Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.05.1940, Blaðsíða 38

34
Þ j Ó Ð I N
lýsir síðustu svipbrigÖunum, sem
okkur hefir lilotnazt að sjá á komm-
úuisinaiHun her á landi.
III. lína:
Mörgum liefir í raun og veru virzl
svo, sem síðustu svipbrigði kom-
múnismans verði bezt gefin tit
kynria með því að snúa við blað-
inu og setja nú: „Með stríði og fas-
isma“, í stað vinstri-samfylkingar-
boðorðsins: „Gegn slríði ogfasisma“.
En það, sem lelja má, að gefi III.
línunni sérstakt gildi í sambandi
við kommúnismann bér á landi er
J)að, að liún tekur alveg' tvimæla-
laust skarið af um það, að Jæssir
menn, sem kalla sig kommúnista
hér á landi, liafa aldrei haft
neinar sjálfstæðar pólitískar skoð-
anir eða markað sér oháða af-
stöðu lil málefnanna, en dinglað
aflan í valdamönnum erlends rík-
is og' erlends flokks og snúist eins
og snarkríngla út eða suður, aust-
ur eða vestur, allt eftir J)ví, sem
byrinn hefir hlásið frá Moskva.
Eðlilegast er, að miða síðustu
línuskiptin við „faðmlög Stalins og
I Iitlers“ með griðasamningnum milli
Þýzkalands og Sovétríkjanna í á-
gúst síðastl. sumar. Eins og áður,
verða kommúnistarnir látnir tala
fyrir sig sjálfir og varpa með eig-
in orðum ljósi yfir afstöðu sína.
Rétl J)ykir að minna nú á, að
meðan á samningsumleitunum stóð,
milli Englendinga og Frakka ann-
ars vegar og Rússa hins vegar, i
fvrra, þá tóku kommúnistar hér
algerlega afstöðu með Jæssari samn-
ingstilraun, sem þeir töldu hoða við-
nám og vernd gegn árásum og á-
gengni „versta óvinar mannkynsins
— nazismanum“.
T. d. komst Halldór Kiljan í.ax-
ncss svo að orði, í samhandi við
skrif sín um griðasamninginn milli
Danmerkur og Þýzkalands, sem
liann taldi vera Jæss eðlis, að ástæða
væri til, að við Islendingar íhug-
uðum, hvort við ættum ekki að
minnsta kosti að setja ný skilyrði
fyrir áframhaldandi sambandi við
Dani, eftir slíka samningagerð af
J)eirra liálfu:
„. .. . Þessi skilyrði eru fyrst
og fremst bau, að danska
stjórnin fjarlægist stefnu „and-
kommúnistiska sáttmálans", J).
e. a. s. utanríkispólitík möndul-
ríkjanna, sem beint er gegn
okkar eðlilega verndara, Bret-
landi, og samhæfi stjórnar-
slefnu sína norrænum hags-
munum og lýðræðisblökkinni,
sem á höfuðfulltrúa sína í fíret-
um, Frökkum og Rússum“.
(Þjóðviljinn, 0. ágúst ’39).
En svo rann upp sá mikli dag-
ur, Jægar griðasamningurinn var
gerður milli Hitlers og Stalin. Kom-
múnistar hér eru Jtrumulostnir og'
jafnvel forsprakkarnir reika í trú
sinni eitt augnablik, sbr. eftirfarandi
hugleiðingar í leiðara Þjóðviljans:
„Heimurinn horfir undrandi
á þessa höfuðféndur standa
upp frá samningaborðinu og
spyr: Ilvað kemur næst, hvert
stefnir?
Mönnum verður þegar Ijóst,
að Þjóðverjar telja, að nú sé