Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.08.1940, Side 9

I> J 0 Ð I N
(53
bugast, tekur hverri atvinnu, sem
Iiýðst, og fær loks bókarastörf á
skrifstofu, kr. 233,33 á mánuði i
byrjunarlaun. Þá hefur' Alþingi
sennilega óttast að Pétur spilltist af
bóglífi, tók af honuni styrkinn, og
hefir ekkert spurzt til hans síð-
an.
Ég ætla ekki að eyða fleiri orðum
um þetta gremjulega athæfi, en að-
eins spyrja: Er þjóðinni það sæm-
andi, að svelta þau fáu óskabörn,
sem hún á? Ber hún ekki nógu
marga þesskonar smánarbletti frá
fyrri tímum, þó ekki sé bætl fleirum
við?
Yonandi verða þessi siðustu tínia-
mót i lífi Péturs Jónssonar til þess
að vekja okkur til meðvitundar um,
að i honum eigum við lind reynslu
og þekkingar, sem við höfum. ekki
efni á að láta sitja lengur á skrif-
stofu, heldur á hann að slarfa í þágu
sönglistarinnar og færa okluir einu
skrefi nær því marki, að eignast
þjóðleikhús og óperu, og þar með
komast í tölu þeirra þjóða, sem telja
sönglist og leiklist sitt æðsta aðals-
og menningartákn.
Meðan við bælum niður okkar
])eztu og menntuðustu menn á sviði
listanna, og lærum ekki að nota
þekkingu þeirra, en látum alls-
konar fúsk og ómcnningu sitja þar
i fyrirrúmi, — komumst við aldrei
úr okkar andlegu kreppu.
Aðeins þeir menn eru færir uni
að taka að sér hið vandasama lilut-
verk söngkennarans, sem sjálfir liafa
gengið í gegn um hina miklu hreins-
unarelda söngnámsins, aflað sér víð-
tækrar þekkingar og reynslu, og átt
samleið hinna beztu manna í þeirri
list.
Allt þetta hefur Pétur Jónsson
gert.
Ég minnist þess, að mikill ævin-
týraljómi stóð um nafn Péturs Jóns-
sonar, og margar sögur gengu um
sigra haiis í Þýzkalandi. Og víst er
um það, að marga stóra sigra vann
hann og ástsæll var liann með af-
brigðum. Allt, sem, skrifað hefur
verið um Pétur viðsvegar um Þýzka-
land, bendir ótvirætt til þess.
Lauritz Melchior, sem nú er söngv-
ari við Metropölitan-óperuna í New
York, kom til Bremen meðan Pétur
var fyrsti kraftur við óperuna þar.
Ilann söng þar Lohengrin. Dómar
blaðanna voru allir á einn veg: Söng-
ur og framkoma Melchiors var
glæsileg mjög og lofsamleg, en liins-
vegar ástæðulaust að kalla liann
liingað, því að „Pétur olckar“ skarar
fram úr honum ])æði sönglega og
dramatískt.
Árið 1922 skeður það, að sendi-
maður frá Metropolitan-óperunni
kemur til Þýzkalands. Átti hann að
ráða Wagners-tenór til óperunnar
og l)afði þá fyrst og fremst auga-
stað á Pétri.
Heimþráin hafði þá seitt Pétur
heim til íslands í sumarfriinu. Þang-
að treysti liinn ameríski sendimaður
sér ekki að leita lians, en ráðningin
mátti ekki dragast. Lauritz Melcliior
varð fyrir valinu.
Pétur hefur ekki græll á því cnn
sem komið er, að vera ættjörð sinni
trúr.
Það var bjarl um Pétur Jónsson,
þegar hann kvaddi Kiel, eftir 4 ára