Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 18
i8 N ýtt S. O. S.
|wf J óðs. En þangað ætlar Dau skipstjóri
-sér ekki. A1 tmark er ekki herskip heldur
þj.ónustuskip ríkisins seni samkvæmt þjóð-
réttarlegum reglum má sigla um landhelgi
hlutlausra ríkja í friði. En jafnskjótt og
það fer inn í ldutlausa höfn koma önnur
ákvæði til framkvæmda og það sérstaklega
i .þessu tilfelli — þar sem skipið hafði
fanga um borð — gætu ef til vill leitt til
ky.rrsetningar. Dau skipstjóri ákveður því
að halda áfram án lóðs.
í Kristianssund væri svo rétt að taka
lóðsá. Altmark hélt nú áfram lerð sinni
-og stýrði með hjálp sjókorta þessa örðugu
leið um skerjagarð Noregs og gætti þess
vel að vera innan við landhelgina til þess
að öruggt væri að árás yrði ekki gerð á
það. I'að væri brot á alþjóðarétti og mik-
ilvægt hlutleysisbrot ef óvinirnir réðust á
Altmark fyrir iiinan landhelgislínuna.
Ennþá sést enginn. Alla leiðina til Kristi-
anssund sést ekki neitt skip. Þetta sannar
þó ekki það að Englendingar viti ekkert
um athafnir birgðaskipsins. Ef til vill biðu
þeir á einhverjum stað fyrir utan land-
helgina, þar sem þeir gætu búist við skip-
inu, og mundu jjar ráðast á jiað. En fyrir
utan Kristianssund er ekki neinn lóðsbát
að sjá. í stað jjess kemur hinn norski
tundurskeytabátur, Trygg, og nálgast Alt-
mark með merkjum. Fær liann Altmark
til að nema staðar og setur út bát sem
rær út í birgðaskipið. Foringi tundur-
-skeyfabátsins, sem er norskur sjóðliðsfor-
ingi, kemur sjálfur um borð. Hann spyr
kurteislega um stærð skipsins, um áhöfn
jjess, einnig síðustu burtferðarhöfn og á-
kvörðunarhöfn og ákvörðunarstað og bið-
ur um að mega fá að sjá skipið og er hon-
um leyft það. Ánægður yfir því að finna
ækkert jiað, sem orsakað gæti að hailn yrði
að taka í taumana, fer hann svo aftur frá
borði.
..Hvernig gengur jiað með lóðsinn sem
ég bið um?“ spyr Dau skipstjóri.
,,í Kristianssund er ekki hægt að fá
neina lóðsa. há fáið Jær ])egar J)ér komið
til Aalesund. F.n ég get látið yður fá lóðs,“
bætti hann við vingjarnlega.
Dau skipstjóri tekur þessu boði fegins
hendi, því hann vill halda áfram ferðinni
hindrunarlaust. I.óðsinn kemur um borð
og skrúfurnar á Altmark fara aftur á stað.
Þessum formsatriðum er nú lokið, hugsar
Dau skipstjóri. Fn hann vissi ekki um
skipun yfirmanns annarrar flotadeildar í
landhelgisgæzlu Norðmanna, C. Tank-
Nielsen admiráls, í Bergen. Þessi skipun
hljóðaði'þannig að beðið skyldi eftir hinu
þýzka birgðaskipi þegar jiað kæmi með
fangana upp að ströndum Noregs, og
skyldi koma skipsins Jjegar tilkynnt. Þetta
hafði verið gert fyrir fimm vikum meðan
Altmark enn klauf öldur Suður-Atlants-
hafsins í hyrjun ferðarinnar. Hinn norski
yfirforingi var ekki ánægður með rann-
sókn Trygg’s og sendi því norska tundur-
skeytabátinn Snögg á stað með skipun um
að rannsaka farminn í Altmark nákvæm-
lega. Birgðaskipið var nú komið til Aale-
sund og fór þá lóðsinn af Trygg þar í land,
en 2 lóðsar sem beðið hafði verið um áð-
ur komu um borð. Þessir menn voru ekki
eins kurteisir og vingjarnlegir eins og
hinn fyrri starfsbróðir jieira, en reyndi
með ýmsum mótbárum að koma í veg
fyrir að Altmark gæti Iialdið áfram ferð
sinni. Þeir töluðu um mikinn fiskiflota
sem væri þar nálægt og væri ekki hægt,
vegna hans, að halda ferðinni áfram um
nóttina. Dau skipstjóri getur jró komið
jjeim í skilning um að hann verði að liraða
sér og Altmark leggur af stað á ný.