Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 21

—- Nvtt S. O. S. «r
hætta á |j\ í að Englenclingar gætu riáð
skipinu, jj\'í þá var kominn nægilegur
tími fyrir þá að salna saman n:egilega
mörgum skipum til árása.
Altmark heldur þannig áfram ferð sinni
suðiir á bóginn með hálfum hraða, alltal
lyrir innan liina norsku landhelgi. Lóðs-
arnir eru uni horð og á að skipta mn þá
í Kopervik fyrir norðan Stavanger. Uin
hádegi þann i(i. febrúar er skipið statt
beint út af Jnerens fyrir norðan Éger-
sund. Ströndin hér er fremur slétt og ekki
mikið um sker. Menn eru öruggir um
horð og í góðu skapi. Altmark siglir nú
í hér um hil einnar sjómílu fjarlægð frá
ströndinni í samfylgd norska tundurbáts-
ins Skarv, sem er á eftir. Skipin eru því
langt inn í norskri landhelgi. Allir trúa
Ji\ í nú að Jjeir muni ekki lenda í neinuin
vandræðum framar, Jn í alltaf styttist leið-
in. F.nginn af óvinunum hefur látið sjá
sig enn. Það virðist svo sem Jjeir viti ekki
um fyrirætlanir Altmarks eða livar skipið
er statt. En enginn skal vera of bjartsýnn.
IJm kl. 14 koma 3 flugvélar í Ijós, sem
koma fljúgandi utan af liafi í lítilli hæð
og stefna á Altmark. Þetta eru hre/kar flug
vélar af Blenheim-gerð. Þær hirða ekki
um hina norsku landhelgi og fljúga hvað
eftir annað í kringum ski]jið og yfir Jjað
eins og væri verið að ljósmynda þær. Á
leiðinni hafði verið málað yfir nafnið Alt-
mark utan á skipinu. Aður en farið var
inn í noska landhelgi hafði Dau skíp-
stjóri aftur látið mála Jjað á. Ennfremur
hafði skipið þý/ka ríkisþjt’mustuflaggið
uppi. Það hefði [jví ekki átt að vera erfitt
fyrir Englendingana að þekkja útilegu-
skipið aftur.
F.ftir skannna stund hurfu svo flugvél-
arnar aftur í vesturátt, án þess að lrinn
norski tundurbátur gerði neitt til að koma
í vcg l'yrir Jietta augijtisa hlutleysisbrot.
Mann gæti grunað að Engléndingar hefðu
fengið að vita gegnum hina: stöðugu
skeytasendingar Xorðmanna hvar ski|>ið
v;eri statt í Jjað og það skiptið.
Þetta er upphafið á fjölda atlnirða sem
allur heimurinn fylgist af athygii með. í
Altmark eru menn nú viðbúnir, Jjví að
Engiendingar sýni sig hrátt aftur. Hin
norska lanclhelgi er ekki framar nein vörn
gegn fjandsamlegum árásum.
Ta-pri klukkustundu eftir flugvélaheim-
sóknina —- Altmark er |j;í statt út af F.ger-
sundi — koma í ljós á stjórnhorða eitt
hre/kt herskip af Aurora-gerðinni og |jai
að auki 3 tundursjjillar. Þessi skijj nema
fyrst staðar fyrir utan landhelgina, bíða
eftir Altmark og halcla síðan iifram ferð-
inni, samhliða hinu þýzka skipi. Skyndi-
lega breyta Bretarnir um stefnu og koma
nær. F.itt skipið morsar með 1 jóskastara:
„Stýrið |jér í vestur!“
Dau skijjstjini lrirðir samt ekki um jjessa
skipun en siglir skijji sínu áfram, langt
inni í hinni norsku landhelgi.
Einn tundurspillirinn dregur Jj;í ii|j|>
flaggmerki og fer fram á að skipið nemí
staðar jjegar í stað. Það má sjá hlossa um
horð í skipinu. Það er skotið og skömmu
síðar springur sjjrengikúla í kjölfari Alt-
mark. Þessi óskammfeilni F.nglendinganna
að hefja ófrið á hlutlausu svæði vektu
reiði og sára gremju um borð í Altmark.
E11 Dau skipstji’jri æðrast ekki. Hann vill
ekki gera hið minnsta sem getur brotið í
hága við hlutleysi jjað sem hér á að ríkja
<>g vill ekki með neinu mnti eiga Jjátt í
jjessu hlutleysisbroti.
Það er nú hinn norski tundurbátur, sem
ber skvlda til að taka hér í taumana. Hann
siglir einnig að hinum brezka tundurspilli
sem hafði nálgast AJtmark og keniur jjví