Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 4

_4 Nýtt S. O. S. —
Þýzkalandi stríð á hendur og hinn þýzki
hryndreki var nú staddur fjarri lieinia-
landi sínu, einhvers staðar ekki langt frá
Altmark. Frá Þýzkalandi hafði Altmark
farið þann 21. ágúst 1939.
Það var Admiral Graf Spee, seni varð-
mennirnir á Altmark voru nú að gá að,
óg tiildu sig hafa komið auga á út við
sjóndeildarhring. Þeir höfðu mætt á þeim
.stað, sem ákveðinn liafði verið gegnum
loftskeyti. Ennþá er þó ekki alveg hægt að
átta sig á hvort hér sé um hið rétta skip
að neða. Það gæti kannske verið F.nglend-
ingur, sem af tilviljun væri þarna á sveimi.
og F.nglendingana varð að forðast. í hönd-
um Bretanna mátti Altmark ekki lenda,
því þá stæði Admiral Graf Spee einn og
yfirgefinn eftir.
,,Hart á hakborða, báðar vélar fulla ferð
áfram.“ Þannig hljóðar skipun Dau’s skip-
stjóra á Altmark. Altmark snýr við.
Á herskipinu Iiafa menn fyrir löngu
j>ekkt hirgðaskipið í hinum góðu sjónauk-
um sínum. Ljóskastarinn efst uppi í for-
-siglu herskipsins byjarar að morsa — G. S.
„Gustav Sophie“ er morsað yfir um. Þetta
eru upphafsstafirnir á Graf Spee og ein-
kennismerki herskipsins. Þá snýr Altmark
aftur við og sendir einnig skeyti með
ljóskastaranum og nálgast nú hið Jiýzka
herskip vopnað hinum ægilegu fallbýss-
um sínum. Þessu herskipi á Altmark að
þjóna dyggilega framvegis. Frívaktin kem-
ur nú af forvitni upp á þilfar. Menn
streyma á báðum skipunum út að borð-
stokknum, veifa húfum sínum glaðir og í
góðu skapi og taka ljósmyndir, þetta mik-
ilv;ega augnablik má ekki gleymast, og
myndirnar verða seinna meir að fylla
heimilis-albúmið.
Brátt liggja skipin nææri hvort öðru,
allt í kringum þau er úthafið, stórt og
umfangsmikið, en nú rólegt og vingjarn-
legt og svo yzt, sjóndeildarhringurinn, jjar
sem engin ský sjást.
Dau skipstjóri lætur nú róa sér um borð
í herskipið til þess að tala við Langsdorf
skijTherra um byrjunaratriðin í Jjeirri sam-
vinnu, sem nú ar að hefjast, og milli
skipanna fara nú orðið margir árábátar.
Sjóliðarnir á herskipinu fara út í Altmark
að gera innkaup, og koma með allskonar
kassa og pinkla aftur. Sambandi með
gúmmíslöngum er nú komið á milli skij>-
anna og dælurnar dæla hinni dýTmætu
olíu ttm borð í Admiral Graf Spee, svo að
j)að óhindrað geti haldið áfram ferð sinni
til Suður-Atlantshafsins. Skipun fi’á Berlín
ltefur nú komið um byrjun verzlunar-
stríðs og Altmark heldur í kjölfar herskijrs-
ins. Það er stelnt í suður og siglt um Itið
víðáttnmikla úthal á nokkuð afskekktum
slóðum.
Altmark hefur sterkar vélar svo að Jíað
getur fylgt á eftir herskipinu, og lagt í
skyndi krók á leið sína, ef grunsamlegt
skijT skyldi sjást. Engan grunar, að þýzkt
orustuskip sé nú á leið til Suður-Atlants-
hafsins, reiðubúið að sökkva öllum kaup-
skijTum óvinanna sem á leið þess verða.
Það mun lieldur enginn vita með vissu
að svo sé fyrr en eftir að fyrsta skipinu
hefur verið sökkt. A liinu rétta augnabliki
mun Langsdorf skipherra koma öllum að
óvörum og hann mun ekki eyða skotun-
um til ójTarla. l>egar farið var yfir mið-
jarðarlínuna var samjiykkt að fella niður
hina venjulegu skírn nýliða, sem er siðui
að viðhafa við slík tækifæri, til þess að
seinka ekki á neinn hátt ferðum skips-
ins. Nejitunus varð að loka augunum og
lofa Jjeim að sleppa óskírðum yfir línuna.
Það var í þetta sinn eins og verið væri að
ögra gamla manninum, Jtví það varð Jjrisv-