Alþýðuhelgin - 02.04.1949, Page 1

Alþingismenn fyrir níufíu árum.
Niðurlag palladóma Sveins Skúlasonar um alþingismenn árið '1859.
kem ég nú til hins amiars
olík§ af hinum þjóðkjörnu þing-
^önnum. nefniiega hinna svoncfndu
®rðn manna, sem ekki eru emb-
®ttisrjienn, og voru þeir fjórir,
°n ridciari Sigurðsson, Arnljótur
'afsson, Qísli Brynjúlfsson og
eg’ °§ voru hinir þrír síðast-
nefndu nú í fyrsta sinn á
Þmgi.
J°n Sigurðsson er nú
S^° viöfrægur hér á landi
j1 r®ðum og ritum, að .ég
)a* f ekki að fara mörgum
°rðum um liann. Þú hefur
e aust heyrt þess getið,
a hann er hinn fríðasti
tT*aÖUr. en aldrci þykir
^1Cl hann fríðari heldur
m,- ^cgar hann talar í því
lali- sem hann hefur
^ erulega áhuga á, þvi þá
i-11 augun svo snör og
^ndrandi sem cldur
l°»ni úr þeim. Rómur.
l”11 cr hái’ og snjall og
11111 karlmannlegasti, og'
r. }. tötbragðið snoturt og
^nðumannslegt. Hann tal-
'lo, lailSt °g oftast reglu-
.cga> °g góð niöurskipan
I r*ðum hans, þó getur
111111 stundum farið nokk-
n* langt frá cfni. Kapps-
^nður cr þann ninn mesti
g hnrðfyiginm
o% muii
.r 'u^t aö sannfæra hann,
bar s°ni hann þykist vera
•|Ulll,u að ná fastri skoðun
So^U. Á þessu þingi var
11 staða hans sem kon-
llf>lcgur erindreki í fjár-
og framsaga í stjórnarmáli íslands
citthvert hið ágætasta á þessu þingi.
Arnljót Ólafsson þekkir þú ekki
nema af Bókmenntafélagsbókunum
og Félagsritiuium. Hann hefur vefið
í nokkur ár við háskólann og lagt sig'
þar eftir stjórnarfræðum og skrifað
margt þar að auki, nokkuð í Félags-
ritin og mikið í Skýrslur
Bókmenntafélagsins um
landshagi, og auk þess
Skírni um nokkur ár.
Arnljótur var innanþings-
skrifari á alþingi 1857, og
vandist þar þingstörfum,
þó ekki væri hann þing-
maður, og er líklegt, að
þingmenn hafi þá undir
eins tekið eftir, hve go.tt
skynbragð hann hai'ði á
málunum, og því vitað
nú, hvers þeir máttu af
honum vænla, er þeir
kusu hann í flestar nefnd-
ir af öllum þingmönnum.
Þingmenn höfðu nú ekki
licldur villzt í þes.su efni,
því Arnljótur var eftaust
hinn bezti og fjölhæfasti
af hinum nýju þingmönn-
um, og á ísland þar von á
öflugum forvígismanni
fyrir frelsi sínu og þjóð-
réltindum, eí hann heldur
réttri stefnu, og fjárskort-
ur cða barátta fyrir dag-
legu upphcldi drogur ckki
úr honum kjarkinn. Arn-
Ijóti cr margt vel gcfið,
sem góðan þingmann má
prýða. Hann hugsar allt,
sem hann talar, vel og
kláðamálinu sctti hann nokkuð and-
spænis mciri hluta þingsins, og gaf
hann þá stundum atkvæði með hin-
um konungkjörnu þingmönnum, þar
scm menn hefðu ætlað, cftir íyrri
skoðunum hans, að hann mundi cigi
fylgja þeim, Þó voru ræður hans í
kollektumálinu og ncfndarálit hans
3
£