Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.08.1940, Side 4

58
hJÓÐlN
bandslaganna, seni verið hefir
oss íslendingum hvað sárastur
þyrnir í augum, stendur enn við
lýði og mun framfylgt. Nú þurf-
um vér því ekki síður en áður að
krefjast uppsagnar sambandslag-
anna, sem nú er vafalaust heimil,
J)ar sem Dönum befir orðið ómögu-
legt að uppfylla meginhlutann af
skuldbindingum símun samkvæmt
þeim. Kröfuna um lýðveldi á ís-
landi, sem úngir Sjálfstæðismenn
tóku l'yrstir upp á stefnuskrá sína,
eigum vér líka að bafa uppi. Is-
land er enn konungsríki, a. m. k.
að formi til. Vér þurfuni að ihuga
og undirbúa, hvernig i>ezt verði
bagað meðferð hins æðsta valds á
íslandi, þegar konungdómur hefir
formlega verið afnuminn.
Það voru því nú í ár allar hinar
sömu ástæður og áður, til að’fagna
fullveldisdeginum 1. desember. En
J)að voru jafnvel miklu frek-
ari ástæður nú en t'yrr. ís-
land er i liers höndum síðan
10. mai. í landinu cr setulið,
sem telur lugi þúsunda brezkra
karhnanna, það er erfitt að koma
tölu á ])á. Aldrei befir svo mikill
mannsafnaður af útlenzku kyni
setið þaulsetu í landi voru. Er
af því ljóst, Iiversu geigvænleg-
ur liáski er búinn þjóðerni voru.
Of nánar samvistir við seluliðið
leiða óhjákvæmilega af sér stór-
bæltu fvrir tungu vora, siðu og
menningu, en þessi eru grundvallar-
atriði íslenzks þjóðernis. Aldrei var
])ví meiri nauðsyn en nú, að á degi
fullveldis, sjálfstæðis og þjóðernis
vors væri sérstaklega brýnt fyrir ís-
lenzku fólki gildi þjóðernis og sjálf-
stæðis, stappað í menn stáli um að
livika livergi frá þessum bornstein-
um íslenzkrar þjóðar, og loftvarna-
merki gefin til varúðar gegn binni
yfirvofandi hættu.
Hættan er ekki liðin hjá. Hætt-
an og hætturnar eru og munu allt-
af verða á vegi íslenzks þjóðernis
og sjálfstæðis,en misjafnlega nálæg-
ar og misjafnlega geigvænlegar.
Fyrir því þurfum vér alltaf að vera
á verði, jafnt aðra daga ársins sem
1. desember.
Það var ástæða til að halda liá-
tiðlegan 1. desember í ár. Og það
var margfalt meiri ástæða en áður.
Það var líka gert, vel og virðulega,
fvrst og fremst fyrir forgöngu ís-
lenzkra háskólastúdenta. 1. des. i
ár varð að vísu óvenjulegur full-
veldisdagur, en um leið þýðingar-
mesti fullveldisdagur, sem haldinn
hefir verið til verndar og sigurs fvr-
ir islenzkt þjóðerni og sjálfstæði.