Alþýðuhelgin - 23.01.1949, Page 1
3 tbl.
Bókakaup Me
iKinga
Viðtöl við stjórnemiur fimm hókaverzlana hœjarins.
... U|| ^ M|| nn ||r| |n| |||t n|[ M|[ |t|. Mli .|U r| t:l |R M lrl IT „n „„
Alþýöuhelgin hefur snúið' sér til verzlunarstjóra nokkurra bókaverzlana í
^eykjavík og lagt fyrir þá ýmsar spurningar um bókakaup íslendinga, með
serstakri hliðsjón af sölunni nú fvrir jólin. Brugðust þcir vel við og gáfu
£óð svör og greinileg. Fara ummæli þeirra hér á eftir. Menn þessir eru
allir nákunnugir bóksölu, þekkja vcl lögmál hennar og smekk kaupenda,
°nda hafa sumir þeirra fengizt við bóksölu árum saman. Einn þcirra, Bragi
^rynjólfsson, hefur t. d. starfað við bóksölu í 25 ár. Er því fróðlcgt að vcita
Því athygií, Sem beir hafa að segja um bctta efni.
______________________________________________________________________________________
BRAGI BRYNJÓLFSSON:
„Fólk úr öllum stéttuin og á ölium aldri kauuir bækur.“
Bóksalan fyrri hlula þessa árs virt-
lst nokkru minni en í íyrra. Þó seld-
ust upp nokkrar bækur, aöallcga
skáldsögur, scm komu út í vor og
sumar. Á hinn bóginn virtist mér
lólasalan svipuð og undanfarin ár, cða
sízt minni. Gæti ég trúað, að fólk liafi
keypt bækur um þessi jól fyrir álíka
háa fjárupphæð og áður, en eintaka-
fjöldi seldra bóka nú er sennilega
fullt svo mikill. Stafar það af því,
að meira var keypt af ódýrum og
nifiðaldýrum bókum cn fyrr. Það var
aberandi, að þær bækurnar, sem ó-
dýrastar voru miðað við vcrð og út-
Ht, seldust langbezt. Vcrðið hafði tví-
’nælalaust meiri áhrif á bókakaup
almennings en vcriö liefur undan-
farið.
Eins og löngum liefur verið, var
salan mest og örust i þýddum skáld-
sögum, cinkum þeim, sem ætla má
aö kvenþjóðinni geðjist að. Mjög iílið
var á markaði af innlendum skáldrit-
um 0g öðrum írumsömdum bókum,
Sem fólk kærði sig um að gefa í jóla-
son sýndi glögglega, að markaður ■ er
mikill fyrir slíkar bækur.
Sala fræðibóka og þjóðlegra bók-
mennta cr nokkuð jöfn og örugg, þótt
eigi seljist þær cins ört og skáldsög-
ur. Bókamenn fara sér oft hægt, koma
í rólegheitum eftir nýárið, og raunar
á öllum árstímum, og kaupa slíkar
bækur. Að því leyti gilda um þær
önnur lögmál en erlend skáldrit, scm
annað hvort seljast sirax eða ekki.
Barnabækur seljast alltaf mikið
fyrir jólin. Var sala í þcim sízt minni
nú en áður. Aldrei hefur komið út
þvílíkt flóð barnabóka sem nú. Telst
mér svo til, að síðan í haust hafi konu
ið á markaðinn a. m. k. 70 barnabæk.
ur! Það er ekkerl smáræði. Ef maður
bcr þctta saman við danskar bóka-
skýrslur, virðast koma hér út mun
fleiri barnabækur árlcga en þar. En
vegna þcssa mikla fjölda, dreifðist
salan mjög mikið. Nokkrar bækur í
þessum flokki scldust alveg upp, cn
ýmsar hreyíðust ckki sérlcga mikið.
Nokkuð er það áberandi, að fólk
cr óákveðið í bókakaupum, einkum
framan af desembermánuði. Koma þá
margir og biðja t. d. um bók handa
gamalli lconu eða slápluðum dreng,
ellcgar það biöur um „góöa skáld-
sögu, ekki mjög dýra“. Síðustu dag-
ana fyrir jólin eru kaupendurnir yf-
irlcitt ákyeðnari, hafa þá íeltið á-
kvai'ðanir, fara apnaðhvort eftir aug.
lýsingum eða ritdómuin. Er það cfa-
laust, að auglýsingar hafa mikil á-,
hrif á sölu bóka, cn þó cr mjög mis.
jafnt hvernig þær ,,vcrka“. Þess cru
dæmi, að oísafengnar auglýsingar
verki öfugt við tilganginn. Það er
gjöf. Var þó mikil cítirspurn eftir
slíkum bókum og nokkur óánægja út
af því, hvc úrvalið var iítið. Ilin
mikla sala í „Gcngið á reka“, cftir
Kristján Eldjárn, „Læknisævi'* Ing-
ólfs Gísiasonar og „Frá Hlíðarhúsum
til Bjannalands" eftir Hendrik Ottós.
Sunnudagur 23. janúar 1949.
1. árg.