Nýtt S.O.S. - 01.02.1961, Blaðsíða 10

millibili létu þeir mig hanga kyrran í nokkrar
mínútur, til þess að ég vendist minnkandi þrýst-
ingi. Þrátt fyrir alla varúð var mér mjög ó-
glatt og hafði mikinn svima. Sennilega voru
það mest eftirköst eftir hina miklu áreynslu,
bæði andlega og líkamlega, sem ég hafði orðið
fyrir.
Mér fannst ég vera búinn að fara lengi upp,
þegar ég rakst utan í klettavegg. Nú skildi ég,
að skipsflakið hafði hangið á snös utan í þessum
fjallsvegg, en þegar hreyfing komst á skipið við
sprenginguna tók það að renna niður kletta-
vegginn niður í djúpið.
Eg var vafinn innan í teppi þegar ég kom
upp í bátinn, eftir að ég hafði fengið glas af
víni til að koma blóðinu á hreyfingu. Síðan
var mér komið í rúmið.
Eg hlýt að hafa sofið lengi, því það var há-
bjartur dagur þegar ég vaknaði. Við vorum á
leið til Macao.
Brooker sat á gólfinu í káetunni og taldi gull-
peninga, sem hann hafði hellt úr pokunum.
Eg studdi mig upp á olnbogann og starði á
hann.
Þetta voru brezk sovereign og aðrir gullpen-
ingar frá flestum löndum Evrópu, Bandaríkj-
unum, Ástralíu og Suður-Afríku.
í öllum pokunum voru bara gullpeningar.
Eg hafði verið mjög heppinn, því allsstaðar var
hægt að selja gull og á því vissi maður verðið.
Brooker taldi þetta allt mjög skipulega, taldi
þetta allt í sundur og umreiknaði í sovereign.
Þetta voru 29.000,00 gull-sovereign.
— Eg vil að þú reiknir þetta út í venjulega
peninga eins og þeir eru í dag, sagði ég. — Eg
vil fá að vita, hve mörg pund þetta eru eða
dollarar.
— Það er ekki gott að segja það alveg ná-
kvæmlega, rumdi í Brooker, sem hélt áfram að
reikna. — Eg hygg þetta sé um það bil 90.000,00
sterlingspund eða um það bil 300.000,00 doll-
arar.
Þetta var ekki svo slæm útkoma og við vor-
um báðir ánægðir.
Eg sagði nú Brooker hvað fyrir mig hafði
komið í flakinu, og mér er nær að halda, að
taugar Iians hafi ekki verið betur komnar en
mínar. Þegar hann rnissti sambandið við mig,
NÝTT SOS
þar sem bæði línan og símasambandið urðu ó-
virk, hafði hann misst alla von. Hann hélt að
ég væri búinn að vera. Og hann hafði lokkað
mig út í þetta ævintýri . . .
Við seldum gullið í Macao fyrir sæmilegt
verð; við fengum alveg út úr því það, sem við
höfðum reiknað með. Við skiptum jafnt á milli
okkar, gerðum upp við fólkið, sem starfað hafði
hjá okkur og gáfum því ríflega aukapeninga.
Brooker fór heim til Englands yfir Singapore,
en ég aftur hingað til Hongkong.
Nýlega las ég, að kínversku þjóðernissinnarn-
ir á Formósu og Japanir pexa um eignaréttinn
á „Awa Maru“. Talið er að brátt muni send-
ur út leiðangur til að kafa niður í skipið. Þeim
er velkomið að gera tilraunina, en hræddur er
ég um, að þeim bregði í brún, þegar jjeir upp-
götva, að skipsflakið liggur hundrað metrum
dýpra en þeir reikna með. Eg veit þetta, því
það var ég, sem sendi það niður í djúpið.
Gerizt
áskrifendur!
Áskriftargjaldið er 100 kr.,
sem greiðist fyrir fram. —
Nýir óskrifendur, sem senda
áskriftagjaldið við pöntun,
fá einn af eldri árgöngum
tímaritsins í kaupbæti.
Enn fæst tímaritið frá byrj-
un og kostar fyrir áskrifend-
ur frá byrjun kr. 200,00.
NÝTT SOS,
Pósthólf 195, Vestmannaeyjum.
10