Alþýðuhelgin - 23.01.1949, Blaðsíða 5

ALÞÝÐUHELGIN
ííORVARÐUR MAGNÚSSON (Bókabúð Kron):
„Fólk heimíar góðan frágang á bókum.“
Nú fyrir jólin var bóksala með
mesta móti, og allmiklu meiri en síð-
astliðið ár. En fyrri hluta ársins var
hún aftur á móti heldur minni en á
sama tíma í fyrra. Heildarsala yfir
árið hefur þó verið öllu meiri nú en
árið áður.
Meðal þeirra bóka, sem mest seld-
ust nú fyrir jójin voru Gengið á reka
eftir Kristján Eldjárn, Læknisævi
eftir Ingólf Gíslason og Frá Hlíðar-
liúsum til Bjarmalands, minningar
Hendriks Ottóssonar. Ævisögur og
bækur um alls konar þjóðleg fræði
eru mjög vinsælar.
Mikil eftirspurn er eftir skáldsög-
um, bæði innlendum og erlendum, og
er það víst sú bókaflokkur, sem hef-
ur fjölmennastan iesendahóp. Þær
eru jafn vinsælar hjá ungum og
gömlum. Aftur á móti er ekki
mikil eftirspurn eftir ljóðum, og er
það næstum eingöngu eldra fólk, sem
kaupir ljóðabækur.
Stór liður í bóksölunni er sala á
barnabókum, enda hefur verið mikill
fjöldi gefinn út af þeim og úrvalið
því mikið. Nú eru margir íslenzkir
rithöfundar, sem skrifa fyrir börn, og
er ekki síður eftirspurn eftir þeirra
bókum en erlendu barnabókunum.
Barnabækurnar þurfa að vera í
smekklsgu og góðu bandi, en bækur
fyrir allra yngstu lesendurna mega
ekki vera dýrar.
Fólk á öllum aldri kaupir bækur.
Afi gamli kaupir bækur handa sér og
litlu stúlkunni sinni, og sjö ára
krakkar koma og kaupa bækur handa
enn yngri systkinum sínum. Oftast
spyr fólk eftir sérstökum, nafngreind-
um bókum eða bókum um visst efni.
Mikið meira er keypt af bundnum
bókum en óbundnum, en nokkrir eru
þó, sem alltaf kaupa óbundnar bæk-
ur.
Fólk vill hafa góðan frágang á bók-
um, smekklegt og sterkt þand, og þarf
hvorttveggja að batna, þó að margar
bækur komi út, sem eru óaðfinnanleg-
ar, bæði hvað band og frágang snert-
ir. Margir eru vandlátir með þetta,
og ekki er skemmtilegt fyrir af-
greiðslufólkið að þurfa að leita í öllu
upplaginu, sem til er í búðinni, áður
en hægt er að koma með gott eintak.
Sömuleiðis þurfa hlífðarlcápur á bþk-
um að vera smekklegar. Fólki leiðast
klúðurslegar og klúrar myndir fram-
an á bókum og klaufalega valdar
káputeikningar hafa stórpillt fyrir
sölu á sumum bókum, þó að bækurn-
ar væru sæmilegar að öðru leyti.
Mjög mikil eftirspurn er eftir er-
lendum bókum um alls konar efni,
því að fjöldi manns les mörg erlend
mál. En því miður er eklci hægt að
verða við óskum þsirra viðskiptavina
eins og sakir standa.
Auglýsingar og ritdómar hafa nokk
uð mikil áhrif á bókakaup og bóka.
,val, einkum ritdómar. Óhóflegar og
ski-umkenndar auglýsingar hafa oft
þveröfug áhrif við það, sem ætlað
er. Oflítið birtist af skemmtilegum
og góðum ritdómum, því að þeir
eru alltaf ánægjuleg lesning, og svo
eru þeir nauðsynlegir til leiðbeining-
ar um bókaval.
Köflugos 1/55.
Höskuldsstaðaannáll séra Magnúsar
Péturssonar segir svo frá Kötlugosinu
haustið 1755:
Þann 17. Octobris, sem var föstu.
dágur, litlu fyrir hádegi^ spjó Kötlu-
gjá í Mýrdalsjökli með miklum jarð.
skjálftum, eldingum, stórdynkjum,
skruðningum, þoku, þykku sandmistri
og iðulegum eldsgangi. Kom sá
mökkur upp úr gjánni á tveim stöð-
um. Stundum fylgdu harðir brestir,
sem mörgum fallstykkium væri í
einu afhleypt, og öskufall um allan
Mýi’dal og sandur svo mikill, að sam.
aníieyrði í fannir í lögum. Þetta, stóð
yfir til þess 7. Novembris, sem er í
4S“a£egúr. Þriú vatnshlaup köstuðust
úr gjánni með fýluhroða og jaka.
burði, er í sjó féllu. Dreifðist það víða
þar um landið. Fór eit.t það hlaup
svo langt á sjó fram, að mcnnum
virtist jökullinn standa víst á 40
föðmum. Þann clds- og vatnsgang
dreif jyfir fimm sveitir með svörtu
myrkrí, iðulesu sanddrifi og saman.
brædjdum, jökli sem blotasnió, er
fraus og varð sem kopar um jörðina,
svo áftók allan grasgang um sveitirn.
ar, svo þykkt, að sandurinn varð á
hólum og hæðum meir en eitt kvarter
og á sléttlendi hálf alin, cn í lautum
urðu sandfannir. Þar með fylgdi
brunavikurgrjót sem knefasteinar, er
niður féll og breiddist sem tað breitt
á túnum, sem þá ei brenndi einast
þurra materíu, heldur jafnvel votar.
Einn karlmaður og ein stúlka brunnu
og'deyðu af þessum eldi og ei fleira
fólk. Margir hestar dóu af hungri og
af ■ eldslættinum. Sauðpeningur íórst
og í nokkrum stöðum. Vegir urðu
sums staðar ófærir, mest sökum hæð-
ar jökulsins. En bæir fórust ekki í
því hlaupi, en löndin skemmdust.
LESENDUR:
Sendið Alþýðuhelginni frásagnir
,,úr lífi alþýðunnar". Koma þar jafnt
til greina lýsingar á lífskjörúm og
vinnubrögðum við margvíslegustu
störf og frásagnir af eftirminnilegum
atburðum á sjó og landi.
Alþýðuhelgin, Hverfisgötu 8—10.
Um soldáta, illa haldna.
Páll íögmaður Vídalín var á ferð
erlendis og sá „soldáta, illa haldna“.
kastaði hann þá fram stöku þessari:
Þetta er mikið þrælalið,
þyrpist hópum saman;
hvað gekk til þess liimnasmið
að hafa þá svona í framan?
(Vísnakver P.V.)