Stormur - 23.06.1936, Page 1

STORMUR
„Skuggahliðar Hrifluvaldsins*s
Hneykslismáli ljóstrað upp
Svavar Guðmundsson útibústjóri d
Akurejrri skýrði frá því, að 8500 kr.
hafi runnið frá tveimur fyrirtækjum eða
stofnunum ríkissjóðs til Sambandsins,
sem raunverulega munu hafa farið í
flokkssjóð og til blaðaútgáfu Framsóknar-
manna.
i.
Fyrir nokkru síðan sagði ungur Framsóknarmaður,
sem má sín allmikið í flokknum, og hefir gegnt trúnaðar-
störfum fyrir hann, „AÐ ÞAÐ VÆRI EKKI NEMA LÍT-
IÐ BROT, SEM ÍHALDSMENN VISSU UM, AF ÖLLU
ÞVl FÉ, >SEM RUNNIÐ HEFÐI TIL FRAMSÓKNAR-
MANNA OR RÍKISSJÓÐI SlÐAN ÞEIR KOMU A»
VÖLDUM“.
Þetta var ekki játning manns, sem iðrast eða harmar
afbrot félaga sinna, og þá þátttöku, sem hann sjálfur
hefir átt í þeim, heldur hældi maðurinn sér og sínum
flokki af þessu, og bar það fram til sannindamerkis um
það, hvað flokksmenn sínir væru lægnir, ekki aðeins að
stela, heldur líka að fela.
Og ummælin áttu líka að vera niðrandi fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn, sem vantaði skarpskygni og athugunar-
káfu til þess að koma upp um andstæðinga sína.
Þessi ungi og efnilegi lærisveinn Hriflu-Jónasar hefir
^afalaust haft rétt fyrir sér. Það er sjálfsagt ekki nema
lítið brot sem uppvíst hefir orðið um af öllum fjárdrætti
í'ramsóknarmanna síðan 1927. Stærstu upphæðirnar, sem
lil þeirra hafa runnið úr ríkissjóðnum, eru faldar undir
^Qisum gjaldaupphæðum, ósundurliðuðum og sumum
^látt áfram tilbúnum og fölsuðum. Nægir hér aðeins að
benda á hinar mörgu hundruð þúsundir króna, sem fóru
lil Laugarvatnsskólans. Fyrir tugum og hundruðum þús-
Unda af því fé var lítil eða engin greinargerð gerð fyrir
I'i hvers farið hafði hjá þáverandi kenslumálaráðherra
^ónasi Jónssyni eins og athugasemdir yfirskoðunarmanna
Landsreikninganna bera með sér frá þeim tima, og um-
í'æðurnar á Alþingi sömuleiðis.
Hefði Jónas Jónsson verið settur undir sakamáls-
ifthnsókn í hverju siðuðu landi fyrir þau reikningsskil, en
* ^ð þess hefir flokkur hans nú kosið hann í bankaráð
^hdsbankans. — Svo langt gengur siðleysi og blygðun-
lang soltnasta og gráðugasta stjórnmálaflokksins,
Hein hieð völd hefir farið á íslandi.
II.
Svavar Guðmundsson, útibússtjóri Útvegsbankans á
Akureyri, skrifar grein í blað Bændaflokksins, „Fram-
sókn“, 13. júní s.l., sem hann nefnir „Skuggahliðar Hriflu-
valdsins“. Grein þessi er merkileg fyrir þær sakir, að
hana skrifar maður, sem u mlangt skeið hafði Jónas
Jónsson að átrúnaðargoði, og komst, sennilega mest þeirra
hluta vegna, til metorða í flokknum. Lagði hann um eitt
skeið einna mest fé fram til kosninga og flokksþarfa, og
var sá maðurinn í Framsóknarflokknum, sem einna blind-
astur virtist vera fyrir öllum hinum mörgu og miklu ágöll-
um og annmörkum hinna ráðandi manna flokksins.
Svavar Guðmundsson var einn þeirra manna, sem einna
tillöguhæstur var til „Nýja Dagblaðsins“, þegar það var
stofnað. Hét hann 5000 króna fjárframlagi, og mun hafa
greitt um helming þess framlags strax og hann lofaði því.
En skömmu á eftir gerðust þau tíðindi, að Framsóknar-
flokkurinn klofnaði og fylgdist Svavar þá með Tryggva
heitnum Þórhallssyni, en lenti í andstöðu við þá, sem að
Nýja Dagblaðinu stóðu. Svavar greiddi þó alt féð af hönd-
um, sem hann hafði lofað, og lagði með því sjálfur and-
stæðingum sínum til vopnin, sem þeir hafa vegið með að
honum síðan.
III.
í þessari fyrnefndu grein Svavars, sem nú verður
nokkuð rakin hér og gerð að umtalsefni, gerir útibús-
stjórinn nokkura grein fyrir því, hvers vegna hann fór úr
flokknum og eins fjárframlögum sínum til hans, og er sú
frásögn öll hin nýstárlegasta og^bregður allskýru ljósi yfir
það, hversu flygðunarlausir forystumenn Framsóknar-
flokksins hafa verið í því að ná fé úr ríkissjóði og opin-
berum fyrirtækjum og stofnunum til flokksþarfa og kosn-
ingaáróðurs, jafnframt því, sem greinin sýnir lítilmensku
liðsmanna forkálfanna, sem hafa í auðmýkt og þrælslegri
undirgefni gert alt, sem þeim var sagt og orðið með því
að auðvirðilegum milliliðum í fjárdráttarstarfsemi rumm-
unganna.
Svavar Guðmundsson segir meðal annars í þessari
grein:
,,í ársbyrjun 1933 var mér orðið ljóst, að
skapbrestir Jónasar Jónssonar voru þess eðlis, að
það væri hvorki æskilegt né hættulaust fyrir Sam-
vinnufélögin og Sambandið, að hann réði stefnu
þeirra eða starfsaðferðum.
Alvarlegra virtist mér þó fyrir þjóðarheildina,
ef sú stefna fjárglæfra og óvits yrði yfirsterkari,
sem hann baðist fyrir. Jeg tók því þá sjálfsögðu
afstöðu að styðja stefnu hinna gætnari og reyndari
manna innan Framsóknarflokksins“.
Ó, þú heilaga einfeldni, eða er það eitthvað verra,
sem þessi játning ber vott um frá útibússtjóranum. Svav-
ar Guðmundsson segist hafa farið í þjónustu Sambands-
in, þegar hann lauk stúdentsprófi, en það mun hafa verið