Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.05.1940, Blaðsíða 46

42
tJÓÐIN
ræður mestu. Sósíalistarnir einblína
á auðskiptinguna. Hún á vitanlega
að vera sem sanngjörnust, og í því
skyni eru félagssamtökin svo nauð-
synleg, félagssamtök, sem eru póli-
tískum stefnum alveg' óviðkomandi.
En svo bezt kemur eitthvað til
skipta, að einhvers sé aflað. Fyrsta
skilyrðið til góðra skipta er mikill
afli. Ef bann er á land kominn,
verða einhver ráð með skiptinguna.
Það má þó að minnsta kosti rifast
um hana, deila um bana, togast á
um liana. En ef ekki er neinn afl-
inn, þá er allt vonlaust. Ef bifreið
stanzar á förnum vegi, þá er það
aðeins ein orsök, sem gerir ómögu-
legt að koma henni af slað aftur,
og það er ef ekkert benzín er í
geyminum. Allt annað má athuga
og prófa, en bensínlaus ekur bif-
reiðin ekki. Þjóðfélag, sem ekki afl-
ar neins, er eins og benzínlaus bíll,
vonlaust. Og vonin glæðist því meir,
möguleikarnir um atvinnu og af-
komu aukast því meir, sem meira
er aflað, bvort sem fyrirtækin eru
rekin eftir kokkabók eins pólitisks
flokks eða annars.
Það er því lífsskilyrði fyrir alla
þá, sem afkomu sina eiga undir at-
vinnufyrirtækjunum, að þeim gangi
sem bezt. Að því eiga þeir að vinna.
Verkamenn eiga að bafa alveg
sönni aðstöðu til fvrirtækja sinna,
eins og góður búmaður liefur lil kýr-
innar sinnar. Hann vill fá úr henni
sem mesta mjólk, og það gerir bann
ekki með því að útbúða henni eða
svelta hana, lieldur með því að hlúa
að lienni og dekra við hana á all-
ar lundir — í eigin þágu.
Spurningin, sem verkamenn verða
að gera upp við sig, er þessi: Hvort
er sennilegra, að fyrirtækin gangi
vel bjá eiganda eða ráðsmanni?
Og hvorir bafa á undanförnum
árum bér á landi látið sér annara
um framleiðslutækin, sjálfstæðis-
menn eða sósíalistar?
Verkamenn hafa í lmndraða tali
svarað þessari spurningu á síðari
árum. Þeir bafa svarað benni í
verki. Þeir hafa svarað lienni, ekki
með orðagjálfri, beldur með atböfn.
Þeir liafa séð afleiðingar þess, þeg-
ar það opinbera fer að reka at-
vinnutækin. Þeir vita, hvaða áhrif
það hefur, að þrautpína fyrirtækin
með sköttum, likt og bóndinn veit
bvaða álirif það hefir, að svelta
kúna. Hann fær minni mjólk og
verkamennirnir hafa fengið minni
atvinnu og gagnsminna kaup.
r
Alafossföt bezt.
Verzlið við Álafoss.