Nýtt S.O.S. - 01.08.1957, Blaðsíða 11

—-----Nýtt S. O. S. 1 r
Hvað hefm komið fyrir? Hefur straumur
inn hrifið hendur þeirra frá andlitinu?
Eða urðu þeir að halda sér í stigann með
báðum höndum?
Það veit enginn.
„Lokið opinu og þrýstið sjónum út!
skijjar Bolus.
Tíu mínútum síðar eru dyrnar opnað-
ar. Mennirnir þrír liggja á gólfinu.
Þeir eru örendir.
Nú víkur sögunni til Cammel-Laird.
Mr. Johnson, aðalforstjóri Cammel-
Laird tekur símtólið, líklega í tíunda
skijjti.
„Mr. Arnery óskar viðtals \ið yður,“
,segir símastúlkan. Hún veit, að Sir L. S.
Amery, fulltrúi Cammell-Laird í neðri
málstofunni, verður jafnan að fá samband
tafarlaust.
„Við höfum enn sem komið er engar
nýjar fréttir," kallar Mr. Johnson í tækið.
„Vissulega, Sir, alveg áreiðanlega. \;ið ger-
um allt, sem í okkar valdi stendur."
„Eru, t.il nægar birgðir af lofti?" spyr
Mr. Amery.
„Jú, Sir. Loftið nægir til laugardags-
morguns. Tvo daga enn. En þá verðum
við löngu búnir að lyfta bátnum með
brúarbátunum okkar."
„Það er gott,“ svaraði Amery ánægður.
„Bandaríkjamennirnir koma í kvöld til
samningaviðræðna. Það er mjög þýðingar-
mikið, að Thetis-slysinu verði haldið
leyndu."
„Eg hef einmitt gert mér allt far um
það,“ svaraði Mr. Johnson. „Eg hef Iagt
blátt bann vúð því, að fylgdarskipið sendi
út SOS.“
„Vonandi er öryggi mannanna, sem eru
um borð í Thetis engin hætta búin af
því?“
.A'issulega ekki. Við gerum allar nauð-
synlegar ráðstafanir. Við verðum hvort
sem er að bíða næsta flóðs. Brúarbátarn-
ir, sem við notum til að lyfta kafbátnum,
eru dregnar ujop að ströndinni. En um
háflóð getum við haldið á slysstaðinn taf-
arlaust. Þá verðum við að útvega nægilega
sterkar keðjur. En leigan, sem firmað set-
ur npp, er svo gífurlega há, að tæpast er
hægt að ganga að slíku tilboði. . .“
„Það má ekki horfa í neinn kostnað,“
svarar Mr. Amery. „Aðalatriðið er, að
engár fregnir berist af slysinu fyrr en samn
ingar hafa verið gerðir. Þessi óheppni mun
orsaka mikil afföll á hlutabréfum Camm-
ell-Laird. Það er líka mikil hætta á því,
að Bandaríkjamenn láti ekki smíða neina
kafbáta af Thetis-gerðinni hja okkur, ef
það sannast, að um mistök hafi verið að
ræða í byggingu kafbátsins.“
„Sem sannarlega er ekki tilfellið, Sir,“
fullyrti Mr. Johnson. „Það væri í mesta
máta slæmt, ef varnarmálaráðherranum
berast rangar upplýsingar um atburðinn.“
„Ef menn yðar sýna fullan trúnað, þá
ætti ekki að þurfa að óttast það,‘“ svarar
Mr. Amery. „En hvernig sem allt fer,
verðið þér að sjá um, að einskis verði lát-
ið ófreistað til að bjarga mönunum.“
„Sjálfsagt, Sir," flýtti Mr. Johnson sér
að svara. „Bara að sjóherinn taki málið
ekki í sínar hendur. Þegar ölln er á botn-
inn hvplft, höfum við einungis frestað
björgunarstarfinu um nokkrar klukku-
stundir."
„Teljið þér hugsanlegt, að Thetis hafi
reki/.t á flak?“ spyr nú Amery.
„Það er varla hægt að gera ráð fyrir
því,“ svarar Mr. Johnson eftir stutta um-
hugsun. „Um borð í Thetis er meðal
annarra Wilcox hafnsögumaður, sem veit
um öll skipsflök í Liverpool-flóanum.