Nýtt S.O.S. - 01.08.1957, Blaðsíða 12
ía Nýjtt S. O. S.
„En hvernig ætlið þér að skýra það fyr-
ir Bandaríkjamönnum, að Thetis liefur
ekki sent nein l«ftskeyti?“
„F.g er að vísu ekki neinn sérfræðingur
í þessum málum, en ég lield, að kafbát-
ur, sem liggur á hafsbotni geti ekki sent
loftskeyti.“
Sir L. S. Amery liugsar sig um. „Rétt,
Sir. Kafbátur getur livorki sent út né tekið
á móti skeytum meðan hann er neðan-
sjávar."
„Ef nauðsynlegt er, að gera nokkuð
uppskátt um fjarveru Thetis," stingur nú
Mr. Johnson upp á, „þá segjtim við bara.
að kafbáturinn hafi rekizt á flak, segjum
t. d. „Royal Charter", sem liggúr einhvers
staðar f flóanum, og hafi orðið fyrir
skemmdum. Þá höfum við skýringu á
reiðum höndum, sem nægir í kvöld: Þeg-
ar við höfum samninginn f höndunum,
getum við rólegir staðfest missi „Thetis."
„Þetta hljómar ekki sérlega fallega,“
mælti Mr. Amery dræmt. „En þér eigið
víst ’ekki annarra kosta völ. Og mín vegna
getið þér gert sem yður þóktiast. Gerið
fyrst og fremst allar ráðstafanir til björg-
unar. Mér er órótt. Frændi minn er líka
um borð í Thetis."
Mr. Johnson er vel kunnugt um, að E.
Bailey vérkfræðingur er frændi Sii 1.. S.
Amery.
„Eru nægilega margir björgunarlijálmar
um borð?“ spyr nú Amery.
'Mr. Johnson svarar hikandi. ,,]ú. Að
vísu fóru um tuttugu manns uin borð,
sent ekki var búi/.t við. En ég held samt,
að hjálmarnir séu nógu margir, verði bátn-
um ekki lyft.“
,,Vrerða ekki löftskeytin frá dráttarbátn-
um Grebecock lesin almennt?“ spyr Mr.
Aúiéry að síðustu. „Eða sendir hann dul-
málssk'éyti?"
„Grebecock getur ekki sent loftskeyti,"
svarar Mr. Jolmson eftir nokknrt hik. „En
hann getur náð sendistöðinni í Seaforth
á lítið viðtökutæki. Ef móttökuskilvrði
eru slæm þá flytur hafnsöguskipið frá Port
I.ýnas á milli. Auðvitað verða einvörð-
ungu send dulmálsskeyti, þó ekki væri
nema til þess, að sjóherinn nái ekki til-
kynningum okkar.“
„All right,“ svarar Mr. Amery ánægðiu .
„Vonandi heldur Grebecock sambandinu
við Thetis. \7eðurfregnirnar í dag voru
ekki' sem beztar. Við sjáumst við samn-
ingaborðið hjá Bandaríkjamönnum. \7er-
ið þér sælir á meðan!“
---O-----
A skipalaginu í Birkenhead liggja nokkr-
ir kraftmiklir dráttarbátar reiðubúnir að
láta'úr höfn.
Við hafnarbakkann í Liverpool liggja
einnig stór björgunarskip.
Úti l’yrir ströndinni eru santan komin
mörg björgunarskip. Þau hafa sterkar
dráttartrossur, kraftmiklar dælur og ýmiss
önnur björgunartæki. V'ið sendistöðvar
þeirra sitja loftskeytamenn, er hvika ekki
af verðimnn, en hlusta eftir hverju neyð-
arkalli, er kann að berast. Þrýstiloftstæki
eru einnig um borð og slöngur, sem eru
kílómetri á lengd.
Öll þessi skip bíða eftir kalli. En enginn
kveður þau til starfa.
F.n um borð í Thetis bíða menn í ol-
væni. Hundrað manns bíða þar í daðans
angist eða vongóðir og bjartsýnir, eftir
skaplerli og sálarstyrk hvers og eins.
F.n þeir bíða — —
Hetjur og mangarar.
Meðan fulltrúar Morgans og stjórnend-
ur Cainmell-Laird semja um lánssamn-
inginn í rauða fundarherberginu, safnast