Nýtt S.O.S. - 01.01.1961, Blaðsíða 18

aðgerð Prætorius eftir frásögn Dascli. Þár spyr
Dashc allt í einu:
— Hvers vegna senduð þið eiginlega fimm
menn eftir mér í stað eins?
— í sannleika sagt ,Georg, svaraði Traynor
og hló — ég hélt, að þarna væri um vitfirring
að ræða, og sendi fimm menn í því tilfelli að
hann yrði að takast og setjast á vitfirringahæli.
Jafnvel nú finnst mér sagan öll eins og frásögn
og verk brjálaðs manns.
Styrjöldin fyrr búin.
Þannig leit allt út fyrir að ætla að ganga vel
fyrir hermdarverkamanninum Georg Dasch
sem vegna sniðugheita sinna losnaði við að
verða gripinn sem grunaður — með dauðann
sem afleiðingu, þar sem enginn lögreglumaður
til þessa hafði gjört sér það órnak að skrifa nið-
ur játningar hans, ekki einu sinni nafn hans,
svo að „uppgjöf“ hans var hvergi staðfest.
En það gekk nú ekki alveg þannig.
Dagana 19.-24. júní sarndi hann játningu
sína. Herbergi hans var einskonar aðalstöðvar,
— og hvílík feikn vissi hann ekki, sem enn var
hulið Bandaríkjamönnum! Þessi 39 ára gamli
maður, sem aldrei hafði staðið í neinum veru-
legum stórræðum eða komizt hátt til valda,
hafði rnikla athyglisgáfu og glöggan skilning
Allt það, sem hann ljóstaði upp árið 1942 við-
víkjandi hermannafjölda þýzka hersins og
vopnabúnaði hans í Rússlandi, um varnir Lori-
ent, frönsku herskipahafnarinnar, um þýzka
flugherinn getu hans og varnarmátt, um bar-
dagaaðferð þýzku kafbátanna og hernaðarmátt
— allt sýndi þetta sig síðarmeir að vera nákvæm-
lega rétt í öllum atriðum. Hann hafði góðar
upplýsingar um Wernher von Braun (eldflauga-
sérfræðinginn, sem nú er fremsti maður í
geimrakettusmíði Bandaríkjanna) og tilraunir
hans í Pinemúnde með V-skeytið.
I dag er það almenn álit herfróðra manna,
að hefði bandaríska herstjórnin viljað hafa fulla
tiltrú til Georgs Dasch, og notfæra sér upplýs-
ingar hans, hefði jrað stytt styrjöldina allmikið.
Hvað sem því líður, gerðu upplýsingar hans
viðvíkjandi kafbátaflota Þjóðverja og tækni,
NÝTT SOS
það að verkum, að Bandaríkjamenn endurskipu-
lögðu kafbátaflota sinn, og looftfloti þeirra fékk
svo nákvæmar upplýsingar um hernaðar mikil-
væga staði hjá Þjóðverjum og varnarmátt þeirra
að flugfloti bandamanna gat tekið upp miklum
mun árangursríkari árásir.
Frægðarljóminn — 09 fallið.
í fimm daga Iiafði Georg Dasch notið hylli
Ameríkumanna og alltaf virtist sól hans hækka
á frægðarhimninum. En sjötta daginn var hann
handtekinn og varpað í fangelsi.
Han varð bókstaflega lamaður við þetta áfall.
— Já, en hvað á þetta að þýða, herrar mínir!
hrópaði hann gramur. — Hversvegna fangelsið
jrér mig? Þetta er óþokkaskpur! Hef ég ekki
þjónað yður af fúsum vilja og málstað frelsis-
ins með því að gefa mig þegar í stað fram, í
stað þess að fleygja sprengjum út um alla New
York!
En það var ekkert á rnóti örvilnun hans, þeg-
ar hermaðurinn, sem gætti fangaklefa hans,
sýndi honum dag einn amerískt blað, sem birti
mynd áf lionum og alla sögu hans um hermdar-
verkaáætlunina sem uppsláttargrein á forsíðu.
Hann starði stjarfur á blaðið. Loks gat hann
sagt:
— Þegar ég undirskrifaði frásögn mína, var
það með því skilyrði, að henni væri haldið
fullkomlega leyndri. Og nú veit allt Þýzkaland
þetta, — veit að ég er svikari. Móðir mín! Kon-
an mín! Allir ættingjar rnínir í Þýzkalandi!
Fjölskyldur félaga rninna! Vitið þið þá ekki,
hvað bíður alls þessa fólks í Hitlers-Þýzkalandi?
Peter Burger og Georg Dasch, sem báðir
höfðu gefið sig frarn „af frjálsum vilja“, sluppu
með ævilangt fangelsi, en voru látnir lausir að
skipun Trumans 1-948, Jrremur árum eftir lok
styrjaldarinnar. Hinir sex sakborningarnir í
hóp I og II, sem fljótlega náðust, en höfðu þó
haft tíma til að kaupa sér ný föt — sýnilega
sameiginlegt áhugamál — komu ekki til með
að hafa mikla ánægju af hinum ríflegu fjármun-
um, sem Jreir höfðu handa á milli; þeir voru
allir teknir af lífi.
Eftir að vera látinn laus, hvarf Peter Burger
18