Nýtt S.O.S. - 01.06.1957, Blaðsíða 32

32 Nýtt S. O. S.------
alclrei viðtals eða gaf aðdáendum sínum
undir fótinn.
Hann fór til South Ferry. Þar hljóp
hann út á flötinn umhverfis Virkið og
Aquarium (Fiskasafnið). Hann kom alveg
á réttum tíma.
Stóra Eunard-skipið — sem -flutti móður
hans og föður og 157 aðra Bandaríkja-
menn — vai á leið niður Hudson-fljótið
og var að komast á ytri höfnina í New
York. Skipið var þegar komið á alhnikla
ferð. Kolsvartur reykjarstrókurinn, sent
gaus upp úr reykháfunum, lagðist í beina
línu aftur undan. Jafnvel máfarnir slógu
vængjunum tíðar til að halda til jafns við
tígulegt stefnið á skipinu.
Það var hætt að rigna, og heit og björt
sólin brauzt frarn úr skýjunum. Geislar
hennar glitruðu á hvítri yfirbyggingu
Lusitaniu, og það glitraði á stóru, gylltu
stafina í nafni skipsins á bógnum.
Hann horfði með liinum, sem á þessu
áhorfendur í landi á, að stórt hafskip var
að fara, annað en dauft kjölfarið og þefur
af kolareyknum, sem lá í loftinu.
Á þessari stundu var frú James Brooks
laugardagskvöldi höfðu gengið sér til gam-
ans og dægrastyttingar út að Virkis-
skemmtigarðinum, á skipið, er það fór
fram hjá Frelsisstyttunni. Hann vissi, að
Staten Island yrði brátt fyrir aftan skipið,
og svo mundi það sigla um Þrengslin.
Það minnkaði óðum. Nú var næstum
því ekkert, sem minnti Ambrose og aðra
frá Bridgeport, Connecticut, einnntt að
tala við kunningjakonu sína í New York
í símann á Biltmore-gistihúsinu. Maður
hennar, sem starfaði við Weed Chain fé-
lagið, var einn farþega á Lusitaniu, en
hann hafði ráðið henni frá því að fara í
bíl alla þessa löngu leið niður á bryggju.
„Er Jay orðinn vitlaus?" spurði vinkona
hennar. ,,Sá hann ekki tilkynninguna í
blöðunum í morgun, Ruth?“
Ruth Brooks hafði ekki tekið eftir
henni. Nú varð henni hugsað til drengj-
anna sinna fjögurra, sá elzti sex ára, og
velti því fyrir sér, hvernig hún og hjúkr-
unarkona hennar, ungfrú Hicks, mundu
komast af, ef . . .
Jay var 41 árs að aldri, ættaður frá
Maine. í æsku sinni vandist hann sundi í
ískaldri Androscoggin-ánni, liann stiklaði
á trjábolum, sem fleytt var niður ána, og
stýrði för þeirra, eins og börn annars
staðar leika sér með smákubba. Einhvern
veginn varð lienni hughægra, er hún rifj-
aði þetta upp fyrir sér.
Við Virkið snéri Am við og gekk í hægð-
um sínum aftur að neðanjarðarjárnbraut-
inni. Hann var sveittur í þykka frakkan-
um sínum. Flann keypti kvöldútgáfu
blaðsins Sun til að lesa í lestinni á leiðinni
til Morgunhæðanna. Fjögur loftför og
flugvélar af Taube-gerð höfðu flogið yfir
Lo^vestoft í Suffolk-fylki nóttina áður, en
engum sprengjum var varpað.
Brezki flotinn hafði skotið á kafbáta-
stöðina í Zeebrugge.
Þjóðverjar höfðu skotið á Dunkirk með
langdrægum fallbyssum, sem .taldar voru
með 42 cm. hlaupvídd.
í Suður-Afríku, þar senr síður var vitað
um atburði, hafði Jrýzk járnbrautarlest
verið liertekin . . . og í Austurlöndum
höfðu Japanir sent Peking úrslitakosti.
Hvarvetna voru einhver merki um stríð.
Og margt var að gerast lieima. í Pliila-
delphia fóru 3000 kvenfrelsiskonur hóp-
göngu frá Washington-torgi til Metro-
politan House og heimtuðu kosningarétt.
Frú Elisabeth Heck, ekkja í East Orange,
hafði opnað fyrir gasið og arfleiddi hús-
ráðanda sinn að einum dal til að borga