Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 9

Nýtt S. O. S„ 9
stýrimaðurinn á .\ltmark sagði þegar hann
vildi reyna að leggja sér hana til munns,
að hann fékk undir eins hvelfisuppköst.
Það er því óskiljanlegt hvernig Indverj-
arnir fara að njóta hennar með sannri
gleði.
Dagurinn hjá föngunum er nákvæm-
lega sundurliðaður. Kl. 6.45 er vaknað á
morgnana og kl. 19 að kvöldi er kvöld-
ganga. Eftir þann tíma verður að ríkja
alger kyrrð á skipinu.
Tvisvar á dag, fyrri hluta dags og seinni
hluta dags, mega fangarnir vera uppi á
þilfari í þrjá stundarfjörðunga í hvort
skipti til að anda að sér fersku lofti og
hreyfa sig. Annars er vandiega gætt að því
að þeir hindri ekki að neinu leyti starf-
semi skipsmanna, og eru þeir undir eftir-
liti meðan þeir dveljast niðri í herbergj-
um sínum við ýmis konar dægrastyttingar.
I’að er oft gaman að sjá þegar fangarnir
eru uppi á þilfarinu. Alltaf eru það Ind-
verjarnir í hinum marglitu fötum sínum,
sem vekja eftirtekt. Suöðugt hafa þeir
„bænateppið" sitt með sér, sein þeir
krjúpa niður á, og beygja höfuð sín í þá
átt sem þeir halda að borgin Mekka sé.
bannig biðjast þeir fyrir f þögulli anda-
gift og muldra eitthvað milli tannanna.
Hn Hindúarnir, sem eru meðal þeirra, til-
heyra öðrum ættflokki og hafa aðra trú,
biðjast fyrir á öðrum tíma og fara öðru-
vísi að; þeir eru ekki Múhameðstrúar.
Miklum hluta dags eyða jreir í að jrvo sér.
Það gera þeir af trúarlegum ástæðum. Á
meðal J:>essara manna er einn Paria sem
tilheyrir þeim trúflokki sem er fyrirlitinn
meðal Indverja og álitinn úrhrak og lægst-
ur allra flokka. Þessir menn lifðu gleði-
snauðu og aumkunarverðu lífi. Þessi mað-
ur er alveg einangraður, jxigull, og aleinn
situr hann á þilfarinu og má ekki einu
sinni borða með félögum 'sínum. Það er
merkilegt og óskiljanlegt hvernig Indverj-
ar halda þessa trúarsiði sína og það engu
síður í fangavist, þar sem venjulegast all-
ir fangarnir verða að halda saman.
Mannabústöðunum niðri í skipinu er
haldið \el hreinum og rækilega loftræstir
við og s ið. Aukin birta lýsir þessi herbergi
ve! upp. Salernisspursmálið hefur líka
fyrsta daginn verið Ieyst á hinn be/ta hátt.
Það eina sem veldur föngunum sorgar er
reykingabannið. Altmark er fyrst og
fremst tankskip og hefur gasolíu um borð.
Af óvarkárni gæti hæglega kviknað í, og
ga:ti slíkt haft hræðilegar afleiðingar í för
með sér. Það hafa þess vegna verið teknar
af föngunum allar eldspýtur og kveikjarar,
og létu þeir þá í Ijósi gremju sína yfir því.
Skipslæknirinn gerir allt sem hann getur
til að halda föngunum við heilsu, og komi
eitthvað fyrir sem veldur þeim sársauka
eða lasleika bætir hann úr því með þeim
meðulum, sem hann hefur yfir að ráða.
Alvarleg tilfelli sem krefjast Röntgen-
rannsóknar og einnig stærri tannaðgerðir
verða að bíða betri tíma, þangað til bæði
skipin hittast aftur, því í herskipinu er
einungis til þau verkfæri, sem nauðsyn-
eru til slíkra hluta.
Það vandamál að veita hinum raörgu
föngum bæði skjól og fæði um borð í
Altmark hefur verið betur leyst en marg-
an grunaði. Þó að flestir fangarnir tækju
rúm sín með sér og yfirleitt allt sem jreir
áttu og fluttu um borð í Altmark var þar
þó engum þrengslum fyrir að dreifa.
Menn viðurkenndu, að við betra var ekki
að búast og mátti segja að allt væri í hinu
be/ta ástandi um borð.
En hvernig verða mun jiegar Admiral
Graf Spee á næstu vikum bætir við hundr-
uðum nýrra'fanga, vita menn }x> ekki. F.n