Nýtt S.O.S. - 01.08.1957, Blaðsíða 22

22 Nýtt S. O. S.
hásri röddu og spýtir út úr sér saltvatn-
inu.
„Hrer lét yður liaia björgunarhjálm?"
„Þeim var úthlutað samkvæmt sérstök-
um reglum, Sir. Eg hlaut fjórða hjálminn."
„Og þér?“ spyr Mc Intyre og snéri máli
sínu að hinum manninum.
Maðurinn titrar. frá hvirfli til ilja af
hryllingi. Augun eru bólgin, munnurinn
fullur af slími. Hann kemur \arla upp
orði \egna hósta.
„Eg er Shaw, forstjóri Cammell-Laird."
„Og livers vegna fenguð þér hjálm? Haf-
ið þér líka hlotið hann í þessu einkenni-
lega happdrætti?“
Shaw svarar ekki.
Tveir sjóliðar verða að styðja hann.
„Hann hefur keypt hann af Matthews
yfirkyndara." svarar Arnold í stað forstjór-
ans. „Matthews fékk sem sagt einn hjálm-
inn.“
„Keypt? Er svona nokkuð hægt?“
Aðmírállinn snérist á hæli og gekk burt
ásamt Mc Intyre skipherra.
Arnold yfirkyndari stóð kyrr iirfáar sek-
úndur. Þá hrækir hann beint fyrir framan
fætur forstjórans, en háseti fylgir honum
niður í íbúð skipshafnar, þar sem angaði
á niciti þeim ilmandi kaffilykt.
Shaw forstjóri stóð á þilfari tundurspill-
isins, einmana maður. Sjómennirnir láta
sem þeir sjái hann ekki.
Klukkan tíu um morguninn var aftur
háflæði. Starf manna þeirra frá Cammell-
Laird, sem vinna við sokkin skip, c irðist
ætla að bera árangur, þrátt fyrir aðvaranir
sjóliðsforingjanna. í aftanverðu skipinu
heyrast nú greinilega högg hinna innilok-
uðu manna.
„Við erum enn á lífi —“
Allt í einu skera lögskurðartækin inn
úr byrðing kafbátsins. Þrýstiloftið streym-
ir út með miklum hvin. Strengurinn milli
Thetis og „Gigant ', er að því kominn að’
bresta.
Og afturhluti „Thetis" er var korninn
upp úr sjó, veltist á hliðina og kafbátur-
inn hverfur að nýju undir yfirborð hafs-
ins.
í líkkistu úr stáli.
Bolus kafbátsforingi fer nú ásamt How-
ell vélstjóra og Glenn verkfræðingi til að
athuga, hvort skilrúmshurðin að tundur-
skeytahólfinu sé enn vel þétt.
„Þetta er bölvað drasl!“ sagði (»lenn.
„Þetta þorir Cammell-Laird að bjóða okk-
ur! Úreltar hurðir, sem ekki er liægt að
nota lengur í bryncörðu beitiskipi. Með
átján skrúfum! Það veitir ekki af kortéri
til að loka henni! Ef þessir aulabárðar
hefðti ekki skorið gat á skutinn, þá hefð-
um við getað farið upp um aftari köfun-
arhólfin um fjöru."
Bolus kinkar kolli. Hann veit, að hvar-
\etna í heiminum eru nú notaðar skilrúms-
liurðir, sem hægt er að loka með einu
handtaki. Mennirnir líta alvarlega hvor á
aiínan. Sjór seytlar lítilháttar inn um ó-
þétt samskeytin. F.f sjór kemst að rafhlöð-
unum myndast eiturgas.
Nú heyrast hcjgg á kafbátsskrokknum
utan frá.
Heimscjkn að ofan!
„Kafararnir,“ sagði Bolus lágt og hlust-
ar eftir morsemerkjunum. Þá grípur hann
þungan liamar og slær í síðu bátsins.
„Hvers vegna komið þið ekki festum
á bátinn? Þéttið tundurskeytahlaup 5.
Komið með slöngur og dælið þéttilofti í
bátinn. \'ið höfum ekki loft nema í 14
klukkustundir ennþá!“
Smithers annar stýrimaður kemur nú
hlaupandi eftir skáhöllum ganginum.