Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1942, Blaðsíða 4

Þ ,7 Ö Ð I N
máli. Slíkt era alger öl'ugmæli. Sjálf-
stæðismenn hafa þvert á mðti ein-
ir haldið því vakandi síðasta áratug-
inn og einir bent á þá úrlausn, sem
öll þjóðin getur sætt sig við. Á með-
an Alþýðuflokkurinn og kommúnist-
ar voru í samstarfi við Framsókn, þá
niundu þeir.ekki eftir þessu réttlæt-
ismáli. Forystumenn þeirra mátu
meira að sitja að kjötkötlunum með
Framsóknarforkólfunum heldur en
að ná jafnrétti fyrir kjósendur sína.
Sú afstaða til málsins var þeim runn-
in s\-o 1 merg og' bein, að þeim kom
eigi annað til hugai en, að heilindi
Sjálfstæðismanna í málinu væri eig'i
rneiri en sjálfra þeirra.
Af hálfu Alþýðuflokksins er því
beinlínis lýst yfir, að þegar hann
bar málið fram á síðasta þingi, þá
gerði hann það í þeirri öruggu trú,
að það myndi eigi ná fram að ganga.
Alþýðuflokkurinn taldi sjáifsagt, að
forystumenn Sjálfstæðismanna væri
sama sinnis og hans eigin forsprakk-
ar og létu eigi slíkt mál sem kjör-
dæmamálið trufla ráðherradóm sinn.
En í þessu skjátiaðist Alþýðuflokkn-
um verulega.
SjálfStæðismenn voru að vísu treg-
ir til að rjúfa friðinn í þjóðfélaginu.
En þegar sýnt var, að þjóðholiu sam-
stárfi þriggja stærstu flolrkanna varð
eigi haldið, vegna þess að andstöðu-
flokkarnir hlupu frá ábyrgðinni, og
þeir, sem áður höfðu oftast kallað
sjálfa sig ábyrga, kepptust við að
lýs,a því, að nú væri þeir ábyrgðar-
lausir, — þótt sumir jæirra vildu
halda völdunum eftir sem áður --
þá ákváðu Sjálfstæðisinenn að sam-
tímis yrði að ryðja úr vegi sem allra
mestu af þeim tálmunum, sem fyrir
þjóðhollu sainstarfi voru. Og þá varð
fyrst og fremst að koma á jafnrétti
milli flokltanna um þingmannatölu.
Hinu óréttmæta ofurvaldi Framsókn-
ar varð að hnekkja, henni bar að
skammta sinn hlut í samræmi við
það, sem öðrum er ætlað. Þá fyrst
er því \’ar lokið, var von til þess,
að fyriv hendi væri skilyrði fyrir
heilbrigðu starfi að þjóðarheill.
Alþýðuflokkurinn hafði vikið rétt-
lætinu tii hliðar á meðan hann fór
með völd. Sjálfstæðismenn litu eigi
svo á, að sér væri slíkt boðiegt. Þeir
notuðu völd sín til að hrinda réti-
lætismálinu fram, negldu Alþýðu-
flokkinn á frumvarpi hans, sem flutt
hafði \rerið sem yfirboð, og sam-
þykklu jafnrétti kjósendanna.
Nú eiga kjósendurnir sjálfir eftir
að kveða upp sinn dóm. Enginn efi
er á, að yfirgnæfandi meirihluti
þeirra cr með flokkslegu jafnrétti og
stjórnarskrárfrum\ arpið nær því tví-
uiælalaust fram að ganga.
En ekki er nóg að tryggja fram-
gang málsins. Heldur verður einnig
að tryggja sigur þess flokks, sem
ætíð hefir barist fyrir því af heil-
indum, og reynslan hefir sýnt, að
einum er treystandi til að skiljast
eigi við það, fyrr en fullum sigri er
náð. Þessvegna kjósa allir þeir, sem
af einlægni vilja framgang málsins,
Sjálfstæðisflokkinn.
Bjarni Benediktsson.