Stormur - 30.06.1942, Blaðsíða 2

S r 0 R M U R
£
Grein um Korpúlfsstaðasöluna, sem birtist í blaðinu
11. júní endar á þessa leið:
... I lengstu lög ber þó að treysta því, að Jensen sýni
sveitungum sínum þann drengskap að hann reyni ekki
að brjóta lög á þeim til þess að hnekkja sjálfstæði sveitar-
félagsins og sjálfstæðum búrekstxú innan takmarka þess.
Þeir eru að vísu margii', sem gei'a sér ljóst að hagsmuna-
hyggju og hroka Thors-fjölskyldunnar eru lítil takmörk
sett, en að Jensen, sem hefir látið líkt og honum væri um-
hugað um íslenskan landbúnað (auðk. hér) gangi svona
freklega í berhögg við málstað bænda — því geta ekki
t
einu sinni römmustu andstæðingar Thors-fjölskyldunnar
trúað að óreyndu“.
Blaðið, sem út kom 13. júní birtir tvö bréf um kaup-
in á jörðum Thor Jensens. Annað bréfið er svohljóð'andi:
„Herra ritsjóri!
Þér segið í Tímanum í fyrradag að ekki verði hægt
að nota stórhýsin á Korpúlfsstöðum, ef jörðinni, yrði skift
í smábýli eða smáreiti, sem bæjarbúar gætu ræktað í tóm-
stundum. Ég er ekki alveg viss um, hvort þetta er rétt. —
Oft hefir verið rætt um stofnun fávitahælis eða iðjuleys-
ingjahælis. Væri ekki hægt að nota stórhýsin á Korpúfs-
stöðum í því skypi? ,
Frá mínu sjónarmiði væri það einmitt vel til fallið,
að annað hvort yrði komið upp fávitahæli eða iðjuleys-
ingjahæli á Korpúlfsstöðum. Það fyndist mér vei’a hinn
hæfilegasti minnisvarði yfir fjármiála vinnubrögð ættarinn-
ar, sem nú vill fyrir hvern mun losna við afleiðingar verka
sinna á Korpúlfsstöðum.
Reykvíkingur.
Síðan bætir ritstj. þessai’i athugasemd við:
,,Það getur vel staðist hjá gi’einai'höfundi að braski
Thors-ættarinnar væri það hæfilegastur miinnsvahði að
komið væri upp fávitahæli eða iðjuleysingjahæli á Koi’p-
úlfsstöðum. En hitt mun sannmæli þeirra sem til þekkja,
að það myndi síst kosta rninna fé að breyta húsakynnum
.þar á þá leið, að þau fullnægðu þörfum umi’æddi’a stofn-
ana, en að í'eisa þeim alveg ný húsakynni“.
Thor Jensen fluttist ekki af landi burt með miljóna
auð sinn, heldur varði honum til þess að breyta gi'óðui'-
lausri auðn í í'æktað og frjótt land. Nú telur þessi viti'ing-
u rTímans, að hæfilegasti minnisvarðinn, sem Thor Jensen
eigi skilið fyrir þetta sé sá, að fávita- eða iðjuleysingjahæli
sé reist eða stai’fi'ækt á þessari jöi'ð, sem segja má að Thor
Jensen hafi sjálfur skapað úr fátækasta efni, sem ísland
hefir að bjóða, og gert að mesta og fegursta stói’býli lands-
ins. — f mönnum sem syona ski'ifa getur enginn ærlegur
blóðdropi í'unnið. Þeim er níðings eðlið í blóð boi'ið og
þeir verða níðingar svo lengi sem nokkur líftóra leynist
með þeim.' —
En litíl er hún oi'ðin skynsemin og réttlætiskendin
hjá íslenskum bændum, ef Tímanum vei'ður ávinningur
‘að öðrum eins óþverraskrifum og þessum. — Hljóta allir
menn með heilbi'igða skynsemi að sjá, að ef um einhvéi'ja
sök er að í’æða í sambandi við þessi jarðakaup, þá er hún
hjá forráðamönnum Reykjavíkurbæjar, en ekki hjá Thor
Jensen eða sonum hans.
IV.
Tíminn. sem út kom 18. júní s. 1. birti kafla úr bréfi,
og er niðurlag þess svohljóðandi:
,, . . . Ég hefi notið þeirrar ánægju, að kynnast for-
ráðamönnum Framsóknarflokksins síðan 1934 og hika
ekki við að fullyrða að enginn stjórnmálaflokkur hér í
landi hefir það, sem af er aldai’innai’, vei’ið skipaður jafn-
völdu liði að mannást dugnaði og drengskap (auðk. hér),
og þar sem stjórnarferill þeirra Hermanns og Eysteins
hefir verið flokknum fyllilega samboðinn, þykist ég vita,
að þú munir ekki láta þitt eftir liggja að vinna af sömu
alúð fy-rir flokkinn og hingað til þótt bratt sé framundan“.
Kommúnistai’, sem lengi voru fósturbörn Hi'iflu-Jón-
asar og Fi’amsóknarflokksins, og þekja því manna best
mannkosti og drengskap foringjans, skrifa þetta meðal
annars um stjói'nmálastarfsemi Jónasar í Þjóðviljann, sem
kom út þenna dag 18. júní:
,, . . . Jónas frá Hriflu skrifar grein í Tímann 13. júní
um „eiturgas í kosningum“ en þar með segist hann eiga
við fémútur, og kveður hann mútur í kosningum sama og
eiturgas í ófriði. . . . Jónar frá Hriflu, — maðurinn, sem
trúað hefir á mátt mútnanna og skipuláfgt pólitískt
valdakerfi sitt á andlegi’i niðurlægingu manna og upp-
gjöf persónulegi’ar sannfæi'ingar þeiri’a, — þessi maður
óttast það nú alt í einu að vera sleginn út í þessari sér-
grein sinni . . .“.
Sigurður Noi’dal, sem er skarpur sagnfræðingur og
glöggur sálkönnuður, er einnig nákunnugur Hriflu-Jón-
asi og var góður vinur hans áður en hann spilltist, hefir
að undanförnu verið að draga upp mynd af þessum kenni-
föður Framsóknarflökksins í mamxást og drengskap. —
Síðasta lýsing Sigurðar á Jónasi birtist í Morgunblaðinu
16. júní s. 1. Þar segir Nordal meðal annai’s út af sanxan-
burði þeim, sem Jónas lætur þi’æla sína gei’a á sér og Jóixi
Sigurðssyni:
„ . . . Jón Sigurðsson var manna heilastur, stöðug-
ur í rásinni, vinfastur, jxeigingjai'n, hégómalaus fyi'irmað-
ur. — Jónas er sundur tættur af sálarlegunx innannxeinum,
i'eikull í skoðuixum eftir því sem byrinn blæs, ferill hans
er markaður af sífeldum vinaskiftum, hann hefir hafið
söma menn til skýjanna og nítt þá niður eftir völtum geð-
þótta, alt af vei'ið að bi'enna það, sem hann hefir tilbeðið,
og tilbiðja það, sem hamx hefir breixt. Eigingii’nin og hé-
gómaskapurinn hafa nxeð árunum vaxið honum óviðráð-
anlega yfir höfuð. Hann hefir glatað öllum smekk á sæmi-
lega, opinbei’a franxkomu, alli'i stillingu í ræðu og riti,
svo að jafnvel flokksmöixnunx hans blöskrai'. Með því að
leita alt af að lélegustu hvötunx fylgismanna siixixa hefir
hann smám saman gert sjálfan sig miklu lítilmótlegri en
efni stóðu til“.
Og emx segir Sigurður:
,, . . . íJónas Jónssoix hefir vaixi'ækt að afla sér ær-
legrar þekkingar á nokkru sviði, hefir alt af unað við þann
yfirboi’ðs kunnugleik til hnífs og skeiðai’, sem heyrði til
áróðurs í bi'áðina, öll málfærsla hans hefir verið með sótt-
heitum æsingahita, boi'ið vitni um sanxs konar fyrirlitningu
á staðreyndununx og lesendunum, hann hefir farið yfir
málefnin á hundavaði, en fylt í eyðurnar með dylgjum,
hviksögum og ski’umi . . .“.
— Það er þessi nxaður, senx hefir skapað og nxótað
Framsóknai’flokkinn, og því er síst að undra þótt bréfrit-
aranum í Tímanunx finnist mikið til um mannást og dreiig-
skap fi’amsóknarmaixixa hans, og þyki stjónxarfei'ill þeirra
Hei’manns og Eysteins þessum nxönnum og flokknum §am-
boðinn. —
Tíminn birti íxýlega myndir af öllum „fi’ammámönn-
um“ flokksins, senx í framboði eru, eix þó ekki nema af 2
efstu mönunum á lista framsókani'flokksins hér í Reykja-
vík. — AIls eru þessir „mannástar og di'engskapar-
menn“ 34, en af þeim eru ekki bændur nema 8—10 og
fáir þeiri’a eru eru það nenxa að nafninu, því að flestir
þeirra eru annað hvort embættismenn meðfram eða sitja