Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 3

Xankskipið >>Alimark«
,.Herskip framundan á stjórnborða!"
Tilkynningin kom frá formasturstoppn-
um. Allr frá dögun á þessum september-
degi var þilfarsxaktin stranglega á vevði í
tankskipinu „Altmark", sem nú er statt
í miðju Norður-Atlantshafi. f tvo daga
hafa menn þar um borð verið að leita að
herskipi, ekki einhverju óákveðnu her-
skipi, heldur sérstöku herskipi, sem fáir
vissu af á þessum slóðum. Fyrir einni viku
síðan vissu allir, að Altmark var eitt hið
stærsta og hraðskreiðasta tankskip, sem til
var nú á tímum. I'að var á leiðinni frá
Port Arthur í Texas með olíufarm til F.v-
rópu. En áhöfn þess skips lét aldrei sjá
sig, hvorki í heimahöfn sinni, Hamborg,
né öðrum höfnum í Evrópu. Gegnum út-
varpið bárust stöðugt ógnandi fréttir að
heiman um ófrið, sem gæti brotizt út á
hverju augnabliki, þangað til Dau skip-
stjóri fékk að lokum símskeyti með leyni-
letri frá flotastjórninni í Berlín. Frá því
augnabliki hafði Altmark sínu eigin ætlún-
arverki að sinna. Þetta skip var hvorki
byggt sem verzlunarskip né herskip, held-
ur sem birgðaskip sjóhersins, sem átti að
hafa það ætlunarverk að vera fljótandi
birgðaskemma fyrir herskip á hafi úti,
sem voru langt frá heimalandinu.
Síðan fyrra heimsstríðinu lauk átti
Þýzkaland ekki framar neinar nýlendur,
og réð ekki yfir neinum hjálparhöfnum
á ókunnum stöðum, sem gætu orðið til
stuðnings herskipum í fjarlægum Iröfum.
Starfssvið slíks birgðaskips er ekki ein-
göngu undir stærð eldsneysisgeymanna.
komið, skotfæri, matvæli, varahlutir f vél-
ar og ýmis hergögn, allt þetta er bráð-
nauðsynlegt herskipum, sem verða við og-
\ ið að endurnýja birgðir sínar, ef þau
eiga að geta haldið uppi hernaði sínum
lil lengdar. Það, sem önnur flotaveldi, er
eiga margar fjarlægar nýlendur, hafa eign-
azt fyrirhafnarlaust, hefur Þýzkaland orð-
ið að afla sér með því að byggja fjölda
birgðaskipa. Eitt af þessum stóru, hrað-
skreiðu birgðaskipum var Altmark og var
það lilaðið öllum hugsanlegum hlutum,
sem herskip þurftu með, sem héldu uppi.
hernaði fjarri heimalandi sínu, og höfðu
verið byggð sex slík skip, sem öll voru
eins. Árið 1938 var Altmark, sem sagt
tilbúið til að gegna skyldu sinni sem birgða
skip. Það hafði þá tekið þátt í æfingum
jrýzka flotans í Spánarhöfum og með or-
ustuskipunum „Gneisenau" og „Admiral
Graf Spee“ í Norðuratlantshafi. Á milli
þessara flotaæfinga hafði svo skipið siglt
á rnill Mið-Ameríku og Evrópu með olíu,
sem alltaf varð dýrmætari og ómissanlegri
fyrir hinn vaxandi þýzka flota og einnig"
iðnað landsins, sem stöðugt jókst. En olíu-
farmur sá, sem Altmark nú var með, átti
ekki eftir að renna inn í olíugeymslur
Hamborgarhafnar, heldur — samkvæmt
skipun flotastjórnarinnar — um borð í
Admiral Graf Spee til að reka hinar átta
stóru dieselvélar þess skips.
Fyrir þremur dögum, þann 3. september
1939, höfðu England og Frakkland sagt