Alþýðuhelgin - 26.11.1949, Blaðsíða 12
332
ALÞÝÐUHELGIN
Björnstjerne Björnsson og Karólína, kona hans, á heimili isínu í Aulestad. — Myndin er úr bókinni Noregur,
eftir Ólaf Hansson, sem Menningarsjóður hefur nýlega gefið út.
fékk talið hann á það og greiddi hon
um fé fyrir?
Þú hefur ekki hugmynd i'.m það.
Iivað var það, sem rak Edvard
Skuggen, þennan harðskeytta, var-
kára mann, út í stjórnmálin, sem
eru hæpnari en allt annað?
Nú. Hér er hægt að koma fram
méð tilgátu:
Hann þoldi ekki þau umskipti,
sem urðu við það, að hann fékk allt
í einu efni á að borða annað en
haframélsgraut og gat samtímis
minnkað starfstíma sinn úr fjórtán
stundum á sólarhring niður í sjö.
Hann var eins og djúpfiskur, sem
dreginn er upp á yfirborðið — jafn-
vægislíffærin sprungu.
Það kom upp í honum eins konai'
síðborin rómantík. Fyrra líf lians
stóð fyrir sjónum hans sem krafta-
verk. Allir áttu að fá vitneskju um
þetta kraftaverk. Þjóðin átti að
gefa honum gætur. Hann hafði boð-
skap að ílytja norsku þjóðinni — ef
allir vildu aðeins fara að eins og
hann, gætu allir Norðmenn orðið
lektorar.
Á seinni árum gat hann ekki um
annað talað en sjálfan sig, eftir bvi
sem þeir, sem hittu hann, segja frá.
Jæja. Að vissu leyti náði hann
takmarki sínu. Þjóðin tók eftir hon-
um.
Er þessi tilgáta rétt?
Þú hefur ekki hugmynd um það.
Hvað er að segja um Karsten
Haugen?
Hvers vegna og hvernig varð
hann eins og hann varð?
Það er sagt, að faðir hans væri
harðstjóri. Laglegur, myndarlegur
maður — skytta, veiðimaður, áfloga-
hundur, íþróttamaður, samkvæmis-
maður, kvennamaður. Og mesti
ribbaldi á heimili.
Harðgerður íaðir, veiklynd börn.
Það er nú engan veginn algild
regla.
En gilti þessi regla hér?
Þú hefur ekki hugmynd um það.
Eru nokkur sameiginleg einkenni,
sem verður samncfnari fyrir þessa
cinstaklinga?
Mér virðist hér allt mjög á réiki.
Það eina, sem é.g fæ séð, er það,
að leiðin er löng frá fátæklegum
fjarðarpolli á vesturströndinni eða
afskekktri sveit á Austurlandi til há-
skóla, sérfræðiskóla og nútímalífs-
venja í Osló. Það er hægt að villast
oft á þeirri leið.
, Nú hefurðu sennilega loksins far-
ið nægilega lengi í hring. Þú sténd-
ur þar, sem þú lagðir af stað, og get-
ur ekki annað en sagt við sjálían
þig:
Ef því er nú þann veg farið, að þú
fáir skilið nútímann betur með því
að kanna og grafa niður í fortíðina,
þá verðurðu að rannsaka þann mann,
sem þú þekkir bezt, þann mann, sem
þú ættir að minnsta kosti að þekkja
bezt — sjálfan þig.
Af hverju ertu svona liræddur við
Það?
Þú, sem ert lýtalaus. _ _____