Nýtt S.O.S. - 01.01.1961, Blaðsíða 22

tilbúin og flekar leystir. Ef illa tekst til, verða
höfð snör handtök til þess að bjarga stýrimann-
inum.
Rauða bakborðsljósið hverfur, siglingaljósið
dansar yfir haffletinum nokkra stund. Þá kem-
ur græna stjórnborðsl jósið í sjónmál og nú
sézt, hvar Turmoil kemur á hægri ferð bak
við Flying Enterprise. Hann beinir sterkum
ljóskastara á skutþiljur skipsins og brúna.
Carlsen skipstjóri blindast sem snöggvast af
þessu sterka ljósi. Turmoil þokast nær og nær,
framskipið gnæfir hátt upp úr sjó. Nú sést
hreyfing á framþilfari Turmoils. Þar eru áll-
margir menn. Það lítur næstum svo út, sem
Turmoil ætli að sigla á Flying Enterprise. En
jafnt og þétt dregur úr ferð hans, og hærra og
hærra gnæfir framskipið. Metra eftir metra fær-
ist Turmoil nær Flying Enterprise að aftan.
Carlsen, sem rígheldur sér með vinstri hendi,
fylgist með leiknum af slíkum spenningi, að
hann næstum stendur á öndinni. Nú eru ekki
nema tæpir þrír metrar sem skilja stefni og
skut þessara tveggja skipa. Sælöðrið leikur um
Carlsen skipstjóra, þar sem hann bíður þess,
er verða vill. Turmoil sígur að framan, en
skutur Flying Enterprise rís eins og þrár hest-
ur, sem prjónar. Svo lyftist Turmoil að nýju
og gnæfir yfir afturhluta Flying Enterprise.
Hátt óp kveður við og stór skuggi svífur í loft-
inu. Þessi skuggi er maður. Hann stefnir beint
á borðstokkinn og tvær hendur grípa utan um
hvítmálað járn. Svo sveiflar ltann sér inn á þil-
farið og réttir Carlsen höndina:
„Shake hands, Captain! Here I am! Góðan-
daginn, skipstjóri! Þá er ég kominn!" kallar
hann.
Carlsen hafði bókstaflega staðið á öndinni
af ótta yfir því, hvernig manninum mundi
reiða af, sem lagði út í þetta fífldjarfa stökk
milli skipa. En svo sagði hann þá:
„Það gleður mig ákaflega að sjá yður!“ Meira
fékk hann ekki mælt í bili.
Svona komst hann þá um borð í Flying Ent-
erprise, hann Kenneth Dancy, sonur póstaf-
greiðslukonunnar í Hook Green. Dapurleg
varðstaða hins dugmikla skipstjóra mundi þá
brátt á enda.
22 ---------- NÝTT SOS
Á LEIÐ TIL HAFNAR.
Aðfararnótt 5. janúar var enn stormur á haf-
inu. Þessa nótt kom tundurspillirinn Willard
Keith og franska dráttarskipið Abeille 25. Hins-
vegar siglir tundurspillirinn John W. Weeks
á brott, en hann hafði ekki vikið af verðinum
í fulla viku.
í dögun var kastlínu skotið frá Turmoil að
Flying Enterprise. Skotið lieppnaðist, og þrátt
fyrir mikinn sjógang var hægt að festa dráttar-
taugina. Carlsen og Dancy voru örþreyttir en
hamnigjusamir, er þeir loks gátu gefið dráttar-
bátnum merki um, að nú væri allt tilbúið.
Klukkan 9 árdegis, er Dan Parker lætur 750
m. langa dráttartaugina renna út hefst dráttur-
inn. Nú er um að gera að fara sem hægast af
stað.
„Tíu snúningar í viðbót!" kallar Parker
skipstjóri.
Tíu snúningum er bætt við. Dráttarvírinn
lyftist upp úr sjó, það stríkkar á honum, en
samt er ekki enn byrjað að toga.
„Tíu í viðbót!“
Þetta er endurtekið nokkrum sinnum. Loks,
eftir ótal liandtök í vélasal, er sigið af stað með
mjög hægri ferð .Parker þarf á allri stjórnlist
sinni að halda, því alltaf má búast við, að
dráttartaugin slitni. Svo þokast þá þessi ömur-
leega lest af stað.
Það er stór stund fyrir Carlsen skipstjóra, er
hann finnur að skip hans er komið á hreyf-
ingu — farið af stað. Þá er hann þess fullviss,
að hann hefur ekki erfiðað til einskis.
*
Klukkustund eftir klukkustund þokast lestin
áleiðis. Á laugardag kl. 9 fyrir hádegi, er hún
stödd um 250 sjómílur frá strönd Bretlands,
þ. e. yzta odda þess, Cape Lands End.
Tundurspillirinn Willard Keith og franski
dráttarbáturinn Abeille 25, fylgdu skipunum,
ef svo kynni að fara, að aðstoð þeirra yrði nauð-
synleg.
Um klukkan 10 árdegis kallar skipherrann á
tundurspillinum upp skipstjórann á Flying
Enterprise:
„Heyrið þér, Carlsen, við sjáum einhvern