sínar hendur. Hvarvetna
um landið voru kosnar fastar
nefndir, skipaðar fulltrúum
verkamanna, hænda, meirnta-
manna, smákaupmanna og
smáframleiðenda. Undir stjórn
þeirra hófst viðreisnarstarfið
og með þeim var lagður grund-
völlur liins kóraska alþýðulýð-
veldis.
Aðfarir Bandaríkj amanna,
j)egar j)eir hernámu Suður-
Kóreu, voru allt aðrar. I stað
j)ess að hjálpa íbúunum til að
taka stjórn landsins í sínar
hendur, afnámu þeir þær al-
j)ýðunefndir, sem þar höfðu
verið kosnar og stjórnuðu op-
inberum málum, en fengu í
j>ess stað völdin í hendur lepp
sínum, Syngman Bhee og lclíku
hans, meira að segja japansk-
ir embættismenn voru teknir í
þjónustu þessarar leppstjórn-
ar.
Síðan hefur Suður-Kórea
verið stjórnað af mislcunar-
lausri grimd. Fólkið, sem áður
stundi undir oki Japana, fékk
nú að kenna á takmarkalausri
harðstjórn og arðráni handa-
ríska auðvaldsins og lepp-
stjórnar þess.
Skiptir í tvö horn.
Þessar gerólíku stjórnarað-
ferðir hala leitt til þcss að þró-
un atburðanna hefur skiptst
mjög í tvö horn í Norður- og
Suður-Kóreu.
I Norður-Kóreu hala stærstu
iðngrcinarnar verið þjónýttar
og iðnaðarframleiðslan því nær
ferfaldast. Jarðirnar hafa verið
fengnar bændum í hendur og
korn- og hómullaruppskera
aukist ár frá ári, kjör verka-
fólks og bænda hatnað að mikl-
um mun, vankunnáttu í lestri
og skrift verið að mestu út-
rýmt, alþýðuskólar, miðskólar
og tækniskólar eru 7—20 sinn-
um fleiri en 1944. Þá voru þar
engir æðri skólar, en nú eru
þeir 15. Samkomu- og lestrar-
salir eru 48 sinnum fleiri og
alþýðutryggingum hefur verið
komið á.
Á sama tíma hefur lepp-
stjórn Syngman Ree í Suður-
Kóreu látið myrða 150 000
löðurlandsvina og handtekið
478 000 vegna j)ess eins, að þeir
óskuðu að land þeirra yrði
frjálst og lyti innlendri lýðræð-
isstjórn.
Réttúr verkalýðsfélaganna
er algerlega úr sögunni. Verk-
smiðjum og iðjuverum hefur
fækkað úr 10 000 í 1 500. Verð-
lag tifaldast en laun aðeins
hækkað 7,5 sinnum á sama
tíma. Atvinnuleysingjar eru 3
mil j ónir.
Sameinaðri þjóð
er sigur vís.
Gegn j)essari kúgun og harð-
stjórn hafa Suður-Kói-euhúar
háð harða baráttu. Skæruliða-
sveitir í öllum héruðum lands-
ins hafa staðið þar fremstar í
fylkingu og oft orðið mikið á-
gengt. Alþýðan liefur heldur
ekki látið á sér standa.
Sameiningarvilji liennar
kom glöggt í Ijós í almenni'i
kosningu, sem fram fór um alla
Kói-eu í ágúst 1948. Þrátt fyrir
miskunarlausar tilraunir
Bandaríkjamanna og Syng-
man Rcc klíkunnar til að
hindra þátttöku, tóku 77% af
kjósendum Suður-Kóreu þátt í
þeirri kosningu.
I ljósi þessai’a staðreynda
verður skiljanlegt að alþýðu-
hér noi’ðanmanna bætist stöð-
ugt liðsauki í sókn sinni suður
á hóginn. Það eru skæruliðarn-
ir og alþýðan í þeim héruðum,
sem frelsuð eru undan banda-
ríska okinu, sem sameinast
megin hei’num. Hersveitum,
sem þannig eru skipaðar og
hvarvetna njóta stuðnings al-
mennings, verða ekki sigraðai’
Jxrátt fyrir grimmilegar loftái’-
ásir og eyðileggingaræði
bandaríska innrásarhersins.