Byggingarlistin - 01.01.1956, Qupperneq 24

SKARPHEÐINN JOHANNSSON:
AÐ TEIKNA HÚS
„— Uppdrættir og útreikningar
skulu gerðir af sérmenntuðum mönn-
um, húsameisturum, verkfræðingum,
iðnfræðingum eða öðrum þeim, sem
byggingarnefnd telur hafa nauðsyn-
lega kunnáttu til þess og uppfylla þær
kröfur, sem gera verður til „tekn-
iskra“ uppdrátta“ (Or byggingarsam-
þykkt Reykjavíkur).
Nú stendur fyrir dyrum endurskoð-
un á byggingarsamþykktinni, og við
arkitektar teljum nauðsynlegt, að
þessi grein leiðréttist í næstu útgáfu.
Þegar menn hafa lokið prófum er-
lendis í húsagerðarlist, er sá háttur
hafður á, lögum samkvæmt, að þeir
senda umsókn um atvinnuleyfi eða
viðurkenningu til Stjórnarráðsins, en
ráðuneytið sendir umsóknina til
stjórnar Húsameistarafélags íslands
til umsagnar.
En nú vill svo undarlega til, að
hægt er að öðlast viðurkenningu til að
gera uppdrætti að húsum á mun ein-
faldari hátt: Trésmiður eða múrsmið-
ur getur sent umsókn til byggingar-
nefndarinnar um að öðlast réttindi.
Nefndin ein fjallar um málið, en leitar
ekki umsagnar um það, eins og ráðu-
neytið gerir. Með slíkri skipan er í
rauninni krafa laganna um hæfni
arkitekta að engu höfð. En það er
annað og meira í þessari grein bygg-
ingarsamþykktarinnar, sem endur-
skoða þarf. Verkfræðingar almennt
hafa ekki sérþekkingu á húsagerðar-
list, að byggingarverkfræðingum
undanskildum, sem munu fá lítils
háttar fræðslu í þeim efnum. Eftir
greininni í byggingarsamþ. hafa þó
rafmagnsverkfræðingar, efnaverk-
fræðingar og vélaverkfræðingar, svo
að dæmi séu nefnd, réttindi til þess að
senda uppdrætti af húsum til nefndar-
innar, þótt vart muni þeir nota sér þau
hlunnindi af skiljanlegum ástæðum.
Af framanskráðu sést, að breyting
á þessum málum er nauðsynleg.
Menn, sem ekki hafa undirstöðu-
menntun í húsagerðarlist, hvað þá
meira, má ekki viðurkenna fullfæra
til slíkra starfa. Það er sjálfsögð
krafa. Vel má setja þannig reglur, að
þeir, sem kunnáttu hafa, en ekki við-
urkennd próf, fái tækifæri til þess að
njóta réttinda. En slíkt má ekki veita
án þess að umsagnar sé leitað um við-
Borgin á sjö hæðum
Eins og Róm! Reykjavík stendur á
sínum sjö hæðum, eins og Rómaborg,
þegar allt er komið í kring.
Hæðirnar í Reykjavík eru nú óðum
að komast undir mannahendur, hver
af annarri — síðast Golfskálahæðin.
Um heildarsvip hennar og endanlegt
sköpulag er ekki gott að spá. Þar eru
nú komin nokkur hús, sem ekki kemur
vel saman. Þar má augað ekki finna
neina hvíld. Byrjunin er ekki góð.
Hér hafa boðizt óteljandi tækifæri
til þess að láta höfuðstaðinn njóta
þeirrar prýði, sem falin var í lands-
laginu. Nú mega allir sjá, hvernig þau
tækifæri hafa verið notuð. Lítum á
Vatnsgeymisholtið með verksmiðju-
kravakinu og Skólavörðuholtið, þar
sem stórum skólabyggingum er káss-
að saman í klump. Lítum á staðsetn-
ingu Þjóðleikhússins og Morgun-
komandi mann hjá Húsameistarafé-
lagi Islands eða nefnd sérfróðra
manna, sem slík mál hefði með hönd-
um.
Ef einhverjir halda, að hér sé um
matarpólitik að ræða af hendi arki-
tekta, þá er það mjög mikill misskiln-
ingur. Aftur á móti ætti öllum að vera
ljóst, hvaða afieiðingar það gæti haft,
ef óhæfir menn fjölsæktu í stéttina.
Þessi stétt er að vísu fámenn ennþá,
en höfðatalan tryggir ekki góða úr-
lausn hinna vandasömu verkefna,
heldur hæfni þeirra, sem við þau
fást.
blaðshússins og fyrirhugaða meðferð
Grjótaþorpsins! — Hér hafa orðið
slys, er ekki verða bætt eða aftur tek-
in, meðan steinsteypan endist. En vít-
in eru til varnaðar.
Það er vandi að setja listaverk og
aðra prýði í byggðan bæ. Þó er meiri
vandi og meira átak að gera bæinn
sjálfan að listaverki. Myndir og fögur
blóm geta prýtt vond húsakynni og
ljótan bæ, en eru þó „aðeins uppfyll-
ing í eyður verðleikanna“.
Opinberum byggingum verður nú
að hola niður á staði, sem tilviljun ein
hefur skilið eftir óbyggða og íbúðar-
húsin hafa ekki flætt yfir.
Sé horft eftir götu, sem ætla mætti
að opnaði útsýn til einhvers fegurðar-
auka, blasa oftast við óskipulegir kof-
ar af ömurlegustu gerð.
Bendir ekki allt þetta til alvarlegrar
veilu í einum höfuðþætti þeirrar starf-
semi, sem falið er að setja svip á bæ-
inn? Sig. Guðmundsson.
22
BYGGINGARLISTIN