Nýtt Helgafell - 01.12.1958, Side 33

EIGA MENN AÐ BYGGJA NOREG?
119
Margir þessara Norðmanna námu ckki yndi
á sléttunni frjósömu. Eintóm flöt frjósöm
gróðurmold svo langt sem augað eygði. Það
var ömurlegt. Það var óhugnanlegt. Það gat
gert hvern mann sturlaðan.
Margir útflytjenda biluðu á geðsmunum.
Menn mættu helzt ekki skilja orð mín svo,
að ekkert megi að hafast. Vissulega verður
eitthvað til bragðs að taka. Ég vildi einungis
sýna fram á, að torvelt er að hagkvæma svo
óskynsamlega atvinnugrein sem norskan land-
búnað.
En auk þess varðar landbúnaður í Noregi
ekki bændur eina. Þegar öll kurl koma til
grafar, er liann drjúgur hluti þess sem nefn-
ist Noregur.
í blaði því sem ég vitnaði til fyrr í grein
þessari, var því haldið fram að það væri ótækt
til lengdar, að landið allt skyldi bera halla
landbúnaðarins.
Hví er það ótækt? Nú á að ríkja eilífur
friður, og því mun það líklega litlu varða
hvort við getum bjargazt á eigin spýtur. En
sleppum því —. Erum við ekki lcngur ein
þjóð, höfum við aftur skipzt í flokka og stétt-
ir, og aðeins ár liðið frá styrjaldarlokum?
Ef það hlýtur að vera þungbært að búa í
þessu landi — og það er þungbært — þá virð-
ist sanngjarnt, að landsmenn beri byrðarnar
sameiginlega.
En einkum vil ég taka skýrt fram, að þess-
ari grein er ekki í helzta lagi beint gegn þeim
ágæta manni Thagaard. Það undrar mig, ef
hann er ekki samdóma flestu því, sem hér er
skrifað. Mér er að minnsta kosti kunnugt um,
að hann er mikill skíðagarpur. Á fjöll er hann
einnig fús að ganga, og hann hefði efalaust
gætt þess vel að týna ekki Vínlandi.
J. K. þýddi.
þú nærð ekki upp
í nefið á mér fyrir
grátstaf í kverkunum
Króna því ég hef útskrifast
úr verzlunarskóla íslands
andlegur öryrki
en ég á krónu á himni
sem hnígur við sjóndeildarhring
í karlsvagni strætisins
ek ég vetrarbrautina
heirn í myrkrið
Jónas Svafár