Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 23

Nýtt. S. O. S. 23
nú spyrja um hverskonar skip jretta sé.
Norðmennirnir iialda sér að hinu sama,
þeir morsa: „Segið okkur hvaða skip þetta
er!“ Það er þögn. F.kkert svar, engin
merki. Um hálfrar stundar þögn ríkir,
sem er þrungin æsingarkenndri óvissu. Hið
ókunna skip liggur kyrrt nærri norsku
skipunum. Það lítur út fyrir að hér sé
um viðbótarstyrk að ræða handa Norð-
mönnunum til að vernda Altmark.
„Kontið með kaðalstiga. á bakborða!“
kallar skipandi rödd yfir til Altmark. Það
er byrjað að morsa um borð í liinu ó-
kunna skipi.
Dau skipstjóri spyr: „Hvaða skip er
þetta?“
En hið ókunna skip svarar ekki. Skip-
stjórinn á Altmark þarf ekki lengi að vera
í óvissu um, hvers konar skip þetta sé og
hver tilgangurinn er.
„Snúið þér skipinu upp í vindinn, eða
við skjótum á yður,“ er því næst morsað
yfir til þeirra, og jrá erti menn um borð
í Altmark ekki lengur í neinum vafa um
að hér sé um enskt skip að ræða en ekki
norskt. Hið enska skip hlaut að hafa virt
að vettugi hina norsku landhelgislínu, og
án jress að blygðast sín er ráðist til atlögu
á hið þýzka birgðaskip, sem var í land-
helgi hlutlausrar þjóðar. Þetta var enski
tundurspillirinn Cossack, skiplierra P. L.
Vian. Altmark eykur nú liraðann og þeg-
ar skipin eru komin nokkuð lengTa inn
í fjörðinn er ljóskastara þess stefnt á kinn-
ung brezka skipsins til að sjá hvort það
veitti Þjjóðverjum eftirför. Dau skip-
stjóri á enn bágt með að trúa að Bretarn-
ir geri alvöru úr ógnun sinni. Með því að
ráðast á eða skjóta á hið þýzka skip myndu
Bretar rjúfa hlutleysi Norðmanna og svo
að segja skora Noreg á hólm og hinir
norsku tundurspillar mundu þá verða
neyddir til að skerast í leikinn og verja
Altmark orrusta milli tundurspilla þess-
ara tveggja ríkja mundi því þýða það
sama og friðslit milli Noregs og Bretlands.
En til þess máttu ekki koma, þótt gott
væri, að ná í hina 300 fanga um borð í
Altinark. F.n þarna skjátlast hinum þýzka
skipstjóra. Skipherrann á hinum brezka
tundurspilli hafði fengið strangar skipan-
ir um, frá yfirstjórn brez.ka flotans, að ná
í Jjessa fanga og jrað jafnvel þótt það væri
gert á móti vilja Noregsstjórnar. Árásin
er þess vegna hafin. Menn um borð í Alt-
inark vita nú hverju þeir eiga von á. Nú
er ekki lengur hægt að láta fangana fara
upp á jnlfar og sprengja skipið í loft upp.
Til þess er ekki neinn tími.
Á fnllri ferð tekst Dau skipstjóra að
stýra skipi sínu þannig, að afturhluti þess
snýr stöðugt að mótstöðumanninum, sem
hefur siglingaljósin uppi. Allir björgun-
arbátarnir eru nú einnig undirbúnir und-
ir að verða látnir á flot. Dau skipstjóri vill
reyna allt sem liægt er til þess að komast
hjá því að lenda í bardaga við árásarmenn
ina á tundurspillinum. Altmark er ekki
neitt herskip og má þess vegna ekki heyja
neins konar baráttu í hlutlausri landhelgi.
Cossack keniur nær og beygir á stjóm-
borða. Altmark hagar sér þannig að það
hefur tundurspillinn stöðugt fyrir aftan
sig. Við hentugt tækifæri lætur Dau skip-
stjóri vélarnar ganga með fullri ferð aftur
á bak. Afturhluti þýzka skipsins stefnir
nú beint á miðja brú tundurspillisins svo
örlög hans virðast vera ráðin.
Hinn mikli þungi birgðaskipsins, sem
er 10.000 tonn að stærð, hlýtur að valda
mikilli eyðileggingu um borð í tundur-
spillinum. F.n P".nglendingarnir hafa kom-
ið auga á hina miklu hættu sem steðjar
að, með öllu afli véla sinna, sem hafa