Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 20

"O X’ýtt S. (). S.-------------------------
ar. Himn vissi tkki að hin norska land-
helgi núði svo. langt.
.,Auðvitað skal jretta ekki koma l'yrir
aftur — en ég get ekki leyft yður að leita
í skipinu."
Hinn norski sjóliðsforingi ú ekki annars
lirkosta en að fara frú borði ún jtess að
hala lokið erindi sínu eftir að hafa úður
sýnt Dati skipstjóra, eftir beiðni hans
sjúlfs, hvar landhelgistakmörk Noregs
væru, nákvæinlega, ;t kortinu.
„Fyrir myrkttr verðið jrér að vera kom-
inn út úr norskri landhelgi. Við viljutn
\era liprir við yður og Jjér megið fara
Feja-OIsen leiðina."
Dau skipstjóri Jiakkar. Kn lóðsarnir eru
ekkert. glaðir yfir Jjví að vera tit í „Alt-
ttiark" Jjessa leið. I>eir eru hræddir við að
jtegar komið sé út fyrir norska landhelgi
geti Altmark Ineglega orðið lijrnardýr
brezkra herskipa eða neðansjávarbúta. Ótti
hiðsanna er ekki ;Lst;eðulaus. Altmark verð-
ur að liggja Jjarna kyrrt, ]jví fyrir utan
Bergen ætla Knglendingar að sirja lyrir
Jjeim og sigling inn norsktt landhelgina
'fyrir út'an kastalavirkin uni nótt er bönn-
tið. l>að er ekkert annað hægt að gera.
Dau skipstjóri Jjttrfti að senda annað
skeyti ril jjýzka sendiráðsins í Oslé). Hann
verður því að fara út í norska tundurbát-
inn Oarm Jjar sem tekið er ú móti honum
af aðmírúlnum sjálfum með fyllstu kurt-
eisi og hefð. Milli þessara manna hefst nú
fjörugt samtal því hinn norski yfirmaður
lalar reiprennandi þýzku.
„{ alþjóðarétti er ekki hugtakið „ríkis-
skip“ til," segir hinn norski skipherra.
..Annaðhvort er um kaupskip eða herskip
að ræða. F.f ú að líta ú Altmark sem her-
skip er ekki leyfilegt að Jjað sigli um
norska landhelgi, Jjar sem j>að tilheyrir
þjóð sem ú í ófriði, ef aftur ú móti skuli
lit.ið ú Jjað sem kaupskip verður fyrst að
leita í Jjví.“
Dau skipstjóri vissi ekki að með þessu
tali var einungis verið að tefja tímann.
Aðmírállinn hafði, þegar honttm var hafn-
að um að fú að leita í skipinu, sent skeyti
til Osló ttm að líklegt væri að fangar væru
um borð í Altmark. Nú beið hann eftir
frekari skipunum. Hann reynir á meðan
að tefja Altmark ú þennan Irátt. Svarið
frá Osló kemur brátt. Flotastjórinn í Osló
leyfir að skipið megi halda áfram í fylgd
með norskum herskipum. Tank-Nielsen er
j>\ í neyddur til að skilja við gest sinn enn-
|>ú einu sinni og gefa honum Jjar ú ofan
tryggingu fyrir að skeytið til þýzka sendi-
rúðsins komist leiðar sinnar. Knnfrenutr
leyfir hann honum að dveljast um kyrrt
í norskri landhelgi meðan beðið er eftir
svari. Hvort Jjetta skeyti um kvartanir
liins þýzka skipstjóra yfir örðugieikum
|jeim sem hið norska sjólið hafði valdið
honum komst nokkurn tíma til Osló er
ekki \itað með vissu. Kn úreiðanlegr er,
að með hegðun sinni fer Tank-Nielsen ú
snið \ ið skipanir þær sem hann fékk frá
yfirmfjnnum sínum með því hann virðist
ekki geta fallist á ríkjandi hlutleysisregl-
ur í þessu máli. Samt sem áður virðist
jjý/ka sendirúðið í Osló vera áhrifaríkara,
jjví undir kvöld kemur tundurbáturinn
Snögg upp að hliðinni á Altmark og til-
kynnir gegnum lúður að ferðinni um
landhelgina fratn með kastalavirkjum
Noregs megi halda úfram og það einnig í
myrkri. I>að er eins og Norðmenn ltafi
viljað með jjessu bæta fyrir Jjað sem jreii
fram að þessu höfðu tafið Altmark, svo að
Jjað gæti komist næstu nótt gegnum Skage-
rak. Kn Jjað var ekki lengur mögulegt
vegna tímans og varð að fresta því til
næturinnar ]>ar ú eftir. Kn jjú var orðin