Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1942, Blaðsíða 18

16
Þ J 0 Ð I N
brigð og' eðlileg tiJraun að nema af öðrum verður að rót-
leysi. Prédikun hinna útlendu hugsana, sem eiga við
eða eigi ekki við í heimalandi þeirra. er svo áköf, að
prédikararnir gleyma oft alveg hvar þeir eru staddir og
að ýmislegt leiðir af því. Gptt dæmi um slíkt rótleysi ei
maðurinn. sem hafði ekki annað að gera hernámsdaginn
en að hneykslast á innrásinni — ekki í Island, heldur í
Holland og Belgíu. Hann unni iýðræðinu ekki hætis-hót
meira en nðrir, sem kenndu til fyrir sína þjóð, sem á þess-
um degi var þröngvað inn á braut, sem enginn vissi og
enginn veit enn hvert stefnir. Pað er heilbrigt að vera sár-
ast til sinnar þjóðar. láta sér annast um hennar forlög, og
það ríki, .sem á marga þegna, sem meta útlenda áróður-
inn meira, fær ekki staðizt, eins og við höfum séð skýr
og glögg dænii um í þessari styrjöld.
Hver þjóð, sem vill lifa, verður að eiga sína helgu
dóma og hafa þá í heiðri. Við eigum þetta fagra land, og
í því hvíla bein feðra og mæðra og forfeðra, í kristnhm
kirkjugörðum, í heiðnum haugum og dysjum. Hér hafa
þau byggt sér hól, hér unnið í sveita síns andlits. Allt a
þetta að vera okkur heilagt. Minningarnar um líf þeirra
og starf, sigra og ósigra, gleði og sorg. Hin fagra og merki-
iega tunga, sem eitt sinn gekk um öll Norðurlönd, en við
ein höfum varðveitt, svo að vísan, sem Egill kvað á sjö-
unda ári (Þat mælti mín móðir), er enn í dag skiljanleg
hverju sex ára barni. Venjur og siðir, sem geymzt hafa
frá. fyrri öldum, sögur og sagnir. Andi hinnar fornu menn-
ingar fslendinga. List þeirra, í skurði, í drætti, söng og
orði. öbrotgjarnast alls þessa hefur orðlistin verið, bók-
menntirnar, þær hafa haldið lifandi hinum norræna anda,
þær hafa bezl varðveitt málið frá afböltunum, þær hafa
öllu öðru fremur stutt þjóðina, svo að hún sökk ekki of-
an í villimennsku.
Eitt einkenni hefur verið á íslenzkri menningu frá
upphafi, og skyldi það ekki gleymast. Hún hefur Aerið eign
allrar þjóðarinnar, hárra og lágra, auðugra og snauðra. Þetta