Nýtt S.O.S. - 01.10.1959, Blaðsíða 32

32 Nýtt S O S
straukst nálega við skipshliðina. Bátum
var skotið út frá skipinu, og björguðu
þeir alls 71 farþega.
Fáir þeirra, sem björguðust náðu landi
á bátum. Nokkrir syntu vegalengdina, 6
mílur eðá rúmlega það, þrátt fyrir óhag-
stætt veður.
Fiskiskipið Paramount, sem fyrst kom
á vettvang, bjargaði 55 manns af sundi
víðsvegar umhverfis skipið. Voru þeir
flestir, að því er skipstjórinn sagði, í smá-
hópum, héldust í höndur og hjálpuðu
hver öðrum eftir megni. Börn og ung-
lingar liéldu dauðahaldi í þá, sem eldri
voru. „Það var aumkunarverð, en undar-
leg sjón,“ sagði hann, „að sjá sumar kon-
urnar í viðhafnarkjólum með alla sína
skartgripi á sér.“
City of Savannah, sem kom á slysstað-
kl. 6,16 um morguninn, bjargaði alls 60
manns, og deildu farþegar skipsins og á-
höfn örlátlega út fatnaði sínum meðal
hinna fáklæddu skipbrotsmanna.
Með birtingu um morguninn kornu
einnig á vettvang nokkrar flugvélar, og
aðstoðuðu þær við björgunarstarfið með
því að leiðbeina bátunum þangað, sem
skipbrotsmenn voru fyrir, en það gerðu
þær með því að steypa sér niður að stöð-
unum og vekja þannig athygli á þeim.
Aðrar flugvélar komu aðeins til þess að
taka myndir af skipinu og umhverfi þess.
Er þetta í fyrsta skipti svo kunnugt sé, sem
flugvélar hafa verið notaðar við björgun
úr sjávarháska.
Klukkan 8 um morguninn kom toll-
gæzluskipið Tampa. Hafnsögumaðurinn
frá New York kom skömmu síðar og
bauðst til að draga skipið til New York.
Warms snéri sér að undirmönnum sín-
um og bað þá að minnast þess, ef síðar
kynni að verða krafizt björgunarlauna, að
hjálpin hefði verið boðin að fyrra bragði,
en ekki um hana beðið.
Hann neitaði að yfirgefa skipið og ósk-
aði eftir sjálfboðaliðum til þess að dveljast
um borð með sér. Voru allir fúsir til þess
nema tveir. Rogers og Alagna héldu kyrru
fyrir um borð í skipinu.
Frá því klukkan 8 um morguninn og til
kl. 1 um daginn var látlaust unnið að þvf
að koma dráttartaugum um borð í skipið.
Taugina, sem var 12 þumlungar að gild-
leika varð að draga um borð nteð handafli,
því að gufuafl var auðvitað fyrir löngu
þrotið. Akkerisfestina varð að saga sundur
ineð venjulegri handsög, og tóku þeir báð-
ir þátt í því starfi, Rogers og Alagna. Þeir
fóru einnig niður í vistarverurnar frammi
í skipinu og fluttu þaðan allt, sem unnt
var, af sængurfatnaði og öðru, sem brunn-
ið gat, og vörpuðu því fyrir borð.
Niðri í bátsmannaklefanum fann Rog-
ers kanarifugl, sem flögraði skelkaður
fram og aftur í búri sínu. Vatt hann ut-
an um búrið röku handklæði og tók það
því næst með sér upp á þilfar.
Fyrir björgun þessa var Rogers síðar
gerður heiðursfélagi ýmissa dýraverndun-
arfélaga á Frakklandi og Bretlandi.
Klukkan eitt var haldið af stað með
skipið í eftirdragi áleiðis til New York.
Hálfum öðrum klukkutrma síðar bárust
fregnir um það frá landi, að stormur væri
í aðsigi, og sendi skipstjórinn á Tampa
tilkynningu þess efnis um borð í Morro
Castle, ásamt tilmælum um, að skipið yrði
yfirgefið sem fyrst, því ekki mundi seinna
vænna að bjarga mönnunum.
Rogers og Alagna voru meðal þeirra, er
síðastir fóru frá borði. Lentu þeir í bát,
sem var hálffullur af líkum, og voru sum
þeirra klæðlaus með öllu.
Warms yfirgaf skipið síðastur og var