Stormur - 23.06.1936, Síða 4
4
STORMUR
Þelr langsoltnu.
Hvort að núverandi stjórnarflokkar geta hangið við
völd, út þetta yfirstandandi kjörtímabil veltur ekki á því,
hvað þeir fremja mörg lögbrot eða hvað þeir brjóta opt
Stjórnarskrána, traðka á öllum þingræðisreglum, eða eyða
miklu fé úr ríkissjóði í heimildarleysi, þessu og þvílíku
eru menn orðnir svo vanir nokkurn veginn óslitið, öðru
hvoru síðan 1927 — og stjórnarandstæðingar hafa tekið
á þessu fremur linum tökum, aðeins nokkrar mótmæla-
greinar í blöðunum, og svo hefir alt dottið í dúnalogn,
enda líka skamt að bíða næstu umtalsverðra ávirðinga.
Þess vegna er óhætt að búast við áframhaldandi lögbrot-
um og fjáraustri næstu 2 ár; stjórnin situr áfram í góðu
yfirlæti þrátt fyrir það.
En það er annað sem geutr orðið henni að fjörtjóni,
og hefir næstum orðið það kvað eftir annað síðan að nú-
verandi stjórnarflokkar fóru að vinna saman, það er ósam-
komulagið um bitlingana, og verður þetta skýrt hér lítið
eitt nánar. ,
Það virðist nú svo, að sú stjórn, sem hefir sett á
stofn nærri 20 einkasölubákn, og hverri einkasölu fylgir
fjöldi af fólki, flestu óþörfu og óstarfhæfu og þess utan
að líkindum hundruð af embættum. og stöðum óþörfum
flestum og einnig rekið starfhæfa hæfileikamenn frá
störfum sínum. ætti einhverntíma að vera búin að full-
nægja atvinnuþörf flokksmanna sinna, þeirra sem hæfir
eru til starfa, en þessu er nú eklci svo farið; þeir menn
sem hafa á sæmilegan hátt getað séð fyrir sér og sínum
eru yfirleitt ekki fylgismenn hinna rauðu flokka — auð-
vitað «ru hér undantekningar — aðalfylgismenn rauðu
flokkanna eru allskonar lausingjar, sem ekkert hefir orð-
ið fast við hönd, og heimta með frekju eitthvert bein eða
bita fyrir veittan styrk við vondan málstað. Þá er stjórn-
in, sem fyrir löngu er komin út á þessa bitlingabraut,
hreint og beint tilneydd að fullnægja ósanngjörnum bit-
lingakröfum, allra ónytjunga sem henni fylgja, og þess
vegna verða ráðherrarnir og æðstu mennirnir í flokkunum
að nota alla þá hugkvæmni, sem guð hefir gefið þeim, til
að skapa eitthvað í einhverri mynd sem gefur af sér pen-
inga, sem svo geta orðið eyðslueyrir auðnulausra og alls-
þurfandi fylgismanna hennar. Það er máski ekki rétt að
iá núverandi stjórn þetta með þungum orðum, síður þegar
það er athugað að stjórninni er þetta hreint og beint lífs-
spursmál, og mætti kannski taka það eitthvað til greina,
þegar á hana er deilt fyrir lögbrot og fjárdrátt, að til-
gangurinn er sá að halda lífinu í sjálfri sér, og frekur er
hver til fjársins.
Það mætti v-era æði ógeðsleg uppástunga, sem komið
væri með til núverandi valdhafa, ef hún þætti ekki þess
verð að athugast, ef hún gæti gefið af sér einhverja bit-
lingsögn, eg held að fæstir gætu seilst svo langt í svínarí-
inu, að þeim væri ekki þakkað fyrir, að minsta kosti af
óvandaðasta flokkshyskinu. En þó þetta sé nú alt í besta
lagi, nefnilega það að svífast eniskis í fjáröflunaraðferð-
um, þá er þó annað, sem ekki er í lagi, og það er skipt-
ingin á bitlingum milli flokkanna, hún hefir á undan-
förnum tveimur árum gengið svo illa, að það hefir hvað
eftir annað legið við, að samvinnu flokkanna yrði slitið
þess vegna. Þetta vita allir, sem örlitla ögn vilja fylgjast
með framþróun bitlinganna í tíð núverandi valdhafa. Það
má skýra þetta örlítið betur með dæmum. Framsóknar-
menn hafa búið til 3000 kr. bitling handa einhverjum
sinna manna, þessu er slegið föstu og komið í kring t. d.
á miðvikudagskvöld — þá segja Alþýðufíokksbroddarnir
við Fxpamsókn: ,,Ef við ei’um ekki búnir að fá jafnstóran
þitling fyrir laugardagskvöld þá er allri samvinnu millum
flokkanna slitið“. Framsóknarmenn hafa sæmilega góða
lyst á bitlingum. Þeir eiga líka æði álitlega bitlingahjörð,
myndi það sýna sig ef hún væri rekin til réttar, að fæstir
bændur gætu sýnt annað eins safn. Framsóknarmenn hafa
einnig notið sinna bitlinga sæmilega vel sumir hverjir,
eða svo, að þeir hafa ekki kunnað sér magamál í mat eða
drykk, og hafa orðið að notfæra sér þau hjálpaimeðul,
sem vísindamenskan í veröldinni hefir við hendina. En
hvað sem má um Framsóknarmennina segja og þeirra
peningagræðgi. Þá hafa þeir ekki aðra eins ódrepandi
peningameltingu og alþýðuforingjarnir; svipar þessum
alþýðuforingjum að þessu leyti æði mikið til ýmsra hinna
lægri dýra, sem melta bæði fljótt og vel allan andskotann.
Ef að á að skipta t. d. 12 bitlingum á milli flokkanna þá
heimta alþýðuforingjarnar 7 feitustu bitlingana af þess-
um 12 og minsta kosti 5 af þessum 7 bitlingum fara til
þingmanna flokksins, og svona heldur þetta áfram, tím-
inn líður, bitlingaverksmiðja stjórnarflokkanna gengur
sinn gang. Þingmenn Alþýðuflokksins halda áfram að
vinda uppá sig illa trygða seðla úr báðum bönkunum,
því margt getur nú skeð ótrúlegt, en aldrei það að Stefán
Jóhann eða Sigurður Einarsson segi sem svo: ,,Við viljum
ekki meiri bitlinga“. —
En þessi ósætt, illindi og oft og tíðum fjörtjón, út af
skiptingu á ránsfeng, er engin ný bóla í sögunni, þetta
hefir komið fyi’ir í öllum löndum og álfum, og er sálarlífi
og ásigkomulagi þessara samseku í’æningja snildarlega
lýst í einni af sögum Jack London, og hvort sem stjómar-
flokkai-nir drepa hvor annan eða ekki, þá þarf enginn að
sjá eftir að lesa þá sögu. — Og að endingu þetta, ef
stjórnin lafir við völd til ársins 1938, þá er engin ástæða
— frekar en verkast vill — að búast við kosningum það
ár. Það ætti að vera óhætt að treysta núverandi valdhöf-
um til annai’s eins, og að traðka því ákvæði stjórnar-
skrái'innar, ef þeir sjá sér hag í því.
Útsðlumenn
STORMS eru vinsamlega beðnir að tilkynna afgreiðslu
blaðsins á Hverfisgötu 35 kaupendatölu þá, er þeir hafa,
og sömuleiðis kæmi blaðinu það mjög vel, að andvirði
þess yrði greitt nú í vorkauptíðinni. — Eigandi STORMS
hefir ekki þá aðstöðu að geta stolið fé úr ríkisstofnunum
til útgáfu hans, og verður því að fleyta honum áfram með
heiðarlegu móti. Líf STORMS er því undir skilsemi útsölu-
mannanna og kaupendanna komið.
INNLENDA
L
I
F
T
R
Y
G
G SJÓVÁTRYGGINGARFÉLAG
I ÍSLANDS H.F.
N
G
I
N Líftryggingardeild.
lMfoldarprentamiQja h.f.